26 เมษายน 2548 15:43 น.
กุ้งหนามแดง
เมื่อขาดเธอทุกยามไร้ความหมาย
ฝนโปรยปรายแทนน้ำตาคราเศร้าหมอง
ฟ้าร้องครืนเยาะเย้ยคนเคยครอง
บททดลองแยกทางจงห่างไกล
ปะกาศิตสวรรค์โศกศัลย์นัก
ตีค่ารักผิดพลาดอนาจไหม
แม้เหินห่างต่างรู้อยู่แก่ใจ
รอวันใดกลับมาสานหวานดังเดิม
25 เมษายน 2548 09:26 น.
กุ้งหนามแดง
คนรู้ใจไกลกายหน่ายแหนงรัก
ทลายภักดิ์ผลักไสได้ทิ้งฝัน
หมายแปลี่ยนแปลงแฝงนัยใครแบ่งปัน
ไร้สวรรค์สรรค์สร้างทางมลาย
มลายทางสร้างสรรค์สวรรค์ไร้
ปันแบ่งใครนัยแฝงแปลงแปลี่ยนหมาย
ฝันทิ้งได้ไสผลักภักดิ์ทลาย
รักแหนงหน่ายกายไกลใจรู้คน
..
24 เมษายน 2548 09:16 น.
กุ้งหนามแดง
บางวันฉันอยากเป็นคนบ้า...................รู้สึกรู้สาเพียงอิ่มหิว
ระหกระเหินเดินตัวปลิว.........................ไม่ต้องหน้านิ่วคิ้วชนกัน
ในโลกคนดีมีปัญหา..............................อับจนปัญญาคราคับขัน
อยากหนีไปหลบปลายฟ้านั้น...................เสียดสีเย้ยหยันคงบรรเทา
0 สวมใส่อาภรณ์ย้อมกลิ่นสาบ................ไร้ซึ่งอดีตภาพฉาบความเขลา
พร่ำบ่นงำงึมปนซึมเซา..........................สะสมของเก่าเข้าในเพิง
*ทิ้งไป* ตะโกนหัวโขนนี้.........................บทบาทหยุดทีความยุ่งเหยิง
วิปลาสไปวันพอบันเทิง..........................ไร้ซึ่งกองเพลิงคอยสุมใจ
0 วันนี้ฉันมองเห็นตัวเอง.......................เพลงเก่าบรรเลงไม่ไปไหน
ยิ้มร่าหัวร่อไม่ทันไร...............................น้ำตารินไหลเมื่อได้ทุกข์
ต่างกันตรงไหนกับใบ้บ้า.......................บังเหียนชะตาใครกระตุก
วงล้อกงกรรมนำคนคุก.........................โง่เง่าเจ่าจุกในกรงกล
..
23 เมษายน 2548 13:56 น.
กุ้งหนามแดง
ย้อนไปวัยเยาว์แม่เราสอน..............เมื่อเจ้าเนื้ออ่อนเริ่มขีดเขียน
สู่โลกภายนอกเข้าโรงเรียน................ชีวิตปรับเปลี่ยนเรื่องอยู่กิน
ที่เคยผูกท้องทั้งสามมื้อ...................ไว้กับฝีมือแม่ทั้งสิ้น
หมูทอด, แกงบวดอร่อยลิ้น..............รสมือคุ้นชินแม่ลงแรง
0 นักเรียนคนใหม่ต้องใช้จ่าย.............กินง่ายอยู่ง่ายได้แถลง
ให้เงินค่าขนมยังชี้แจง......................รู้กินรู้แบ่งมาเก็บออม
แม้เราจะไม่อัตคัด.............................รู้จักมัธยัสถ์ใช้ถนอม
ภายหน้ารื่นรมย์มิตรมตรอม................ทรัพย์สินมีพร้อมยามจำเป็น
0 กระปุกรูปหมูดังคู่รัก......................ปลูกฝังลูกนักหวังจักเห็น
เด็กน้องหยอดเหรียญใส่ทุกเย็น..........แม้ไม่เคี่ยวเข็ญยังลอบมอง
หมูน้อยกินมากน้ำหนักอื้อ...................เงินเต็มแล้วหรือต้องเพ่งช่อง
เขย่าใหม่ให้เหรียญลงไปกอง.............สมควรจะต้องระบายทาง-
0 พุงหมูมีช่องแอบปิดไว้...................นั่งอยู่แม่ใกล้ใจเต้นผาง
แม่แกะเงินเทดังกราวกลาง-................พื้นบ้านมีบ้างกระเด็นกระดอน
รวบรวมเก็บนับจับใส่ถุง....................ธนาคารแม่มุ่งไปฝากก่อน
ตัวเลขบัญมีเงินก้อน..........................แต่ฉันอาวรณ์เศษสตางค์
21 เมษายน 2548 11:31 น.
กุ้งหนามแดง
ยามรักของคนสอง........ทิ้งไตร่ตรองเหตุผลใด
ปลาตอดบนยอดไม้..........หัวร่อร่าฟ้าแทบพัง
0 พูดจาว่ามาเถอะ............เรื่องเลอะเทอะก็รับฟัง
ความลับยังประดัง..........เผยให้ฟังหวังรู้ใจ
0 สบตาก็แย้มยิ้ม.............เชลล์ชวนชิมไกลก็ไป
เสนอสนองให้.................รับอาสาน่าตื้นตัน
0 นิราศมีของฝาก...........ขนมจากขนมชั้น
ยินดีจะแบ่งปัน...............รวมหัวใจเป็นหนึ่งเดียว
0 สามัคคีคือพลัง............ร่วมฝนทั่งเป็นเข็มเรียว
สะกดว่ากลมเกลียว..........ไร้วี่แววแนวรอยร้าว
0 ถ้อยทีถ้อยอาศัย...........รักบรรลัยในย่างก้าว
เดือนดาวจะโน้มน้าว.........สอยมาเคียงเพียงชำเลือง
0 ยามชังของคนสอง.......คือครรลองความสิ้นเปลือง
ล้อเล่นกลับขุ่นเคือง........กลายกระทบกระทั่งใจ
0 ไม่ยอมจะสบตา............จนปัญญาจะแก้ไข
โกรธเคืองเรื่องอะไร........จึงประนามหยามให้อาย
0 กล้าเก่งเพียงแค่ปาก.....หรือแค่อยากจะระบาย
สรรหามาขยาย................ลากสาวไส้ไม่เหมือนเคย
0 ป่วยการหาเหตุผล........ให้หลุดพ้นจากจำเลย
ขออยู่เพียงเฉยเฉย..........เชิญฟ้องศาลประหารมิตร
0 ใครเห็นคงแยกแยะ........คนหรือแพะแวะจับผิด
สงสารในความคิด............จึงให้สิทธิ์ผู้ชนะ
0 เวลาที่คบหา.................มีคุณค่ากว่าพบปะ
ทิษฐิใครลดละ.................ถูกเย้ยหยันนั่นหรือควร
..