26 ธันวาคม 2548 14:34 น.
กุ้งหนามแดง
ปีกลายที่ผ่านมาซึนามิ
ทาเคชิ,จอร์ช,ยูรยังสูญหาย
สืบจากศพเช้าเย็นไอเด็นติฟายด์
คืนคนตายสู่ญาติชี้ขาดใคร
หน่ายอาสาลำเลียงมิเลี่ยงหลบ
หาจนพบตายเป็นเน้นแก้ไข
มูลนิธิมาเต็มด้วยเต็มใจ
คือคนไทยโดยรวมเราร่วมมือ
ไม่หวังโล่ห์โมหะสรรเสริญ
ไม่หวังเพลินในเกียรติ์กระเดืยดถือ
ไม่หวังมากรุยทางสร้างโลกลือ
มนุษย์ธรรม์เป็นสื่อลงมือทำ
ร่วมรำลึกอีกคราซีนามิ
คำวุฒิภาวะวาระพร่ำ
ไม่เพียงพอพิสูจน์คือสูตรยำ
หน้าคะมำชำแหละผี..ดีนักบุญ
วิญญาณร้ายสิงสู่รู้หลักแหล่ง
เงินปากผียื้อแย่งแบ่งเกื้อหนุน
เจ้าอาวาสทำนุสาธุคุณ
สัปเหร่อเท่าทุนบุญให้วัด!!
..
20 ธันวาคม 2548 10:12 น.
กุ้งหนามแดง
ก่อนเข้ามาสัญญาห้าหกอย่าง
ทุกข์จะสร่างจนซบสลบไสล
จึงหลงกลจึงเชื่อจึงเยื่อใย
ศิวิไลซ์แน่นอนหมาหอนนำ
สินน้ำใจผูกมัดความบัดซบ
สำนึกจบแลกลิ้มลูกอิ่มหนำ
ฉลองหนึ่งมื้อใหญ่ใครหนุนนำ
ธูปหนึ่งกำบนบานเกรงท่านลืม
กาลเวลาผ่านไปให้ทดท้อ
ข้าวขาดหม้อผิดพูดวันดูดดื่ม
ยังยากไร้ตีคู่คำกู้ยืม
อีกกี่ปลื้มกี่ลวงล่วงสัญญา
หยดน้ำค้างวาววับรับความเข็ญ
ความเยือกเย็นเกลื่อนกลบ.ทบปัญหา
ในความหมายของรากหญ้าคือน้ำตา
จนปัญญาเรียกร้อง..ต้องจำทน..
9 ธันวาคม 2548 11:56 น.
กุ้งหนามแดง
เห็นเธอทุกข์ทดท้อเพียงขอปลอบ
กำลังใจส่งมอบยามสับสน
คอยปรึกษายามเศร้าร้าวกมล
เป็นแค่คนใกล้ชิดไร้สิทธิ์ครอง
วันเธอสุขใครเหงาแลเปล่าเปลี่ยว
จะข้องเกี่ยวเสมอเมื่อเธอหมอง
หวังให้คนทั้งสองหมั่นปรองดอง
ความระหองระแหงอย่าแฝงเลย
เฝ้าดูแลห่วงใยเพื่อใดเล่า
ยิ้มเศร้าเศร้ารักเกิดมิเปิดเผย
เพียงรอยยิ้มอบอุ่นคนคุ้นเคย
คงชดเชยความเจ็บแอบเก็บงำ
คนสนิทควรคู่ผู้เหมาะสม
ยอมขื่นขมมิอาจพลาดถลำ
รักข้างเดียวแบบเพื่อนกลบเกลื่อนทำ
เตือนใจจำยอมรับยากกลับกลาย
5 ธันวาคม 2548 12:35 น.
กุ้งหนามแดง
การกระทำของเธอทำเก้อนัก
มาแอบลักหอมแก้มต่อแต้มเขิน
จะรักจริงหรือหลอกแสร้งหยอกเอิน
ดูผิวเผินมิได้หัวใจปราม
ขอเวลาดูกันแม้หวั่นไหว
ทั้งหัวใจซึมซาบแอบวาบหวาม
ต้องยั้งตัวยั้งใจเพราะไม่งาม
จะยอมตามอารมณ์มิสมควร
รักแน่แท้เพียงใดหรือใกล้ชิด
วันหยิบยื่นจุมพิตยังคิดหวน
เพียงเผลอใจใคร่ลองต้องเนื้อนวล
ฤาตีตรวนประกาศสิทธิ์คิดยืนยัน
ถ้ามั่นคงตรงนี้มีคำตอบ
คำ"รัก"มอบมิยากจากปากฉัน
แม้หมายลวงหลอกเล่นก็เช่นกัน
คำ"ลา"นั้นส่งท้ายไม่ต้องกลัว
..