24 มิถุนายน 2547 11:11 น.
กุ้งหนามแดง
ระทมทุกข์มานานลืมหวานสิ้น
แทบดับดิ้นชีวาลาสลาย
ย้อนไปคิดเรื่องหลังยังระคาย
ดังงมงายติดหล่มจมกับเงา
กินน้ำตาต่างข้าวคราร้าวรัก
อ่านทุกปักษ์ร้อยหน้าศาลาเศร้า
ขังตัวเองกับทุกข์ที่รุกเร้า
ช้ำหยอกเย้าประสานบนลานครวญ
ลมไม่เคยพัดหวนลำดวนร้าง
ความอ้างว้างเพื่อนกันมิผันผวน
ตกภวังค์หลงเล่ห์จนเซซวน
ความแปรปรวนของใจคนใกล้ตา
รอเวลาเสื่อมโศกวิโยคลับ
ทุกข์ระงับดับลงที่ตรงหน้า
ไม่ตั้งเป้าไว้ก่อนยังอ่อนล้า
ยอมชักช้าสักหน่อยแล้วค่อยเดิน..
22 มิถุนายน 2547 09:44 น.
กุ้งหนามแดง
ฟ้าส่งเธอลงมารักษาโรค
มาลบโศกเศร้าหมองของคนไข้
ระงับทุกข์ผ่อนคลายจนหายไป
คนหลายวัยวนเวียนเปลี่ยนหน้ามา
บ้างก็เจ็บเหน็บหนาวสาวหนุ่มแก่
บางรายแย่ยักยันสั่นผวา
ไม่เลือกรักมักที่ชังยังให้ยา
เธอเมตตายืนหยัดสัตยาบรรณ
สวมวิญญาณมโหสถโพธิสัตว์
ห่อยาจัดเตรียมพร้อมน้อมสวรรค์
จุติลงมาเกิดประเสริฐพลัน
บรรลุขั้นปัญญาบารมี
เร่งศึกษาเถิดหนอหมอฝึกหัด
ช่วยขจัดฝันร้ายมลายหนี
ชนบทต้องการหมอดีดี
สักคนที่เสียสละเพื่อมวลชน..
21 มิถุนายน 2547 16:39 น.
กุ้งหนามแดง
รูปทรัพย์นับหนึ่งนั้น.....นารี
ควรคู่ด้วยศักดิ์ศรี........แซ่ซ้อง
เปลืองตัวมั่วราคี...........หมองหม่น
ผ้าผ่อนกระชับช้อง........ทั่วหล้าสรรเสริญ..
ขีดเขียนเรียงร่วมร้อย.....อารมณ์
จัดเรื่องพองามสม............หนึ่งหน้า
รวบรวมเร่งระดม............ตัดต่อ
หมายมั่นอ่านยามล้า........เสื่อมด้วยสังขาร..
...
แม้นารีมีรูปเป็นทรัพย์...
วิธีการนำเสนอกลับไม่เหมือนกัน..
สุดแต่ใครจะเลือกวิถีทางของตนเอง..
..
20 มิถุนายน 2547 11:22 น.
กุ้งหนามแดง
ณ.ช่วงเวลาหนึ่ง
เคยได้พึ่งพาอาศัย
พักพิงอิงหทัย
อบอุ่นในมิตรไมตรี
แบ่งปันทุกสิ่งให้
อยู่เคียงใกล้ไม่หน่ายหนี
มั่นรักและภักดี
พร้อมยอมพลีทั้งสองใจ
สัมพันธ์ช่างสั้นนัก
ได้รู้จักไม่เท่าไร
จำพรากจากกันไกล
ลิขิตใดมาบั่นทอน
ระกำแสนซ้ำซาก
ยากลำบากดับอาวรณ์
แผลรักใคร่ถอดถอน
บทบางตอนหมายลบเลือน
อยากลืมกลับยิ่งจำ
คอยตอกย้ำทำเสมือน
สำเนาที่เฝ้าเตือน
ตามเชือดเฉือนอยู่ทุกครา
รอวันจะลบภาพ
ยังทิ้งคราบอาบน้ำตา
ยอมรับโชคชะตา
นึกเสียว่าชดใช้กรรม
...
19 มิถุนายน 2547 11:48 น.
กุ้งหนามแดง
ไม่ขอเป็นตะวันประชันฟ้า
ด้วยตัวข้าเจียมตัวกลัวรัศมี
ไม่ขอเป็นจันทรายามราตรี
ด้วยราศีไม่ถึงคำนึงตน
ขอเป็นเพียงเทียนน้อยคอยส่องแสง
มิร้อนแรงเกินรับสดับผล
ในขอบเขตเสกสรรปัญญาชน
สว่างจนมอดดับลับร่างไป
ตราบยังมีศรัทธาเดินหน้าสู้
แม้บางครู่ลมล้าพัดพาไหว
หรุบริบหรี่ยื้อยุดใช่หยุดไฟ
กำลังใจยังอยู่เคียงคู่มา
น้ำตาเทียนหลั่งรินเกือบสิ้นเชื้อ
คงไม่เรื้ออยู่นานวานรักษา
อุดมการณ์สานลักษณ์อักษรา
คงคุณค่าความงามตามแบบไทย..
..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
806
