3 มิถุนายน 2547 21:58 น.
กุ้งหนามแดง
เพียงหยิบมือจากดินถิ่นอาศัย
นำพาไปใส่กระถางวางให้สวย
หมั่นพรวนดินรดน้ำเอื้ออำนวย
เจ้าจงสวยตามวิถีที่ตีวาง
แสนโดดเดี่ยวเหลียวหาพฤกษาล้อม
เคยงามพร้อมพงศาก่อนฟ้าสาง
จนตะวันลับฟ้าจันทราวาง
อีกน้ำค้างโลมกายยังหมายคืน
ฝากสายลมดึกสงัดช่วยพัดอ่อน
เกสรซ่อนตามแรงอย่าแข็งขืน
ตามกระแสเคร่งครัดจงหยัดยืน
ไปสู่ผืนดินแม่เกิดแก่กัน
หมดหน้าที่ดำรงพงศ์พันธุ์เผ่า
พันธ์ไม้เก่าสิ้นแรงหยุดแข่งขัน
กลับสู่ดินอีกครั้งยังรอวัน
ผลิใบปันแอบแฝงตามแรงเคย...
2 มิถุนายน 2547 19:26 น.
กุ้งหนามแดง
..
ระดับรถกับพื้นยืนแตกต่าง
ระยะห่างเกินก้าวราวกับเหว
ขึ้นยังไงความสูงพุ่งถึงเอว
อืม! ไม่เลวแม่ดูเหมือนรู้ใจ
อุ้มเราขึ้นบันไดละไมยิ้ม
เจ้าจิ้มลิ้มเดินข้างอย่างชิดใกล้
ตู้ที่สิบยังว่างไม่ห่างไกล
มุ่งตรงไปข้างหน้ามิช้าไป
แล้วเล็งหาที่หวังฝั่งข้างขวา
แม่บอกว่าข้างนี้ร่มนั่งชมได้
ไม่โดนแดดตลอดวันนั่นประไร
เห็นแล้วไงเป้าหมายวิ่งไปพลัน
แม่เลือกวางของไว้ใต้ที่นั่ง
ไม่คับคั่งตู้นี้ที่เลือกสรร
ฝั่งตรงข้ามนั่งพิงหญิงมีครรภ์
นั่งเงียบงันดมยากับสามี
ม้านั่งที่เราเห็นเป็นไม้ล้วน
งามพิศชวนเนื้อเดิมมิเพิ่มสี
ตั้งเรียงรายเป็นแถวตามแนวมี
ชั้นสามนี้ร้อนหน่อยต้องคอยลม
เสียงนายท่าประกาศกลัวพลาดรถ
ขึ้นให้หมดร่ำลาน้ำตาประสม
บ้างโบกมือพัลวันกอดกันกลม
ก่อนจะข่มใจจากต้องพรากนาน
รถค่อยเคลื่อนจากท่ากล้ากระโดด
ดังพิโรธหวูดดังระฆังขาน
เก๊ง เก๊ง เก๊ง โบกธงคงชำนาญ
ขบวนคลานจากกรุงมุ่งบ้านยาย..
1 มิถุนายน 2547 22:43 น.
กุ้งหนามแดง
ในวัยเยาว์จำได้ไปบ้านนอก
ยินแม่บอกเยี่ยมยายคลายถวิล
จัดกระเป๋าสัมภาระกะของกิน
น้ำท่ารินใส่ขวดมีลวดลาย
นอนไม่หลับกลางคืนมันตื่นเต้น
เดินทางเป็นครั้งแรกแปลกที่หมาย
แม่ห่มผ้าให้หน่อยค่อยสบาย
จึงผ่อนคลายกังวลจนหลับไป
ตื่น ตื่น ตื่น เช้าแน่แค่ตีห้า
ไม่รอช้าปลุกอาบน้ำฟอกซ้ำได้
แล้วแต่งตัวปะแป้งแจ้งผ้าใบ
ใส่หมวกให้ดูเท่เก๋ไม่เบา
แล้วพาขึ้นรถเมล์วิ่งเป๋ปัด
แทบจะพลัดตกม้าคว้าเอาเสา
ถึงซะทีหัวลำโพงนั่งโยงเรา
แม่ไปเข้าคิวซื้อถือตั๋วมา
เห็นผู้คนมากมายทั้งชายหญิง
อยากรู้จริงเขาจะไปไหนกันหนา
จะเหมือนเราหรือเปล่าไปเฝ้าตา
หรือแวะมาดูรถไฟใช่ไหมเอย
บ้างหิ้วลังแม่โขงนุ่งโจงรั้ง
หกล้มพลั้งวิ่งยืนสะอื้นเฉย
บ้างร้องขายเปาหมึกพิมพ์เรายิ้มเลย
เพราะไม่เคยฟังย่อหัวร่อดัง
แม่พาเดินชานชาลามารอรถ
แล้วก็ปลดข้าวของกองข้างหลัง
ขบวนรถที่หมายคล้ายว่ายัง
ไม่ถึงดังกำหนดที่กฎเกณฑ์
ระหว่างรอนั่งมองทั้งสองด้าน
ไม่เหมือนบ้านเราเลยที่เคยเห็น
ดูหลังคาโปร่งโล่งส่วนโค้งเป็น
โครงเหล็กเน้นสังกะสีทาสีเงิน
ปู๊น ปู๊น ปู๊น แล่นมาเข้าท่าแล้ว
วิ่งเป็นแนวตรงมาเหมือนว่าเหิน
จอดสนิทเทียบตรงคนลงเดิน
เพียงมองเพลินแม่เร่งคนเก่งเร็ว..
(ยังมีต่อ..)
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
657
