25 พฤษภาคม 2547 16:33 น.
กุ้งหนามแดง
น้ำตาร่วงร้าวรอนอุทรแม่
นับตั้งแต่ลืมตาร้องจ้าขอ
โอกาสรักครั้งแรกเข้าแทรกกอ
นับวันรอเก้าเดือนเพื่อเคลื่อนมา
ตั้งแต่อยู่ในครรภ์สัมพันธ์แรก
มิได้แตกต่างอื่นล้วนชื่นหนา
แต่พอคลอดออกมาเห็นกายา
ชะงักชาหน้าแตกด้วยแปลกพันธ์
ตีหน้ายักษ์หนักข้อชลอรัก
ข้อหาหนักมีชู้ช่างตู่สรร
พยาบาลหยิบผิดผลิตภัณฑ์
พิสูจน์ฉันตรวจทีดีเอ็นเอ
ไม่รักฉันแล้วใยให้ฉันเกิด
รักประเสริฐขาดพลันวันหันเห
ฟ้องเอาผิดกับแม่แท้เกเร
เคยขี้เหร่หลอกลวงติดบ่วงใจ
แม่เคยไปศัลยกรรมทำหน้าสวย
หลงสำรวยงามเลิศจึงเกิดได้
แล้วตัวฉันไร้สิทธิ์ผิดอย่างไร
ให้อภัยที่ฉันแค่เหมือนแม่เอย..
24 พฤษภาคม 2547 22:02 น.
กุ้งหนามแดง
อักษรานครอมรรัตน์
ตำนานซัดทอดขานแต่กาลหลัง
คราครั้งหนึ่งมีเมืองเมลืองมลัง
ท้องพระคลังเต็มยิ่งศฤงคาร
ประชาราษฏร์อยู่กันสงบสุข
แสนจะชุกชุมนักภักษาหาร
มั่นในศีลธรรมมาเนิ่นนาน
หมู่ทหารขุดรอบเป็นขอบคู
เพื่อป้องกันการรุกราจากข้าศึก
แสนคักคึกเตรียมพร้อมฝึกซ้อมหรู
บรรดาเหล่าอัศวินทุกถิ่นกรู
ฝึกเป็นผู้เยี่ยมยุทธสลุดยิง
ต่างมีดาบคู่กายคนละเล่ม
วิชาเต็มติดกายทั้งชายหญิง
ทั้งท่าร่างบทเพลงน่าเกรงจริง
มิประวิงเวลาคราประชัน
ดาบก็หนักเร่งรัดระบัดแยก
หัวร้างแตกเลือดอาบพังพาบนั่น
เก็บเรี่ยวแรงสู้ไพรีดีกว่ากัน
ยกเลิกพลันไปขุดคลองทั้งผองเอย..
..
24 พฤษภาคม 2547 05:48 น.
กุ้งหนามแดง
สะบัดพริ้วแผ่วสมอารมณ์ไหว
สำเนียงใสแว่วหวานประสานเสียง
ดังกุ๊งกิ๊งเงียบหายคล้ายเรียบเรียง
นั่นก็เพียงแรงลมให้ชมเชย
ไกวแกว่งแล้วหมุนวนระคนสลับ
เกินจะนับจำนวนชวนเฉลย
ตามกระแสครอบงำลมรำเพย
เหตุที่เผยผลตามนิยามชน
ยามสงบงามพิศเมื่อชิดใกล้
ประดับไว้ในบ้านตระการผล
อำนาจแห่งหยินหยางกระจ่างปน
พลังวนนำแฝงแข็งแรงนาน
โมบายรักลำนำระกำนัก
ด้วยใจรักฝากลมประสมสาร
ถึงคนไกลตรากตรำประจำการ
กลับมาสานสืบต่อยังรอเธอ..
23 พฤษภาคม 2547 09:26 น.
กุ้งหนามแดง
..
ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางวางทุกสิ่ง
ตื่นมายิ่งงัวเงียความเพลียถาม
เพราะเดินทางนานเนิ่นเกินเอ่ยความ
บิดกายสามสี่ครั้งยังไม่คลาย
มาขึ้นรถนำส่งตรงสู่เขา
มานั่งเฝ้าทะเลหมอกบอกอย่าสาย
น้ำกับฟ้าหุบเขาเรางมงาย
แล้วจะพายเรือได้อย่างไรกัน
อากาศเย็นยะเยือกเลือกชิดใกล้
คนที่ได้ดูแลแน่เลือกสรร
มาโอบกอดให้อุ่นคุ้นเคยกัน
ก่อนตะวันสีทองผ่องนภา
แล้วเวลาสำคัญนั้นมาถึง
ยังติดตรึงในตนที่ค้นหา
ธรรมชาติพิสุทธิ์สุดงามตา
พรรณนาอย่างไรไม่เหมือนจริง
ดังสวรรค์ประทานงานของฟ้า
ล้ำค่ากว่างานใดในใจหญิง
ขอจำจดภาพนี้ที่แอบอิง
ไว้พักพิงยามล้าคราอ่อนแรง..
..
22 พฤษภาคม 2547 13:07 น.
กุ้งหนามแดง
เพียงร่างร่าง..ลางเลือนก็เคลื่อนคล้อย
มือน้อยน้อย..ลงแรงแสงเงาสี
ลูบไล้ไล้..ละมุนฝุ่นที่มี
ปัดดีดี..เพียงแผ่วแนวเดียวกัน
ลบนิดนิด..ส่วนเกินเพลินไปหน่อย
เป่าค่อยค่อย..พอเหตุเศษลบผัน
แปรงเบาเบา..หลุดหายมลายพลัน
เป็นวันวัน..นั่งแต่งแรงจินตนา*
ภาพชัดชัด..ในสมองกรองแม่แบบ
ภาพแอบแอบ..เก็บไว้ในปรารถนา
ภาพงามงาม..หลากหลายที่ชายตา
ภาพลาลา..เจ็บร้าวก้าวลืมมัน
รูปต่างต่าง..วาดเวียนเขียนมามาก
วันพรากพราก..ชื่นสุขทุกข์ขบขัน
ได้เรียนเรียน..รู้ดีทุกวี่วัน
ภาพพันพัน..ขาดวิ่นวันสิ้นลม
คงเหลือเหลือ..ผลงานให้สานสืบ
เงาหลืบหลืบ..กับฝีมือชื่อสั่งสม
คำคมคม..ภาพดีดีที่ได้ชม
เป็นลมลม..พัดผ่านกาลเวลา..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
729
