25 เมษายน 2547 11:26 น.
กุ้งหนามแดง
เพียง..ผ่านมาให้รู้จักรักซะแล้ว
เพราะว่า..แมวที่ส่งมาพาปลื้มฝัน
ฉัน...ตามอ่านสานต่อล้อทุกวัน
เหงา..ก็พลันดันหายกลายลับลวง
เศร้า..เมื่อเผลอเจอแมวมิคาดฝัน
เศร้า...ปนขันพลันอ่านพาลเจ็บสรวง
ลึก...และตื้นฟื้นขายออนไลน์ลวง
ลึก..เกินล้วงบ่วงแมวแนวใดกัน
เรื่อย..เจื้อยมีให้เห็นเป็นบ่วงโซ่
ไป..ไหนโชว์ โอ้! พระครูตู่สวรรค์
เพียง..ฟอเวิอร์ดอีกสิบแมวแคล้วคลาดครัน
เพราะว่า..ท่านว่าไว้ในเนื้อเพลง
หัวใจ..ฉันนั้นกลัวตัวแมวสาบ
แค่เหงา..อาบทราบไว้ใยข่มเหง
ก็..ลบทิ้งทั้งจริงลวงบ่วงของเอ็ง
เท่านั้นเอง..ที่ทำได้ไร้โซ่ตรวน
......จะตกนรกไหมน๊อ ท่าน....
23 เมษายน 2547 23:22 น.
กุ้งหนามแดง
บุหงา:............ พี่บวชพระดีไหมจ๊ะน้องตะขบ
ตะขบ:........... อายุครบหรือยังพี่บุหงา
บุหงา:........... อืม! เกินแล้วน้องแก้ว..แล้วเวลา..
.....................พี่คิดว่าหนึ่งพรรษานะหน้ามน
ตะขบ:............เมื่อไหร่กันพี่ท่านนั้นสิกขา
บุหงา:............ ปลายเมษาท่าจะดีมีมีฝน
..................... ขอเลือกวัดปฏิบัติขัดกมล
..................... หาเหตุผลเกิดเป็นคนค้นอะไร
ตะขบ:............เคลียร์งานแล้วรึยังมานั่งคู่
บุหงา:............ จ๊ะ โฉมตรูดูว่างทางสดใส
ตะขบ:............แล้วจะให้ตะขบช่วยอย่างไร
บุหงา:............ ว่างใช่ไหมในวันนั้นวานตอบที
ตะขบ:............คิดเล็กน้อยแล้วค่อยพยักหน้า
บุหงา:............ มิรอช้าคว้ามือนุ่มกุมไว้ที่
..................... หัวใจนี้สี่ห้องร้องว่ามี
..................... ตะขบนี้ที่ครองมิปองใคร
ตะขบ:............ยินคำหวานสานเหมาะเสนาะพริ้ง
..................... ใจของหญิงแท้จริงยิ่งหวั่นไหว
บุหงา:............ ขอยืมมือถือหมอนซ่อนสายใย
..................... บุหงาไม่คิดแคลนแฟนลิเก
ตะขบ:............เรตติ้งพี่จะตกคงยกยาก
..................... มิลำบากหากตะขบหลบหันเห
..................... ถืออะไรก็ได้บุญหนุนบุพเพ*
..................... สองใจเทให้กันนั้นเกินพอ..
21 เมษายน 2547 22:02 น.
กุ้งหนามแดง
แม้เราต่างห่างชั้นกันไกลลิบ
ดังผ้าขลิบลายทองกองเศษไหม
ทะเลกว้างทางแคบเจ็บแปลบนัย
ก็มิใช่ในประเด็นเว้นวรรคตอน
ด้วยว่าสองต้องชะตาฟ้ากำหนด
เขาวงกตคดเคี้ยวยังเลี้ยวศร
เริ่มรู้จักรักชอบพอก่ออาวรณ์
มิแคลนคลอนร้อนใจในคำคน
เธอบอกว่าถ้ามีฉันฝันคงจบ
จะขอกลบลบเรียนเปลี่ยนหลักผล
มาร่วมสร้างทางรักพิทักษ์ตน
จะเวียนวนสนแต่เราเคล้าคลอกัน
เมื่อมาคิดสถิตถ้อยค่อยตรองนึก
ให้รู้สึกลึกภายในห้วงใจฉัน
เขาเลือกแนบแอบไปปลื้มลืมคืนวัน
แต่จะบั่นวันข้างหน้าหาคู่ควร
ขอเลือกบ้างอย่างใจในความคิด
ขอลิขิตชีวิตใหม่ไม่เหหวน
มิขอเป็นเช่นเงื่อนไขให้เรรวน
แม้กำสรวญชวนแยกใจมิใยดี
เก็บอาการปางตายหลายตลบ
กว่าจะครบจบทำใจให้สุขขี
หวังเธอรุ่งมุ่งก้าวหน้ากว่าที่มี
เพียงคนนี้มีให้กันในวันวาน...
18 เมษายน 2547 13:59 น.
กุ้งหนามแดง
ฉันรักเธอหรือเปล่าเธอเฝ้าถาม
ไตร่ตรองความรักเธอเพ้อคำหวน
ด้วยความหลังฝังใจจึ่งใคร่ครวญ
ไหวหวั่นล้วนกวนก่อพ้อกับใจ
คิดอยู่ว่าสักวันมันอาจเปลี่ยน
เธอพากเพียรเรียนรู้กันฉันคงใช่
ถูกทอดทิ้งคงไม่จริงเสมอไป
มินานไกลใจตอบชอบเธอจริง
อีกเท่าไรใจเปลี่ยนเวียนเป็นรัก
แล้วเธอดักคำถามใหม่ตามใจหญิง
คำตอบก็ไปจากฉันมิชังชิง
รักจริงจริงยิ่งกว่าใครไม่รีรอ
เธอทอดทิ้งฉันไว้กับผู้ใหญ่
ให้อาลัยในของหมั้นวันสู่ขอ
อยู่กับตั๋วจำนำน้ำตาคลอ
ความรักก่อท้อไม่มีหนี้ร่วมกัน..
17 เมษายน 2547 20:23 น.
กุ้งหนามแดง
อธิษฐาน..แล้วแล้วอธิษฐาน
จิตใจ..หาญหาญใจจิตคิดเสมอ
หากเกิด..ภพภพหากเกิดเลิศคือเธอ
ชาติไหน..เผลอเผลอชาติไหนหาไม่มี
ฐานันดร..ก่อนก่อนฐานันดร
ใดใด..ร้อนร้อนใดใดดับให้พี่
ทุก..แห่งที่ที่ทุกแห่งแฝงความดี
สถาน..นี้นี้สถานบ้านของเรา
ดล..จิตใจใจจิตดลปนความรัก
ให้เรา..ภักดิ์ภักดิ์เราให้ใจมิเหงา
ได้พบ..ใจใจได้พบครบเป็นเงา
เจอเป็น..เคล้าเคล้าเป็นเจอเพ้อทุกครา
คู่กัน..แล้วแล้วคู่กันฝันบรรเจิด
วอน..บังเกิดบังเกิดวอนศรรักษา
สวรรค์..วานวานสวรรค์ประทานมา
ได้ไหม..ฟ้าฟ้าได้ไหมใจข้าวอน..