11 พฤษภาคม 2553 17:22 น.

หว่านคำว่าคิดถึง...ไปถึงฟ้า

แค่คำพูดหลอกเด็กนั่นล่ะว๊า
จิตวิทยาเคยผ่านอาจารย์สอน
คิดถึงน่ะฝากทิ้งเหมือนวิงวอน
ว่าอาทรห่วงใยยามไกลกัน

โยนไปทั่วเครือข่ายกระจายเกลื่อน
คบเป็นเพื่อนพึ่งพาก่อนอาสัญ
หากขัดแย้งไสส่งถูกลงฑัณฑ์
ความเดียดฉันท์มอบให้ไปเต็มเต็ม

เมื่อความหมายทำงานส่งสารอยู่
หน้าชื่นสู้อกตรมสู้งมเข็ม
ในทะเลกว้างใหญ่แม้ใจเต็ม
รับรสเค็มขมแปล๊บแถมแสบตา

ฉันชอบใช้เหมือนกันดันคิดแปลก
รับบทแบกความรักจนหนักหนา
จึงตัดเศษส่วนหนึ่งซึ่งแยกมา
ติ๊งต่างว่าบางใครจะได้ซึ้ง

ล้านถ้อยคำตรองตรึกรู้สึกเฉย
กระไรเลยแค่คำว่าคิดถึง
ไม่สำคัญ..พอแรงแกล้งมึนตึง
ภายใต้บึ้ง..แอบเห็นใจเต้นรัว....
..

1957

love

comment

11 พฤษภาคม 2553 11:12 น.

บ้านกลอนไทยในสายตา

บาง..ถ้อยคำกระทบน่าคบค้า
บ้าง..เก่งกล้าสามารถดูอาจหาญ
บ้าง..มาเต็มเติบโตสุดโอฬาร
บ้าง..ร้าวรานเข้าขั้นเกินบรรยาย

บ้าง..ตั้งมั่นความชอบสู่รอบข้าง
บ้าง..ทิ้งห่างจนไกลน่าใจหาย
บ้าง..อบอุ่นเนิ่นนานอ่านสบาย
บ้าง..ส่งท้ายชื่นฉ่ำด้วยธรรมะ

บ้าง..อาลัยอาวรณ์ทิ้งกลอนฝาก
บ้าง..แค่อยากแวะเวียนเปลี่ยน.ตรรกะ
บ้าง..ฝึกฝนทนติวิริยะ
บ้าง..แอบฝึกทักษะพบปะคน

บ้าง..อาศัยฝากรักผ่านอักษร
บ้าง..อาทรตอบรับพ้นสับสน
บ้าง..ลืมทุกข์ชั่วขณะที่ปะปน
บ้าง..ตัวตนปรากฏนอกบทเรียน

บ้าง..ไหมเธอเหมือนกันแบ่งปันหน่อย
บ้าง..ทยอยเหตุผลของคนเขียน
บ้าง..เข้ามาบ้านกลอนวอนแวะเวียน
บ้าง..แลกเปลี่ยนสักหน..สนทนา

เพราะ..อยากรู้สิ่งละอันพันละน้อย
เธอเรียงร้อยถ้อยคำ..นำภาษา
แลเหตุใดเสริมสร้างแทนร้างลา
เถิดสักครา..บอกฉัน..ในวันนี้..
..