22 พฤษภาคม 2547 13:07 น.
กุ้งหนามแดง
เพียงร่างร่าง..ลางเลือนก็เคลื่อนคล้อย
มือน้อยน้อย..ลงแรงแสงเงาสี
ลูบไล้ไล้..ละมุนฝุ่นที่มี
ปัดดีดี..เพียงแผ่วแนวเดียวกัน
ลบนิดนิด..ส่วนเกินเพลินไปหน่อย
เป่าค่อยค่อย..พอเหตุเศษลบผัน
แปรงเบาเบา..หลุดหายมลายพลัน
เป็นวันวัน..นั่งแต่งแรงจินตนา*
ภาพชัดชัด..ในสมองกรองแม่แบบ
ภาพแอบแอบ..เก็บไว้ในปรารถนา
ภาพงามงาม..หลากหลายที่ชายตา
ภาพลาลา..เจ็บร้าวก้าวลืมมัน
รูปต่างต่าง..วาดเวียนเขียนมามาก
วันพรากพราก..ชื่นสุขทุกข์ขบขัน
ได้เรียนเรียน..รู้ดีทุกวี่วัน
ภาพพันพัน..ขาดวิ่นวันสิ้นลม
คงเหลือเหลือ..ผลงานให้สานสืบ
เงาหลืบหลืบ..กับฝีมือชื่อสั่งสม
คำคมคม..ภาพดีดีที่ได้ชม
เป็นลมลม..พัดผ่านกาลเวลา..
21 พฤษภาคม 2547 15:10 น.
กุ้งหนามแดง
เก็บสำลีบนฟ้าเอามาปั้น
มากำนัลให้น้องตามร้องขอ
เป็นชิงช้ากวัดแกว่งแรงพนอ
เป็นห้องหอให้เจ้าเข้าครอบครอง
ปั้นเป็นเครื่องบินน้อยคอยรับส่ง
ปั้นเป็นพงพนาภูผาผอง
ปั้นวิหกเหินลมสมดังปอง
ปั้นให้สองเราสุขทุกข์อย่ากราย
พี่ขอมอบทุกความตามจินตะ
มีสาระเก็บไว้อย่าให้หาย
ไม่เห็นค่าเงียบงันฝันทำลาย
เพียงสลายหรือดำรงคงแต่เธอ
ความยากไร้หรือเป็นดังเส้นแบ่ง
ความฝันแห่งชีวิตคิดเสนอ
เงาวัตถุจำนนนำปรนเปรอ
มาบำเรอความสบายด้วยสายตัว
มีเพียงตัวกับใจคนใกล้ชิด
คงมีสิทธิ์เงาลางทางสลัว
มองฟ้าไปตรองตรึกยังนึกกลัว
ใจระรัวหวั่นไหวในฝนโปรย..
18 พฤษภาคม 2547 21:31 น.
กุ้งหนามแดง
อย่ารักฉัน..เพียงเพื่อเบื่อคนเก่า
อย่ารักฉัน..เพียงเหงาเศร้าสุดฝืน
อย่ารักฉัน..เพื่อทดแทนแร้นวันคืน
อย่ารักฉัน..เพื่อชื่นคืนประดัง
อย่ารักฉัน..เพื่อคิดจะเผื่อเลือก
อย่ารักฉัน..เพื่อร้อยเชือกเปลือกกักขัง
อย่ารักฉัน..เพื่อประดับกับรวงรัง
อย่ารักฉัน..เพื่อรั้งในวังวน
อย่ารักฉัน..เพื่อหาค่ากว่าคนอื่น
อย่ารักฉัน..เพื่อยื่นความสับสน
อย่ารักฉัน..เพื่อร้างไปสร้างซน
อย่ารักฉัน..เพื่อทนให้พ้นไป
จงรักฉัน..ที่ฉันนั้นเป็นฉัน
จงรักฉัน..ที่วันนี้ที่สดใส
จงรักฉัน..ที่ไร้เล่ห์เสน่ห์ใด
จงรักฉัน..ที่ใจที่ฉันมี
จงรักฉัน..ตามใจที่เธอคิด
จงรักฉัน..ทั้งชีวิตมิคิดหนี
จงรักฉัน..ด้วยเมตตาและปรานี
จงรักฉัน..คนนี้เพียงคนเดียว..
เพียงแค่นี้..คนดีที่ฉันขอ
เพียงแค่นี้..เพียงพอขอแน่นเหนียว
เพียงแค่นี้..มอบทั้งใจให้เธอเชียว
เพียงแค่นี้..คมเคียวได้เกี่ยวรวง..
..
17 พฤษภาคม 2547 20:34 น.
กุ้งหนามแดง
..
เจ้าชูมือแต่ไกลมาลัยร้อย
สองมือน้อยคอยนบครบคำถาม
รับมาลัยไหมครับขยับตาม
เห็นเจ้ายามรถติดประชิดตัว
ตาประสานกับเจ้าช่างเศร้านัก
วัยน่ารักกลับต้องหมองสลัว
ต้องดิ้นรนรับผิดชอบเลี้ยงครอบครัว
มิได้มัวเที่ยวเล่นเช่นเพื่อนตน
ความขัดสนนำให้ใจดวงนิด
ใช้ชีวิตปะปนบนถนน
กับทุกค่าความเสี่ยงมิเลี่ยงจน
เกิดเป็นคนต้องสู้ด้วยรู้ดี
เพียงหยิบยื่นความมีสักทีหนึ่ง
เป็นที่พึ่งส่งเสริมเติมอิ่มหมี
พร้อมจะตอบแทนให้ใจที่มี
มาลัยนี้ขอมอบแทนขอบคุณ..
..
16 พฤษภาคม 2547 15:45 น.
กุ้งหนามแดง
มีประกวดนางงามลงนามติด
ไม่เคยคิดเหนื่อยหน่ายแม้พ่ายหวัง
ขอเข้าร่วมเป็นหนึ่งแม้ครึ่งทาง
มิเคยวางความฝันขยันตาม
กรรมการท่านชอบคนนอบน้อม
และเพียบพร้อมสามารถฉลาดถาม
มีปัญญากล้าคิดประสิทธิ์ความ
ในนิยามคนสวยช่วยสังคม
วัฒนธรรมไทยร่วมใจรักษ์
ควรรู้จักการไหว้ใช้เหมาะสม
รู้กาละเทศะมิระทม
สมอารมณ์รางวัลกำนัลเธอ
ดำรงไว้ตำแหน่งแห่งมิตรภาพ
ทุกท่านทราบสื่อมวลชนคนเสนอ
สมประสงค์แห่งจิตที่คิดเจอ
วันละเมอผ่านผันเพียงฝันดี..
..