16 พฤศจิกายน 2547 09:05 น.
กุ้งหนามแดง
อารมณ์ป้าเข้าสิงเกินนิ่งเฉย
ลูกหลานเอ๋ยแต่งตัวแปลกแจกล้นหลาม
เสื้อคับติ้วรองเท้าตึกนึกว่างาม
กางเกงตามต่ำสะดือก็ซื้อลอง
ไม่แยกผิวดำขาวทั้งสาวแสร้ง
ไม่แห้งแล้งแข่งขันสนั่นหนอง
ทั้งบัวตูมบัวบานละลานคลอง
เห็นเต็มสองสายตาระอาใจ
เรามันหัวโบราณหนอคอกระเช้า
จะคอยเฝ้าสายเดี่ยวความเหี่ยวใกล้
แต่รู้ไว้เถิดหนอเพราะห่วงใย
ความหวั่นไหวควบคุมได้...ไม่ทุกคน
เสี่ยงให้โทรมโลมเล้าดังเป้านิ่ง
เป็นผู้หญิงระวังไว้ในทุกหน
มิดชิดหน่อยไม่ร้อนตายหรอกหน้ามน
อย่าเป็นคนเปิดเผยมากแค่อยากเตือน..
..
15 พฤศจิกายน 2547 17:17 น.
กุ้งหนามแดง
จงทำดีแต่อย่าเด่นข้าเหม็นหน้า
เชิญเอ็งบ้าทำงานไปให้สุขสันต์
มาเรียกร้องเอาอะไรไยรำพัน
อยากทำมันก็เชิญเพลินคนเดียว
เตรียมทั้งพริกและเกลือเพื่อมาเผา
จะคอยเฝ้าตามจิกหยิกให้เขียว
จะเหน็บแนมแถมด่าทุกคราเชียว
ลงไม้เรียวเอ็งได้ไม่รีรอ
ให้เอ็งทุกข์จนตายจึงหายแค้น
รักแน่นแฟ้นยังสะเทือนถึงเรือนหอ
ริษยาคู่เขาพะเน้าพะนอ
ไม่ยอมงอไม่ยอมหักแอบรักเอ็ง..
..
15 พฤศจิกายน 2547 11:02 น.
กุ้งหนามแดง
...
คลื่นอารมณ์โถมถาทุกคราคิด
สงบนิดราบเรียบดังเงียบหาย
แต่ไม่ช้าก็ย้อนย่ำตามกล้ำกราย
ซัดหาดทรายโครมครามก็ตามลม
หากใจเป็นเช่นทะเลอย่าเหหัน
จงรับมันทุกทางอย่างเหมาะสม
กระแสเชี่ยวโชกกรากพัดซากซม
ยังงามสมตามธรรมที่ดำเนิน
มินานนักจักปรับเปลี่ยนด้วยเรียนรู้
เป็นคุณครูสอนตนพ้นตื้นเขิน
รับให้ได้ไล่ให้ทันหมั่นเผชิญ
อย่าต่อเติมซัดส่ายพ่ายแรงลวง..
..
14 พฤศจิกายน 2547 18:18 น.
กุ้งหนามแดง
กลอนสุภาพ
ถ้าหากหนูอยู่ถึงวัยได้สร้างฝัน
จะทำมันให้เป็นจริงไม่นิ่งเฉย
จะฝ่าฟันถึงจุดหมายไม่ละเลย
คนคุ้นเคยคงภูมิใจไม่อาดูร
แต่หนูเจ็บทั้งตัวไปทั่วร่าง
ระเบิดวางก่อการร้ายแทบตายสูญ
ปัญหาของผู้ใหญ่ไยเพื่มพูน
ทวีคูณทับถมหมักหมมจัง
เมื่อไรหนอความสงบจะเข้าถึง
ดินแดนหนึ่งของขวานทองพี่น้องหวัง
ดับไฟใต้จากเล่ห์ประเดประดัง
หยุดการหลั่งเลือดกายสายเดียวกัน
เสียงของหนูอาจไม่พอเพราะอ้อแอ้
ผ้าพันแผลพันรอบทุกขอบขันธ์
ตาปริบปริบมองผู้ใหญ่ไปวันวัน
ขอแบ่งปันความปลอดภัยให้หนูที
กาพย์ยานี ๑๑
ป้ายประชดบีบคั้น................เพราะกดดันเกินรับไหว
*แน่จริงมาอยู่ใต้..................อย่าเสียงใหญ่อยู่ในกรุง*
ปัญหามันรุมล้อม.................แก้ทางอ้อมยิ่งนังนุง
โจรชุมยิ่งกว่ายุง.................คอยแต่มุ่งผลาญทำลาย
ระเบิดเกิดรายวัน.................เผาประชันเช้าสายบ่าย
เมื่อไรจึงสบาย....................หมดเรื่องร้ายใต้แดนไทย
ท้าทายอำนาจรัฐ..................หรือขจัดอธิปไตย
สัมพันธ์คือสายใย...............สายไปไหมจะปรองดอง
สันติจะหยุดโศก..................วิปโยค ฤ ครอบครอง
เลือดไทยหยุดไหลนอง.........ด้วยมือสองของพวกเรา
13 พฤศจิกายน 2547 10:51 น.
กุ้งหนามแดง
ฉันเพียงเกรง คนใกล้ เขาไหวหวั่น
เกรงรักมั่น สั่นคลอน คิดก่อนสาย
และเกรงเธอ ปวดร้าว ก้าวกล้ำกราย
เมื่อตัดสาย สัมพันธ์ ในวันใด
จึงถนอม ยอมตาม กลความรัก
ยากยิ่งนัก เกินจิต คิดแก้ไข
เจ็บทั้งสาม ลามนอก หนามยอกใจ
ไม่มีใคร รอดพ้น ทุกหนทาง
เขาคนหนึ่ง มั่นคง ซื่อตรงเสมอ
หนึ่งคือเธอ เคียงครอง เกินหมองหมาง
และสุดท้าย ผู้สับสน คือคนกลาง
หรือผู้สร้าง ปัญหานั้น คือฉันเอง
ขอเวลา อย่าเร่งรัด ให้ตัดสิน
เยื่อใยสิ้น คงระทม เข้าข่มเหง
ยังไม่พร้อม ดับความหวัง ยังกลัวเกรง
ไม่อยากเร่ง คืนร้าว โปรดเข้าใจ..
..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1403
