19 พฤศจิกายน 2547 11:53 น.
กุ้งหนามแดง
ใจหายวาบภาพย้ำกระหน่ำโศก
บริโภคไม่ได้กระส่ายกระสับ
หลับตาเห็นเรื่องร้ายมิหายวับ
ใครจะซับน้ำตาให้ตอบใจที
ก็ของรักของหวงดังบ่วงคล้อง
จะเรียกร้องคืนครองยังหมองศรี
แสนเสียดายหนักหนาคู่นารี
เกินวจีเอื้อเอ่ยเผยออกมา
เมื่อยังอยู่คู่กายดังหน่ายรัก
จำเจนักหลากหลายทั้งซ้ายขวา
ความคุ้นเคยใกล้ชิดยามนิทรา
ปรารถนาเมื่อใดหยิบใส่พลัน
ฟูมฟายอยู่หลายเพลาจนตาช้ำ
ทุกข์กระหน่ำทำโทษดังโกรธฉัน
ใต้ผ้าห่มเย็นเยียบในเงียบนั้น
สัมผัสอันเคยคุ้นละมุนนัก
จึงจับต้องจองจำด้วยฉ่ำหวาน
วันเบิกบานกลับมาค่าตระหนัก
กำไลทองวงเดียวเกี่ยวความรัก
ซาบซึ้งนักของหายแล้วได้คืน..
19 พฤศจิกายน 2547 09:24 น.
กุ้งหนามแดง
ฉันเหนื่อย..
กับปัญหามากมาย
ที่ต้องแก้ด้วยแรงกาย
กว่าจะคลายสลายปม
ฉันท้อ..
กับเรื่องรอสะสางสม
ที่ต้องรองรับอารมณ์
ต้องขื่นขมตลอดมา
ฉันทำ..
เป็นประจำตามหน้าที่
กับเวลาที่พอมี
ไร้บ่วงหนี้ติดค้างใคร
ฉันทิ้ง..
เพียงความจริงอันยิ่งใหญ่
ว่าตรงนี้ไม่เคยมีใคร
ให้หวั่นไหวหรืออ่อนแอ
ฉันรู้..
แค่คัมภีร์นำเผยแผ่
ตนยังอยู่คู่ตาแล
เขลาหรือแท้แค่ที่*รู้*
....
18 พฤศจิกายน 2547 09:02 น.
กุ้งหนามแดง
เด็กเร่ร่อนมอมแมมตาแต้มโศก
ดูขี้โรคคนนั้นที่ฉันเห็น
สะพานลอยเขานั่งเช้ายันเย็น
ช่างลำเค็ญคับแค้นขาดแคลนนัก
หิวหรือเปล่าเจ้าหนูเคียงคู่ถาม
ไม่ตอบความส่ายหน้าก้มหาตัก
กินข้าวไหมพยักตามเพราะถามซัก
รอสักพักจะหาข้าวให้เจ้ากิน
พอกลับมาที่เดิมคิดเสริมสร้าง
ที่กลับร้างไร้เงาของเจ้าถิ่น
คงเคยถูกทอดทิ้งเป็นอาจินต์
ไม่เคยชินกับคำมั่นหมดวันรอ
เช้ารุ่งขึ้นผ่านทางเห็นคางช้ำ
ตัวเป็นจ้ำรอยใหม่นั่งใบ้ขอ
ถามอาการก้มหน้าน้ำตาคลอ
ทุกข์จนท้อชีวิตตัวนิดเดียว
แล้วต่างฝ่ายแยกย้ายหลายวาระ
ได้พบปะโดยบังเอิญคราเดินเที่ยว
สบตาพลันจำได้ไยแขนเดียว
มาเกาะเกี่ยวขอทานย่านชานเมือง
บุญหรือบาปภาพย้ำกระหน่ำจิต
ถูกหรือผิดหรือเราไม่เข้าเรื่อง
ได้สร้างเหยื่อหรือสร้างทานงานประเทือง
โลกรุ่งเรืองหรือนางฟ้าต้องชาเย็น..
..
17 พฤศจิกายน 2547 10:31 น.
กุ้งหนามแดง
ก็เคยคิดว่าใครใครก็ไม่รัก
เมื่อคิดหนักปักใจเกินไถ่ถอน
วุ่นวายมันทั้งวันยันเข้านอน
ไม่เคยย้อนกลับจิตคิดมองตน
คอยปรักปรำคนอื่นเหมือนยื่นบาป
มองแต่ภาพตรงหน้าทุกคราหน
เฝ้าคิดเองเออเองละเลงมนต์
ดูแต่ผลไม่สนเหตุก่อเลศนัย
รับผิดชอบหน้าที่ตามที่สั่ง
ข้ามหัวมั่งขาดนับถือเพราะมือใหม่
ไม้บรรทัดตีเส้นโดดเด่นไป
มันสมควรหรือไม่เกินใคร่ครวญ
ผลงานดีมีโล่ห์โอ่ประดับ
แต่แตกยับสัมพันธ์มันเดินสวน
อัศวินเดียวดายคลายกระบวน
ศึกนอกล้วนรับได้แต่พ่ายใน
จึงต้องปรับตัวตนกลยุทธ์
ค้นหาจุดยืดหยุ่นหยุดวุ่นไหว
ทุกระบบต้องประสานเป็นหนึ่งใจ
เรียนรู้ได้ด้วยตนพ้นตำรา
..
17 พฤศจิกายน 2547 10:17 น.
กุ้งหนามแดง
ไปไหนมา ย่ะคุณหญิง แม่ทิ้งถาม
กุ้งคนงาม เพื่อนประจบ ซบไหล่ฉัน
เฮ้ย! ไอ้กุ้ง เพื่อนผู้ชาย ใช้เรียกกัน
คุณกุ้งนั้น เป็นการงาน ขานสายตรง
น้องสาวจ๊ะ พี่ไปส่ง พวกดงหลี
พี่ช่วยที สะกดคำ ไม่ทำหลง
รับอะไร ค่ะคุณป้า ทำข้างง
ยายยังคง เรียกหลาน ไปบ้านยาย
หวัดดีเจ๊ ทักทาย จากซาเล้ง
พ่อมาเพ่ง อ่านไม่ถูก ลูกขยาย
แหม! อีนี่ เขียนวนเวียน เอียนแทบตาย
จบอุบาย สรรพนาม สามบทเอย..