29 พฤศจิกายน 2547 09:27 น.
กุ้งหนามแดง
มีความรักงานเขียนแลกเปลี่ยนคิด
มีดวงจิตแน่วแน่มิแปรผัน
จินตนาการร่วมร่างสร้างประพันธ์
รู้จักปันรู้จักแบ่งไม่แล้งใจ
อายุสักเท่าไรอย่าไปสน
มาเป็นคนพันธุ์กลอนเรียนสอนได้
ทุกย่างก้าวมิตรภาพอาบทรวงใน
รู้อภัย รู้รัก สามัคคี
ติเพื่อก่อล้อเล่นเห็นประโยชน์
ไม่ถือโกรธมุ่งร้ายหรือป้ายสี
อักษราสืบสานผ่านพาที
รางวัลมีคือรอยยิ้มที่พริ้มเพรา
ไม่จำกัดเพศวัยขอให้ว่าง
อยู่เคียงข้างกันไปไม่มีเหงา
มุ่งตามฝันบรรเลงบทเพลงเงา
ระบายเศร้าโศกหวานสานสายใย
..
28 พฤศจิกายน 2547 11:56 น.
กุ้งหนามแดง
จากกระดาษ.ทุกขนาด.ขาดความเท่า
พับทบเข้า.เป็นสามเหลี่ยม.เปี่ยมความหมาย
ให้รักชาติ.ศาสน์กษัตริย์.แล้วตัดปลาย
ส่วนทั้งหลาย.ที่เกิน.อย่าเมินมัน
คลี่กระดาษ.รูปสี่เหลี่ยม.จตุรัส
ยังเห็นชัด.ในประเทศ.ทุกเขตขัณฑ์
ความปลอดภัย.ในชีวิต.สิทธิ์เท่ากัน
ธงผืนนั้น.ไตรรงค์.คงปกคลุม
พับจากบน.ลงล่าง.มิห่างเหิน
จับมือเดิน.มิท้อ.มรสุม
พับจากบน.ลงล่าง.กลับข้างคุม
พับอีกมุม.อีกทอด.นิ้วสอดกลาง
คืออำนาจ.อธิปไตย.ภายใต้รัฐ
จะขจัด.โพยภัย.นัยขัดขวาง
จะปกป้อง.ประชา.มิลาวาง
อยู่เคียงข้าง.พี่น้อง.ผองชาวไทย
เปิดกระดาษ.เห็นขาคู่.รู้หน้าที่
ราชการ.งานมี ฤ หนีได้
พับตัววี.ทั้งสองด้าน.สานสายใย
วี (we)นั้นไซร้.คือคำ.ย้ำพวกเรา
คลายตัววี.คลี่พับ.กับแนวเดิม
ไม่เพิ่มเติม.แบ่งแยก.แตกหมู่เหล่า
พับเข้าหา.กันอย่างเดิม.เสริมบรรเทา
กลับด้านเข้า.ล่างพับ.ทบกลับที
แล้วกางปีก.น้อยนิด.อิสระ
เป่าลมซะ.ให้ชีวิต.จิตสุขี
พับหัวลง.ดัดปีกหน่อย.ค่อยพอดี
ไปรษณีย์.ฝากได้.ถึงใต้แดน
ส่วนกระดาษ.ที่เกิน.เกริ่นข้างต้น
ขยำปน.กันยับ.พับนกแน่น
เป็นอาหาร.ระหว่างทาง.ห่างขาดแคลน
หลายสิบแสน.ห่วงใย.เพื่อนไทยทำ
โปรดอย่าถาม.เหตุผล.จากคนพับ
ทุกข์เกินรับ.ชาวใต้.ใช่เรื่องขำ
ทำเท่าที่.ทำได้.ไม่อมพะนำ
นกกระดาษ.แทนคำ.ทำเพื่อใคร..
..
26 พฤศจิกายน 2547 09:58 น.
กุ้งหนามแดง
อยากจะมีแต่ติดตรงเป็นแค่นาค
คงจะยากถือครองจึงหมองหมาง
คิดถือศีลอุโบสถลดละวาง
เป็นหนทางสุทธิแห่งวิมุต (๔๑)
หลังเข้าเฝ้ามหาราชร้อนอาสน์ชัด
ภูริทัตรักษ์ศีลบริสุทธิ์
อยากถือพรตในแดนแห่งมนุษย์
แม่ยื้อยุดหยุดไว้ในอุทยาน (๔๒)
นางกำนัลเฝ้าแหนมิแคลนขาด
มิสามารถสงบได้ในสถาน
จึงหลบเร้นปลีกวิเวกจากบาดาล
สู่ริมธารชายฝั่งยมนา (๔๓)
รักษาศีลอุโบสถบนจอมปลวก
ไร้ซึ่งพวกนางในไม่ปรารถนา
กรรมฐานเพิ่งพิศพิจารณา
ปรารถนาพลีกายให้เป็นทาน (๔๔)
พรานพ่อลูกสองคนดั้นด้นป่า
ตามเนื้อมาจนใกล้ในสถาน
คิดพักแรมหลบหลืบมืดคืบคลาน
ยินเสียงผ่านขับกล่อมล้อมบรรเลง (๔๕)
คือเหล่านาคแอบลามตามขับร้อง
ดีดสีก้องไพรพฤกษ์นึกเหมาะเหมง
ทั้งร่ายรำตามทำนองของบทเพลง
ไม่วังเวงเลอะเลือนเพื่อนองค์ชาย (๔๖)
สองพ่อลูกเข้าใกล้สงสัยเสียง
นาคหลบเลี่ยงไปหมดงดสหาย
ต่างกลัวภัยไม่กล้าเสี่ยงเลี่ยงเจ้านาย
เหลือเพียงนายคนเดียวไม่เกี่ยวใคร (๔๗)
ทำอะไรหรือท่านเจ้าพรานถาม
นาคตอบตามความจริงสิ่งขานไข
เราเป็นนาคมาถือศีลรักษาใจ
ยังเกรงภัยกลัวพราน.รานล้ำรุก (๔๘)
จึงเชิญสองพรานพ่อลูกคิดปลูกมิตร
สุจริตลงบาดาลเสวยสุข
วาสนาน้อยจริงอยู่ยิ่งทุกข์
ไม่อาจขลุกในพิภพครบเวลา (๔๙)
ขอขึ้นมาบนฝั่งยังโลกมนุษย์
ยังเร่งรุดมอบสมบัติอัฐมีค่า
พอขึ้นฝั่งหายพลันสวรรยา
จึงเข้าป่าเลี้ยงชีพอาชีพเดิม (๕๐)
~ ครุฑตนหนึ่งอาศัยในฉิมพลี
จับนาคีมาได้ให้ฮึกเหิม
คิดยื้อยุดฉุดลากจากจุดเดิม
กลัวตายเพิ่มยึดต้นไม้ไม่ยอมไป (๕๑)
แต่แรงน้อย ฤ จะสู้กำลังครุฑ
ในที่สุดถอนรากโคนไปจนได้
ต้นไทรนั้นเป็นที่พักฤษีไพร
ครุฑหวั่นไหวลงมาหาและพาที (๕๒)
ถามฤษีบาปไหมทำไปสิ้น
เพ่งกสิณตอบไปให้สุขี
ถ้าไม่มีเจตนาตอบปรานี
บาปไม่มีหรอกหนาอย่าเกรงกลัว (๕๓)
ครุฑดีใจถวายแก้วให้ฤษี
ให้มนต์ดีอาลัมพายท่านส่ายหัว
ไม่อยากรับกลับยัดเยียดเจียดใส่ตัว
ทั้งนาคงูเกรงกลัวในตัวมนต์ (๕๔)
~ พราหมณ์ผู้หนึ่งตกยากมากหนี้สิน
หลบกระบิลเข้าป่าคราสับสน
เจอฤษีขออาศัยรับใช้ทน
ปฏิบัติทุกหนจนไว้ใจ (๕๕)
ท่านฤษีมอบคาถาก่อนลาจาก
เผื่อตกยากปลอดภัยงูไม่ใกล้
สยบพันธุ์นาคีให้หนีไกล
เรียนรู้ไว้ป้องกันท่านบรรยาย (๕๖)
ลาฤษีเดินทางไกลถึงชายฝั่ง
ทบทวนดังมนต์ปราบงูดูเหมือนร่าย
พวกนาคสาวไปเล่นน้ำตามสบาย
แทบวางวายเมื่อได้ยินเกือบสิ้นใจ (๕๗)
ร้อนรนหนีกลับบาดาลไม่หาญอยู่
ลืมไปดูแก้วมณีที่วางใกล้
ทิ้งไว้ก่อนถึงฆาตอาจมีภัย
พราหมณ์ผ่านไปเก็บมณีที่กล่าวมา (๕๘)
ไม่เห็นใครสักคนเดินพ้นผ่าน
เห็นสองพรานพ่อลูกอยู่ในป่า
สองพ่อลูกจำแก้วได้เคยได้มา
ทำตกพื้นแก้วมีค่าอันตรธาน (๕๙)
สองพรานจึงร้องขึ้นขอคืนแก้ว
เล่าเรื่องแล้วพราหมณ์ไม่คืนยืนต่อขาน
ถ้าเป็นจริงขอทดสอบมนต์อาจารย์
พิศดารดังว่ามาแลกกัน (๖๐)
(ยังมีต่อ...)
..
25 พฤศจิกายน 2547 20:55 น.
กุ้งหนามแดง
ผิดตรงไหนก็บอกมาเถอะน่ะเพื่อน
อย่ากลบเกลื่อนหันเหหรือเฉไฉ
มีอะไรเกินรับคับข้องใจ
บอกกันได้ทุกเวลาว่าตามตรง
มาคอยพูดกระทบกระเทียบเหยียบให้ช้ำ
คอยทิ่มตำหัวใจดังไสส่ง
ไม่รู้ความจริงแท้ได้แต่.งง
หรือเธอหลงคำใครเขาใส่ความ
ยังคงเบือนสายตาไม่กล้าพูด
หรือเป็นสูตรให้ง้อท้อจะถาม
หลงเป็นเหยื่อตามคิดพวกจิตทราม
จึงเหยียดหยามเหน็บแนมจนแต้มตรอม
เข้าใจผิดหลายหนปากคนอื่น
ลืมวันชื่นทำนุทะนุถนอม
เพียงนาทีมุ่งร้ายหน่ายประนอม
ถึงกับยอมเสียมิตรคิดเตือนใจ
รอเวลาผ่านพ้นคนจนตรอก
จะยอมหลอกสักทีจะดีไหม
ว่าฉันเองที่หลงจงอภัย
แม้น้ำตาจะไหลใช้ยื้อเธอ..
..
25 พฤศจิกายน 2547 20:33 น.
กุ้งหนามแดง
วันเพ็ญเดือนสิบสอง
น้ำจะนองเต็มตลิ่ง
ขอเชิญทั้งชายหญิง
อย่าได้ทิ้งประเพณี
ร่วมกันลอยกระทง
ปล่อยไหลลงในนที
คงคาแม่วารี
อภัยทีที่ล่วงเกิน
เคยใช้น้ำชำระ
คุณมาตะสรรเสริญ
เลี้ยงกายใช้ดำเนิน
ต่ำตื้นเขินยังขอดกิน
ลูกขออธิษฐาน
ทุกสายธารอุดมสิน
ชาวไทยได้มีกิน
ดับไฟสิ้นถิ่นขวานทอง
กระทงส่งถึงแม่
สองตาแลไปตามหนอง
ประทีปสว่างครอง
ขอปรองดองสว่างใน
ควันธูปที่ลอยฟุ้ง
กลิ่นจรุงย้อมจิตใจ
มาลาใส่ลงไป
แทนมาลัยคล้องใจเอย..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1354
