20 ธันวาคม 2547 09:27 น.
กุ้งหนามแดง
พูดมาเถอะความจริงอย่านิ่งอึ้ง
ไม่โกรธขึ้งอะไรสวมใจสิงห์
และรับปากอีกครั้งไม่ชังชิง
เรื่องทุกสิ่งกระจ่างว่าอย่างไร
อย่านึกเกรงว่าน้องจะครองทุกข์
ได้ก้าวรุกระแวงเคลือบแคลงไหว
อยากได้ยินจากปากใช่จากใคร
ขอคนใกล้อนุเคราะห์ให้เหมาะความ
หากลำบากเกินเอ่ยเฉลยถ้อย
ใจดวงน้อยคงยากจะขวากหนาม
คำนินทาว่ากล่าวเฝ้าติดตาม
เกินหักห้ามความคิดปรับจิตตน
มาอ้อมค้อมอีกวาระแสร้งละเมียด
หยุดหยามเหยียดหว่านล้อมตะล่อมผล
ให้เลิกช้ำระกำกับคำคน
คงสับสนมากนะลืมประเด็น
เขาคือใครไปหาสู่ดังคู่รัก
คิดให้หนักตอบดูมิขู่เข็ญ
เพิ่งจับได้ไล่ทันมันยากเย็น
หยุดซ่อนเร้นเสียทีตีหน้าตาย
..
18 ธันวาคม 2547 13:40 น.
กุ้งหนามแดง
เมื่อสิ้นสวาท....ใจอนงค์นาฏ....ขาดหลักยึดเหนี่ยว
ตัดสิ้นสัมพันธ์....ลืมวันกลมเกลียว....หทัยลดเลี้ยว....เหลียวหลังไม่มี
ร้าวรอนอ่อนล้า....จากเคยแกร่งกล้า....ลดลาศักดิ์ศรี
หันหน้าคุยกัน....แบ่งปันเรื่องดี....พร้อมปิดคดี....คอขาดบาดตาย
เห็นธำมรงค์....น้องยังมั่นคง....มิหลงสลาย
สวมติดนิ้วนาง....มิห่างนวลกาย....ใครหรือแหนงหน่าย....ขยายแน่จริง
เวลาผันผ่าน....ภาพหลังยังหวาน....ซาบซ่านใจหญิง
จะเลือกทิ้งขว้าง....อ้างว้างชังชิง....หรือกลับสุงสิง....มิ่งขวัญนั้นรอ..
..
17 ธันวาคม 2547 17:06 น.
กุ้งหนามแดง
ไม่เคยรู้ตัวเลยไม่เคยคิด
สำคัญผิดมิตรแท้แน่หนักหนา
เข้าไม่ถึงสาเหตุเจตนา
จึงตีค่าเพียงเพื่อนกลับเฉือนใจ
ไม่เคยรู้ว่าทำร้ายคนใกล้ชิด
คนสนิทข้างตนเขาหม่นไหม้
จะคอยเช็ดน้ำตาสาอะไร
ถ้ารู้นัยสักนิดไม่ปิดบัง
ไม่เคยรู้ว่าหวั่นไหวยามไกลจาก
คิดถึงมากสับสนเรื่องหนหลัง
แสนเสียดายปล่อยหลุดมือเกินยื้อยัง
ต้องมานั่งเดียวดายสายเกินการ
ไม่เคยรู้คนดีตีตัวห่าง
มาทิ้งขว้างเพราะชินชากล้าประหาร
มาหลบลี้หนีหน้าลาร้าวราน
คนใจมารคือฉัน..นั้นหรือไร..
..
17 ธันวาคม 2547 09:21 น.
กุ้งหนามแดง
สอนก็รับสอนก็เรียนจะเพียรฝึก
ทนฝนหมึกทนตรึกตรองทดลองเขียน
สัปหงกสับมะเหงกเอกนั่นเทียน
ไม่เคยเปลี่ยนไม่งอแงตามแก้ตัว
เป็นเด็กดื้อเป็นบัวมั่วใต้น้ำ
คอยเช้าค่ำคอยครูรู้ปวดหัว
นักเรียนรั้นนักหนาอย่านึกกลัว
ความเมามัวความหลงและก๊งมี
มาหัดกลอนมาสนใจตอนใกล้ฝั่ง
รู้เรื่องมั่งรู้น้อยด้อยศักดิ์ศรี
รักจะเพาะรักปันไม้พันธุ์ดี
รอฝนนี้รอปุ๋ยพุ้ยดินดอน
ดันทุรังดันไม่ขึ้นมึนมากแล้ว
เคยกินแห้วเคยไฟมอดบอดอักษร
ด้อยทั้งจินต์ด้อยจำหลักจักเว้าวอน
แนะนำก่อนแนะฉันนิดคิดเมตตา
จากมือน้อยจากจิตผลิตถ้อย
จะเรียงร้อยจะสานต่อก่อภาษา
ด้วยตั้งใจด้วยมุ่งมั่นจรรยา
จึงแวะมาจึงไหว้ครูเพราะรู้คุณ
ไร้รูปเทียนไร้ไม้หอมน้อมเคารพ
อาจไม่ครบอาจไม่มีพิธีหนุน
ตั้งจิตใจตั้งพิสุทธิ์พุทธคุณ
โปรดเกื้อหนุนโปรดอบรมบ่มให้ดี
กรรมวิธีกรรมรูปชัดบรรทัดฐาน
ช่วยตรวจงานช่วยขยับปรับวิถี
ถูกแบบแผนถูกหลักไทยในวลี
รับไมตรีรับศิษย์รักอีกสักคน
กลอนคมในฝัก
รูปแบบ: X00 X0 000
ซ้ำคำที่ ๑ กับคำที่ ๔ ทุกวรรค รับสัมผัสตามแบบกลอน ๘
16 ธันวาคม 2547 10:13 น.
กุ้งหนามแดง
อภัยให้ผมสักนิด
ที่ตามติดเป็นเงาเคล้าแข้งขา
กระดิกหางทักทายหลายเพลา
ทั้งเรียกหาเห่าหอนตอนคุณไกล
อภัยให้ผมสักหน่อย
ผมไม่ค่อยเรียบร้อยสักเท่าไร
ตะกุยตะกายเสื้อผ้าว้าวุ่นไป
อยากชิดใกล้ให้รู้ว่าอยู่เคียง
อภัยให้ผมนะครับ
ในบางทีผมงับเกินปรับเลี่ยง
แค่หยอกเย้าใช่ขย้ำทำมองเมียง
ก็แค่เพียงลับฟันเท่านั้นเอง
อภัยให้ผมเถอะนะ
หมดภาระของวันมันต้องเค้ง
ขอนอนหลับสักตื่นก่อนครื้นเครง
พอตื่นมาค่อยบรรเลงเพลงอ้อนเอย..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1212
