22 ธันวาคม 2547 09:33 น.
กุ้งหนามแดง
แม้สิ้นหวังรั้งหวลกับมวลรัก
โปรดตระหนักค่าตนบนความหวัง
อย่าทดท้ออ่อนเพลียเสียกำลัง
ลืมความหลังเสียเถิดจงเปิดใจ
เพียงอารมณ์บ่มใจให้เจ็บปวด
ทนร้าวรวดหม่นหมองไม่ผ่องใส
เฝ้าหลงคืนวิลาสผิดพลาดไป
โปรดอภัยให้กันเรื่องวันวาน
ลืมอดีตปัจจุบันแปรผันจิต
เลิกตะขิดตะขวงทรวงเผาผลาญ
เคยกำสรวลหมองไหม้ในดวงมาลย์
จงประหารด้วยใจเลิกใยดี
คงไม่หวนกลับทางเป็นอย่างเก่า
จงยึดเอาทางธรรมนำวิถี
ความสงบครองใจฆ่าไพรี
รักโลภมีโกรธหลงคงไกลตัว
ไม่เป็นไรอ่อนไหวในครั้งก่อน
อย่าเก็บซ่อนเอาไว้ให้ปวดหัว
เพียงยอมรับแล้วทิ้งไปไม่เมามัว
อย่านึกกลัวความเดียวดายบนสายธรรม..
..
22 ธันวาคม 2547 09:30 น.
กุ้งหนามแดง
ประกาศแจ้งจากศูนย์หนึ่งสองสาม
หัดลุกลามกระจายขยายผล
ทั้งลูกเด็กเล็กแดงแฝงปะปน
โรคชอบกลสู่ชายเมื่อไม่นาน
หัดรักใครสักคนทนอึดอัด
เป็นไวรัสอีกชนิดสันนิษฐาน
เชื้ออาทรสุมสะเต็มกระดาน
เขียนคำหวานประจักษ์เริ่มฟักตัว
ใครหนอมีเซรุ่มปันหนุ่มโสด
ขอท่านโปรดช่วยรักษาน่ะท่านขรัว
เกินกำลังรับหนอหมอยังกลัว
ระบาดทั่วบ้านกลอนอ้อนทุกวัน
ถ้าอาการกำเริบจะเคลิบเคลิ้ม
นัยน์ตาเยิ้มเพ่นพ่านชวนสานฝัน
หญิงนั้นกลัวเมื่อโรคคลายแหนงหน่ายกัน
จะฟูมฟายไหวหวั่นท่านเปลี่ยนไป..
21 ธันวาคม 2547 10:30 น.
กุ้งหนามแดง
วันนี้ไม่มีเธอ
ฉันยังเผลอเกินทำใจ
ลืมไปว่าร้างไกล
ไร้เงาใครให้ผูกพัน
เวลาผ่านไปแล้ว
ต้องคลาดแคล้วเลยแนวฝัน
ภาระสารพัน
ต้องรับมันไว้คนเดียว
คิดถึงเพียงวันชื่น
ใครไหนอื่นจะแลเหลียว
หนี้บานตะไทเชียว
ใช้คนเดียวหมดเมื่อไร
................................
ก็ฉันรับไม่ไหว
หากเธอไปในวันนี้
กลับมาเถอะคนดี
นับเดือนปี รอรักคืน..
..
21 ธันวาคม 2547 10:27 น.
กุ้งหนามแดง
ยี่สิบห้าธันวาใกล้มาถึง
เตรียมตัวตรึงถุงเท้าไว้เตาผิง
ซานตาครอสแจกของขวัญนั่นตัวจริง
ทั้งเด็กหญิงเด็กชายหมายรอคอย
พ่อแม่บอกอย่าลืมเอาไปแขวน
ต้องรีบแล่นคลานตามหลังกลัวนั่งหงอย
ถุงสะอาดพาดคู่อยู่ชั้นลอย
แดดลมอ่อยยังไม่แห้งแกล้งให้ตาม
ตอดตุ๋งเต๊ายื่นให้ใส่ข้าวของ
อย่าจ้องมองด้วยรังเกียจเหมือนเหยียดหยาม
หนูอยากได้ตุ๊กตาตัวงามงาม
ขอชักฉามฉี่ตัวเล่นทั่วกัน
.......................................................
ลุงซานต้า อย่าหน้าเบ้..สิค่ะ..
.......................................................
20 ธันวาคม 2547 09:34 น.
กุ้งหนามแดง
ความทุกข์เกิดจากความรัก......หนึ่งคือฟูมฟัก
แน่นักให้เป็นเช่นหวัง
0
สองคือห่วงใยประดัง............ห่วงหน้าห่วงหลัง
ใส่สาดปรารถนาดี
0
เจริญยศศักดิ์ภักดี................เชื่อฟังวจี
บุปผการีทุกครา
0
ครั้นบุตรเติบใหญ่ไกลตา........ทั้งการศึกษา
สังคมหล่อหลอมใจตน
0
ช่องว่างความคิดแปลกปน......ผิดหวังชังผล
ห่างหนตั้งจิตพิจารญ์
0
เปิดกว้างอารมณ์สมการ.........รักลูกรักหลาน
หว่านพืชปรากฏงดงาม
0
ไม้ดัดอาจสวยชั่วยาม.............เคร่งครัดจัดตาม
ริดหนามขจัดแมลง
0
ไร้คนปรานีตีแปลง................เหมือนบั่นกลั่นแกล้ง
หมดแรงต่อสู้เภทภัย
0
วิงวอนรักได้ตามใจ...............อย่าคาดหวังไป
ชิดใกล้คอยช่วยแนะนำ
0
รดน้ำพรวนดินประจำ............รั้วรอบขอบทำ
ตีกั้นแต่พอประมาณ
0
พืชพรรณเติบโตตามกาล.......หลากสีประสาน
เบ่งบานตามธรรมดำเนิน
0
กิ่งก้านมีขาดมีเกิน.................มองดูเพลิดเพลิน
หยอกเอินสายลมรำเพย
0
ท้าฝนแดดอุ่นคุ้นเคย.............แข็งแรงนักเอย
ชื่นเชยไม้งามตามเป็น