16 มกราคม 2548 20:39 น.
กุ้งหนามแดง
ประณตน้อมเคารพจบเกศา
สิบหกมกราวาระศรี
ระลึกคุณครูบาอาจารีย์
ผ่านบายศรีพานทองด้วยสองกร
เคยเกเรแต่หลังมากพลั้งพลาด
เคยเขลาขลาดเปลี่ยนไปได้ครูสอน
เคยอวดดีโดนขนาบปราบลดทอน
เคยกะล่อนหาใครเทียบระเบียบคุม
เพราะครั้งนั้นยังเยาว์ต้องเข้ากฏ
เพื่อละลดปัญหาพาลงหลุม
เกรงในบทลงโทษพิโรธรุม
มันไม่คุ้มกันน่ะเลิกทะโมน
จึงเข้าห้องนั่งเรียนเปลี่ยนหน้าหลัง
แกล้งรับฟังร่วมเล่นดังเป็นโขน
หยอกล้อเล่นบางคราข้าตะโกน
บ้างกระโจนตามบททดลองเรียน
บทละครเก่าคร่ำยังจำได้
ครูเคยให้คำแนะนำย้ำด้วยเขียน
มาจับมือดัดให้ได้ด้วยเพียร
นิ้วลำเทียนครูชมสมนางรำ
มาบัดนี้ครูจากไปใจหวนคิด
ครูสถิตในจิตตะอุปถัมภ์
ในวาระวันครูเชิดชูทำ
ขอเทิดคำเคารพครูด้วยรู้คุณ....
...
16 มกราคม 2548 18:55 น.
กุ้งหนามแดง
โอ้เมฆาครอบคลุมสุมใส่ฟ้า
ม่านบังตามืดมนใครคนขึง
มิเห็นใครในสายตามารำพึง
หรือใคร่ซึ้งอยู่อีกฟากยากเกินเดา
ค่อนราตรีให้ยะเยือกเปลือกน้ำค้าง
ละอองจางหมอกดื่นในคืนเหงา
หาเยื่อใยที่เหลือเพื่อบรรเทา
ใจว่างเปล่าเฝ้าคอยร้อยรำพัน
ใต้ร่องรอยจันทราดาราลับ
รอวันกลับใกล้กระจ่างร่วมสร้างฝัน
จะสืบสานตอกย้ำใช้สัมพันธ์
จะเปลี่ยนวันหม่นหมองด้วยสองใจ..
13 มกราคม 2548 12:11 น.
กุ้งหนามแดง
มือเอ๋ยมือใหม่
ห่างไกลชำนาญไม่หาญกล้า
เข้าเกียร์ยังพลาดกวาดสายตา
ครืดคราดกลับมาจากเครื่องยนต์
เดินหน้ากุกกักยึกยักดับ
มือจับกุญแจแย่อีกหน
บิดเข้าบิดออกหลอกชอบกล
สับสนแข้งขาทั้งขวาซ้าย
บังคับมือเท้าเข้าประสาน
ถึงกาลลมพับจับเส้นสาย
เหงื่อกาฬแตกพลั่กทะลักทะลาย
เกือบตายคาที่ปลิดชีวัน
วอนเพื่อนร่วมทางโปรดห่างไว้
อย่าใกล้เต่าคลานสมานฉันท์
บีบแตรขับไล่ไม่ว่ากัน
สี่สิบแค่นั้นฉันขับเอย ..
13 มกราคม 2548 10:31 น.
กุ้งหนามแดง
ขอน้อมนำธรรมมะเจริญผล
เป็นกุศลชีวิตคิดปรารถนา
บุญกริยาวัตถุสิบทิพยา
พิจารณาสร้างสมอารมณ์บุญ
หนึ่งให้ทานด้วยสิ่งของต้องประสงค์
เป็นทางตรงใช้ทรัพย์สนับสนุน
ช่วยปัญญาช่วยกำลังยังค้ำจุน
อภัยทานให้คุณเลิกขุ่นใจ
สองถือตรงศีลห้ารักษาเถิด
ทางประเสริฐเลิกเบียดเบียนเพียรทำได้
สำรวมจิตต่ออารมณ์มิสมใจ
พึงตัดไฟต้นลมตัดปมกรรม
สามภาวนาพุทโธธัมโมหนอ
สวดมนต์พอชูใจไม่ตกต่ำ
วิปัสสนาสมาธิดำริทำ
บุญทุกคำในพรตกำหนดตน
สี่ควรมีความอ่อนน้อมถ่อมตนนิด
รู้ถูกผิดขยายขยับไม่สับสน
ต้องรู้จักยืดหยุ่นละมุนปน
เปิดกมลโลกทัศน์ละอัตตา
ห้าช่วยเหลือการงานจนผ่านล่วง
กิจทั้งปวงตื้นลึกคอยปรึกษา
ช่วยด้วยแรงทำนุกรุณา
สร้างคุณค่าในตนด้วยผลงาน
หกทำบุญประสิทธิ์สัมฤทธิผล
อุทิศส่วนกุศลอธิษฐาน
ควรกรวดน้ำส่งบุญเกื้อกูลทาน
เป็นทางผ่านจิตรู้ถึงผู้รับ
เจ็ดรับบุญอุทิศจิตน้อมค่า
เปล่งวาจาสาธุหนาคราสดับ
อนุโมทนาบุญหนุนกระชับ
ทั้งผู้รับผู้ให้ได้ครบครัน
แปดฟังธรรมนำใจหทัยอ่อน
ดับทุกข์ร้อนในโลกที่โศกศัลย์
รู้บาปบุญคุณโทษประโยชน์อนันต์
และแบ่งปันข้อธรรมตามสมควร
เก้าแสดงธรรมด้วยใจบริสุทธิ์
เลิกยื้อยุดเหนียวแน่นหยุดแหนหวง
ไม่หวังผลส่วนแบ่งแฝงตักตวง
ใจทั้งดวงพร้อมพรั่งด้วยหวังดี
สิบสัมมาทิฐฐิดำริส่ง
เห็นกันตรงทำบุญเป็นคุณศรี
ถ้าทำบาปตกนรกอเวจี
ปัญญามีในตนก็ล้นบุญ
ทั้งสิบข้อปฏิบัติพิพัฒน์ยิ่ง
ทั้งชายหญิงทุกคนกุศลหนุน
ปฏิบัติวิมุตติพุทธคุณ
เนื้อนาบุญทั้งสิบสู่นิพพาน..
....
ขอความสุข ความเจริญ ความงอกงามในธรรม
จงบังเกิดแก่ท่านทั้งหลาย รวมทั้งตัวข้าพเจ้าด้วยเทอญ..
....
12 มกราคม 2548 10:39 น.
กุ้งหนามแดง
โคลงสี่สุภาพ..
จับปลายเชือกส่วนไม้...........พันวน
จากล่างถึงข้างบน...............น่ะน้อง
ชี้กลางหว่างนิ้วตน...............จับแน่น ในมือ
โป้งรับมั่นแหลมป้อง............เหวี่ยงได้เต็มแรง
อาจแป๊กแรกเริ่มนั้น..............บทเรียน
โนหน่อยถ้าหัวเกรียน.............หม่นช้ำ
หลักสูตรไม่มีเขียน...............สอนสั่ง วิธี
พลาดท่าหาตอกย้ำ...............ย่อมรู้แก้ไข
..
กาพย์ยานี ๑๑
จับปลายเชือกบนหัว
พันรอบตัวลูกข่างมัน
จากล่างขึ้นบนพลัน
หมดเชือกนั้นจึงจักพอ
ชี้กลางสอดเชือกรับ
โป้งประทับที่ปลายหนอ
พร้อมแล้วไม่ต้องรอ
ขว้างไปพอเต็มกำลัง
อาจแป๊กเมื่อแรกเริ่ม
อาจประเดิมด้วยพลาดพลั้ง
การเล่นต้องระวัง
ผิดเพียงครั้งยังเป็นครู
ใช่เพียงการละเล่น
แม้ไม่เห็นว่าเลิศหรู
เพียงใช้ใจมองดู
ก็ยังรู้คือบทเรียน..
..