21 มกราคม 2548 10:07 น.
กุ้งหนามแดง
น้ำเงินครามปูลาดพาดคุ้งน้ำ
สิงขรค้ำคู่เคียงเรียงพฤกษา
ลมรำเพยพริ้วผ่านลานมาลา
สกุณาขับขานหวานละมุน
ระลอกคลื่นตามลมผสมส่ง
สลายลงในทางร้างแรงหนุน
เมฆาคล้อยเคลื่อนทัพรับอรุณ
รอวรุณโปรยปรายเติมสายธาร..
จะล้างรอยหม่นหมองของท้องฟ้า
จะชุบกล้าผลิใบใหม่ประสาน
จะลบคืนไหวหวั่นในกันดาร
จะสมานชุ่มชื่นคืนแดนดิน..
20 มกราคม 2548 08:54 น.
กุ้งหนามแดง
มีสิทธาอยู่คนมากล้นศาสตร์
ช่างสามารถเกินชนคนนับถือ
ช่างเชี่ยวชาญทุกเรื่องคนเลื่องลือ
ว่าเขาคือคนจริงยิ่งใหญ่นัก
ชื่อของเขาเดชาถ้าชื่อเล่น
คำเดียวเน้นนายเดชอยู่เขตหลัก-
สี่ก็ใกล้ดอนเมืองเมืองคึกคัก
แถมที่พักอยู่ห่างทางรถไฟ
มาวันหนึ่งโดยสารชานชลา
ก้าวหนึ่งขาซวนเซเถลไกล
ไม่ถึงคราวชะตาขาดจึงพลาดไป
ลำตัวไพล่ฟาดบันไดไม่รู้ตัว
ถึงไม่ตายคาที่มีหรือเหมือน
จิตคลาดเคลื่อนร้าวรวดซ้ำปวดหัว
ไม่เลือดตกแต่ช้ำจ้ำน่ากลัว
จึงมืดมัวในสมองติงต๊องเอย
นับแต่นั้นไม่ดุด่าว่าลูกศิษย์
จะลิขิตเขียนอะไรไม่ว่าเหวย
เขียนส่งเดชตามสบายไม่ตรวจเลย
แม้ละเลยฉันทลักษณ์ยึกยักความ
ถ้าวันนี้เดชายังกล้าแข็ง
หน่วยตะแบงคงลดน้อยครูคอยหยาม
อยากให้ครูเหมือนเดิมเสริมติดตาม
มาคอยห้ามสักหน่อยปล่อยไก่ตรึม..
..
19 มกราคม 2548 18:31 น.
กุ้งหนามแดง
มีผืนดิน เอาไว้ อาศัยอยู่
ไว้คอยคู่ สมัคร พิทักษ์ฝัน
ไว้สร้างรัง อบอุ่น ละมุนพลัน
ไว้รอวัน สานรัก ใครสักคน
มีสายน้ำ เอาไว้ เพื่อใช้สอย
เอาไว้ลอย กระทง หวังส่งผล
อธิษฐาน สมใจ อย่าไหลวน
ในกมล ตั้งจิต ศักดิ์สิทธิ์ที
มีสายลม เอาไว้ ใช้ส่งสาร
ทุกถิ่นฐาน ใกล้ไกล ในวิถี
ประกาศหน่อย ผู้ใด รับไมตรี
อย่ารอรี รีบมา ใช่ท้าทาย
มีถนน บนดิน สิ้นสุดน้ำ
สายลมย้ำ ความนัย ไม่ขาดสาย
ต้อนรับด้วย ใจจริง ทั้งหญิงชาย
ทุกเส้นสาย สื่อความ ตามนี้เอย..
..
19 มกราคม 2548 16:48 น.
กุ้งหนามแดง
เพียงเอ่ยปากเห็นสิ้นถึงลิ้นไก่
มาบ่อยไปก็หงุดหงิดสนิทเฝือ
พูดทุกวันคิดถึงซึ้งเหลือเฟือ
เหมือนเริ่มเบื่อทุกครั้งมานั่งรอ
แกล้งรำคาญแสนงอนตอนเข้าใกล้
เอาใจใส่เรื่อยไปไม่ต้องขอ
คอยติดตามเป็นเงาพะเน้าพะนอ
ผิดที่ก่อรู้กาลไม่หาญซัก
ทำหน้ามุ่ยทุกยามคอยตามตื้อ
คบยืดยื้อมั่นคงดังลงหลัก
ใจของหญิงทราบดีว่าพี่ภักดิ์
แต่คำรักซ้ำซากอยากแต่งเลย.
..
18 มกราคม 2548 17:59 น.
กุ้งหนามแดง
สามสี่วันดูตนบนความโศก
ดังติดโรคซึมเซานั่งเหงาหงอย
ปิดบ้านเงียบขังกายอยู่ท้ายซอย
ใจเลื่อนลอยตามหลักแรงผลักดัน
เงาดำทอดผ่านทางหน้าต่างเปิด
จิตเตลิดเกือบพรากหลุดจากขันธ์
คิดว่าเปรตมาสิงสู่อยู่ด้วยกัน
โธ่! พฤกษ์พันธ์แกว่งไกวใกล้แล้วเรา
ครั้นจะนอนมิสมอารมณ์อยาก
ร้อยเรื่องหลากวนเวียนเปลี่ยนใหม่เก่า
จนค่อนคืนฝืนสลายกลายบรรเทา
เสียเวลาไปเปล่าไม่เข้าที
ต้องคิดใหม่ทำใหม่ให้เดินหน้า
ก้าวที่กล้าพร้อมดำเนินเจริญศรี
เลิกทดท้อหม่นหมองไตร่ตรองดี
ความโศกเศร้านาทีนี้ฤายึดมัน..
..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1736
