15 กรกฎาคม 2548 15:06 น.
กุ้งหนามแดง
ประโยชน์ใดไม่มีท้าตีต่อย
กระทำถ่อยท่าทางอย่างกับหมา
กัดไม่เลือกหวงเห่าเข้าตำรา
ก้างของข้าตีตราท่านักเลง
หญ้าในรางหวังเจือไม่เกื้อหรอก
คอยเฝ้าคอกใครชมจะข่มเหง
เข้ามาใกล้เห่ารัวให้กลัวเกรง
ข้าโคตรเจ๋งกันท่าหน้าไม่อาย
มันของเอ็งหรือเปล่าเจ้าหมาน้อย
เดินตามต้อยเย้ายั่วคงกลัวหาย
ไม่ได้กินยังเฝ้าเจ้าอุบาย
เสียน้ำลายเปล่าเปล่าเขารู้ทัน..
..
13 กรกฎาคม 2548 11:56 น.
กุ้งหนามแดง
ชาย - ขอคิดหน่อยแม่ยายคล้ายมองอยู่
หญิง - คิดเป็นคู่จงพิสูจน์เร่งรุดเสนอ
ชาย - ชอบมานานเกินคำย้ำว่าเกลอ
หญิง - นี่เธอเผลอหรือเปล่าเขย่าตัว
ชาย - ยังไม่เมาเมรัยไม่สักหยด
หญิง - อย่าเลี้ยวลดเลยน่าน่าปวดหัว
ชาย - พี่รักจริงบอกได้แม่ใบบัว
หญิง - มาหยอกยั่วชวนตีเฝ้าชี้ชวน
ชาย - จะสู่ขอนงเยาว์เคล้าคลอคู่
หญิง - อย่ามาตู่ใครรักเธอเดี๋ยวเจอสวน
ชาย - เรื่องทำไร่ถนัดดีไม่ตีรวน
หญิง - ช่างยียวนกวนประสาทบ้าขาดใจ
ชาย - มาพรวนดินปลูกรักสักหน่อยแม่
หญิง - จะนั่งแคร่ดูเปล่าเข้าใจไหม
ชาย - ไม่รักพี่หรือคนดีแม่ศรีไพล
หญิง - จะรีบไปตักน้ำ..ย้ำรักเอย..
13 กรกฎาคม 2548 10:23 น.
กุ้งหนามแดง
"จะหาคนเข้าใจให้ยากยิ่ง
จะหาคนรักจริงยิ่งยากใหญ่
จะหาใครสักคนที่จริงใจ
มาเข้าใจเรื่องรักหนักใจจริง"
เรียน..คุณพี่ศิราณีที่นับถือ
นั่นก็คือหัวข้อรอปรึกษา
เพราะตอนนี้หนูสับสนจนปัญญา
มีปัญหาหัวใจเรื่องชายชาญ
หนึ่งเรารักมานานยังหวานหยด
เขามียศไม่เด่นเป็นทหาร
อยู่ชายแดนเช้าค่ำประจำการ
แต่ทางบ้านไม่ชอบลอบคบกัน
ยังติดต่อจดหมายหลายฉบับ
ยังประทับใจหนูเป็นคู่ขวัญ
ทำเพื่อชาติจึงไม่อาจตัดสัมพันธ์
จะลงทัณฑ์สนองคุณวุ่นวายใจ
สองเขาเป็นช่างยนต์คนของพ่อ
รักเริ่มก่อเมื่อรถตายที่สายไหม
เป็นธุระให้เปล่าลากเอาไป
ซ่อมแซมให้น่าขับขยับลุย
มาดคล่องแคล่วว่องไวน่าใช้สอย
เสียอยู่หน่อยหน้าตาน่าทำปุ๋ย
แต่มีดีอยู่บ้างเขาช่างคุย
ไม่ต้องเดินทอดหุ่ยยามรถพัง
คนที่สามรูปหล่อพอไปวัด
แต่เห็นชัดเปรียบไม้ที่ใกล้ฝั่ง
เป็นพ่อม่ายลูกติดไม่ปิดบัง
เขายังหวังให้หนูคอยดูแล
ชอบชวนพ่อของหนูเล่นหมากรุก
งานสนุกชอบนักนั่งถักแห
ไม่ขี้เล่นหยอกล้อและตอแย
เรียบง่ายแท้ชีวิตถ้าคิดปลง
พี่คิดว่าคนไหนหนูควรเลือก
โปรดตัดเชือกเถิดหนาอย่าไสส่ง
ตัดสินใจตามความว่าตามตรง
ควรมั่นคงกับใคร..จากใฝ่ดี
..
12 กรกฎาคม 2548 09:59 น.
กุ้งหนามแดง
นั่งเขียนด้วยความเฉื่อย
คิดเรื่อยเปื่อยไร้จุดหมาย
แลเหลียวยังเดียวดาย
มีเพียงสายลมพัดโชย
แมลงขยับปีก
สงบหลีกระงมโปรย
โดดเดี่ยวก็ลาโรย
สู่อ้อมแขนแห่งโลกา
จันทร์ผ่องยังส่องแสง
ดาราแฝงระยิบตา
บางใบของพฤกษา
โบกพลิ้วไหวใต้ราตรี
คืนนี้ต่างคืนไหน
เปลี่ยวดายไยในวิถี
วิเวกท่ามกลางมี
ในความว่างมิห่างรอย
โครงร่างยังว่างเปล่า
ผูกเรื่องราวเฝ้ารอคอย
จินตะมาเรียงร้อย
ประสบการณ์ผ่านให้ยล
เติมแต่งแบ่งความขื่น
บ้างหยิบยื่นประโลมชน
หวังใดในกมล
หรือเพียงค้นพบตัวเอง
..
3 กรกฎาคม 2548 15:25 น.
กุ้งหนามแดง
แค่ข้อความลาก่อนตามหลอนหลอก
มันตรึงตอกใจจำชอกช้ำเหลือ
เพียงคำเดียวเก่าเก็บเจ็บเหลือเฟือ
ไม่อยากเชื่อเราสองต้องจากกัน
สัมพันธ์ในวันก่อนเมื่อย้อนคิด
สำคัญผิดได้สิทธิ์..แค่คิดฝัน
หยอกล้อเล่นหลงชื่นแค่คืนวัน
เมื่อตื่นพลันลับหายคลายคุ้นเคย
มิตรภาพเพนเฟรนด์ไม่เห็นหน้า
เธอจึงกล้าตัดขาดกระดาษเผย
ค่อยเลือนหายห่างฉบับกับล่วงเลย
ถูกสังเวยกับสิ่งว่าจริงใจ
ไร้ถ้อยคำอธิบายขยายผล
ซองสีหม่นกับแสตมป์แต้มน้ำใส
สารสุดท้ายตอบกลับโปรดรับไป
เธอสะสมหมองไหม้ได้อีกดวง..
..