9 สิงหาคม 2548 11:40 น.
กุ้งหนามแดง
เจ้านายท่านว่า..
ง่ายดายเหลือเกิน....หากให้ประเมิน....ผลงานของคุณ
สายเป็นประจำ....หน้าคว่ำเป็นทุน....เรื่อยเฉื่อยกองหนุน....เช้าชามเย็นชาม
บ้างเพลจึงเสด็จ....มิอยากอึงเอ็ด....ไว้หน้าทุกยาม
ยังไม่เที่ยงเลย....หายเฉย-ยากตาม....นัดงานบ่ายสาม....หายหน้าไม่มา
อย่าหวังสองขั้น....อย่ามารำพัน....โบนัสอย่างหนา
ลากิจเลิกช่วย...ญาติป่วยเลิกลา....ปรับปรุงดีกว่า...จะหาไม่เตือน
โปรดพึงสังวรณ์....อย่ามัวผลัดผ่อน...ทำก่อนงานเกลื่อน
ขยันจะรุ่ง....ก้นถุงหกเดือน....เหลวไหลถูกเฉือน....หน้าเจื่อนเจอซอง
..............................................................................................
อนิจจาลูกน้อง..
ยากเย็นเหลือเกิน....ที่ต้องเผชิญ....เข้มงวดค้ำจุน
มาสายนิดหน่อย....มิปล่อยเลยคุณ....คำว่าการุณย์....หาวุ่นทุกยาม
ไม่ชอบหมกเม็ด....โดนด่าจนเข็ด....ต้องเสร็จทุกยาม
สั่งงานก่อนเที่ยง....บ่ายเสียงมาตาม....เครียดจนต้องหาม....อย่าถามข้าวปลา
สองขั้นไม่หวัง....เพราะไม่อยากดัง....ญาติชังถ้วนหน้า
ลาเพราะมีเหตุ....ใช่เจตนา....เจ็บป่วยยังว่า....หาใดเสมือน
นั่งคิดนอนคิด....ใครถูกใครผิด....มีสิทธิ์เลอะเลือน
จิตใจชำรุด....มนุษย์เงินเดือน....ซองขาวให้เกลื่อน....ชวนเพื่อนทำบุญ
เอวัง..ด้วยประการ ฉะนี้..
8 สิงหาคม 2548 08:52 น.
กุ้งหนามแดง
แค่คิดถึงไม่พอจะต่อรัก
รำพึงนักห่างหายคลายถวิล
ถนอมหนึ่งคนึงหาเป็นอาจินต์
จักสูญสิ้นทรงจำเมื่อค่ำใด
ดุจสายใจใยสวาทมิอาจบั่น
บ่ลดหลั่นลืมแลแม้วันไหน
หน่ายตะวันนภางค์อยู่อย่างไร
ลมหายใจมีแต่รักมิพักเลย
แลตัวไกลมิหมายหทัยลับ
รักประทับรอยใจได้เปิดเผย
เพียงรอวันคืนหวนชวนชื่นเชย
ช้ำนักเอยหากห่างหายคลายสัมพันธ์
....
กลับมาเมื่อไร....... หัวใจดวงนี้
ฉันพร้อมยอมพลี.. ให้เป็นของเธอ
.....
28 กรกฎาคม 2548 10:27 น.
กุ้งหนามแดง
เจ็บของใครบางเบาเทียบเราเจ็บ
แผลเก่าเก็บเคลื่อนคล้อยยังรอยแผล
แลด้วยใจปวดปร่าทุกคราแล
ไยรังแกตัวตนบนเยื่อใย
อีกเมื่อไรเลือนหายไม่กรายอีก
ไหวเมื่อหลีกชิดตามยิ่งหวามไหว
ใจจึงป่วยเรื้อรังเพราะทั้งใจ
ยอมยกให้เชยชมด้วยสมยอม
หาความผิดกับใครคงไม่หา
ถนอมค่าความรักจักถนอม
ตรอมจนตายให้สาสมอารมณ์ตรอม
รับรักปลอมจึงเศร้าร้าวผลลัพธ์
..
27 กรกฎาคม 2548 16:05 น.
กุ้งหนามแดง
ยามยังมีชีวิตอย่าคิดท้อ
เฝ้าตัดพ้อโชคชะตาที่ถาโถม
ข้าฯเพียงหวังคอยมอบปลอบประโลม
หวังน้าวโน้มให้เลิกโศกในโลกกลม
ลมหายใจสุดท้ายยังไม่สิ้น
เราต้องดิ้นต่อไปแม้ใจขม
พายุร้ายคงสงบลบระทม
เป็นเพียงลมแผ่วเบาเข้าต้องกาย
แม้วันนี้เดียวดายคล้ายสะอื้น
น้ำตารื้นไม่นานถึงกาลหาย
ร้ายแต่ต้นดีนั้นคงบั้นปลาย
อย่าด่วนพ่ายก่อนวัยไม่สมควร
ขอเป็นแรงอีกหนึ่งซึ่งฉุดรั้ง
สู้อีกตั้งลุกยืนโปรดคืนหวน
สังเวียนโลกรอผู้กล้าข้าฯชี้ชวน
ร่วมกระบวนฟันฝ่าชะตากรรม
..
16 กรกฎาคม 2548 19:21 น.
กุ้งหนามแดง
พี่กลับมาเขาตะเกียบวันเงียบเหงา
ทีสองเราเคยสัญญาเมื่อฟ้าสาง
ที่สองแขนโอบกอดพลอดรักพลาง
ที่เคยสร้างความฝันวันเคยภักดิ์
ความลังเลเข้าขวางจึงห่างเหิน
ก่อนเผชิญทรมานวันหาญหัก
พี่เลือกเขาเศร้าหมองมอบน้องรัก
ไม่แน่นหนักยอมรับบอกกับตัว
เพิ่งมารู้ทีหลังพลั้งเพราะซื่อ
เป็นเครื่องมือของเขาเอาปั่นหัว
ดึงชายเก่ากลับมาหาครอบครัว
รับบทชั่วซ้ำซ้อนรุ่มร้อนครอง
สมควรแล้วโทษทัณฑ์อันปวดเจ็บ
ต้องเกี่ยวเก็บความช้ำกรรมสนอง
ทนแบกหน้ากลับมาหาเนื้อทอง
ไม่เรียกร้องเพียงหวังยังมีใจ
คือคำมั่นจากกมลคนไร้ค่า
คือคำว่ามั่นคงใช่หลงไหล
คือคำกล่าวขอโทษโปรดอภัย
คือคำวอนจากหทัยใครคนนี้
แม้มิอาจหวนกลับไปแก้ไข
แต่ต่อไปมิให้ใครแทนที่
จะรอคอยคำตอบมอบคืนดี
อยู่ตรงนี้ริมหาด..ที่ขาดเธอ..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
956
