21 กุมภาพันธ์ 2549 09:15 น.
กุ้งหนามแดง
ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นมอบวันเกิด
แต่ละเมิดโบราณฟังผ่านหู
เงินแก้เคล็ดบาทหนึ่งพึงแลกดู
ไม่เชื่อครูชี้นำขำแทบคลาน
จึงมินานรู้ทางต่างคิดผิด
จากสนิทกลับกลายคลายความหวาน
ผ้าเช็ดหน้าผืนเก่าซับร้าวราน
แผลวันวานยังบาดแทบขาดใจ
วันเกิดผ่านกี่ครั้งยังจำจด
ทรยศของเธอกับเผลอไผล
โทษตัวเองที่ผิดให้สิทธิ์ใคร
เข้ามาในหทัยหมายทดลอง..
20 กุมภาพันธ์ 2549 11:33 น.
กุ้งหนามแดง
เหมือนฟ้าผ่ากลางวันโลกพลันหยุด
ลมหายใจสิ้นสุดสะดุดหาย
เธอเอ่ยขอเลิกกันฝันมลาย
สิ้นความหมายปรารถนาน้ำตานอง
ที่ผ่านมาให้ลืมเคยปลื้มหลง
ยังยืนงงไร้ระบอบตอบสนอง
เข่าแทบทรุดเกินรับประคับประคอง
ภาพที่มองพร่าไหวใจสะเทือน
คอแห้งผากอยากเอ่ยอวยพรให้
ในเวลาอันใกล้ใจถูกเฉือน
ทั้งสมองมึนงงคงเลอะเลือน
กับแชเชือนของใครที่ใกล้ตัว
ขอให้เธอโชคดีในชีวิต
อย่าได้คิดห่วงใยให้ปวดหัว
ล้มแล้วลุกสักวันไม่หวั่นกลัว
วันหมองมัวตกอับอย่ากลับมา
เพราะฉันนี้เจ็บจำไม่ช้ำบ่อย
ลำบากหน่อยอกหักพอรักษา
ไม่หวังให้แสดงเจตน์เวทนา
ขอขมาอย่าหวัง..พลั้งอภัย
..
16 กุมภาพันธ์ 2549 15:31 น.
กุ้งหนามแดง
ยามนางเมินหมองไหม้หาใดเปรียบ
ยามนางเงียบโลกหมดความสดใส
ยามนางบึ้งบีบคั้นบั่นทอนใจ
ยามนางไกลโหยหาอุราตรอม
ยามนางแย้มยิ้มให้หวิวไหวสั่น
ยามนางกลั่นวาจาน่าถนอม
ยามนางกรายคล้ายนวลเชื้อชวนดอม
ยามนางกล่อมอิ่มเอิบดังเคลิบเคลิ้ม
ยามนางเผลอลักขณาช่างน่ารัก
ยามนางซักยินยอมพรั่งพร้อมเสริม
ยามนางขาดมิรอเร่งต่อเติม
ยามนางเริ่มยิ่งให้ความใกล้ชิด
ยามนางรู้ความหมายว่าชายชอบ
ยามนางตอบตกลงคงมีสิทธิ์
ยามนางเมียรู้ซีถึงชีวิต
ยามนางคิดข้าฯ เสียวเหลียวมองตอ..
..
14 กุมภาพันธ์ 2549 11:46 น.
กุ้งหนามแดง
มิอาจขออะไรในวันนี้
เพียงคนดีโทรมาว่าคิดถึง
ให้รู้ว่ายังสนคนคนนึง
ก็แอบซึ้งมากมายหลายเพลา
แม้ไร้ซึ่งกุหลาบใช่หยาบหยาม
แค่ทุกยามเชิดชูก็หรูหรา
ให้เกียรติกันและกันที่ผ่านมา
มีคุณค่ากว่าดอกที่บอกนัย
แลฉันจะตอบแทนด้วยแสนรัก
ยังแน่นหนักมั่นคงอย่าสงสัย
ชั่วชีวิตคือเธอเสมอใจ
จะวันไหนท่วมท้นเธอคนเดียว
..
10 กุมภาพันธ์ 2549 17:29 น.
กุ้งหนามแดง
พ่อนั้นทำเพื่อลูกยอมถูกด่า
ถูกชาวบ้านตราหน้าว่ากังฉิน
เพื่อครอบครัวเรานี้ได้มีกิน
หลังชีพสิ้นหมดห่วงเจ้าดวงใจ
ที่ต้องทำคือทนปากคนเถื่อน
ในกลุ่มเพื่อนล้อกันอย่าหวั่นไหว
เรื่องผู้ใหญ่มิควรตอบสวนไป
ถ้าอยากรู้อะไรไปถามเอง
พวกสอพลอต่อหน้าด่าลับหลัง
ได้อย่างหวังคงเพิกเลิกข่มเหง
ผลประโยชน์หยิบยื่นก็ครื้นเครง
ต่างก็เกรงสิทธิ์ขาดอำนาจเงิน
เรียนให้จบหลักสูตรน่ะลูกรัก
การบ้านหนักบอกปัดอย่าขัดเขิน
ภารกิจช่วยชาติมันมากเกิน
กิจกรรมทำเพลินพอหมดวัน
สี่ปีจบต่อโทน่ะลูกน่ะ
อย่าเพิ่งละเป้าหมายให้ใครหยัน
ปริญญาฝาบ้านผ่านสถาบัน
ความตื้นตันมีมากหากได้มา
ทรัพย์สมบัติพ่อหามหาศาล
พอลูกหลานอยู่กันอย่างหรรษา
ไม่ต้องกลัวกฏหมายทุกมาตรา
เงินเงื้อง่าเรื่องดับพ่อรับรอง
ด้วยหน้าที่ของพ่อมีต่อลูก
แม้จะถูกสังคมระดมถอง
ยังยืนหยัดอยู่ได้หัวใจพอง
เพียงลูกมองแล้วยิ้มพ่ออิ่มใจ
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1301
