24 พฤษภาคม 2550 08:34 น.
กุ้งหนามแดง
กับคำถามเพื่ออะไรอยากไขข้อง
เพื่อชื่อเสียงเงินทองนั่นใช่ไหม
ที่ลงมือวางจัดบรรทัดไทย
เป็นโคลงกลอนบทใหม่ตามใจจินต์
หรือเหตุผลมองข้ามคือความเหงา
เรื่องครั้งเก่าจูงใจให้ถวิล
จึงเรียบเรียงอักษราฝากฟ้าดิน
มิสูญสิ้นปรารถนายังอาวรณ์
อาจไมตรีขับขานต้องการรัก
จึงทำความรู้จักโดยอักษร
ได้อาศัยพึ่งพาเกิดอาทร
มิตรภาพ.ขจรซ้อนวลี
บ้างลึกซึ้งกว่านั้นประพันธ์สร้าง
เพื่อสืบทางยาวไกลไว้ศักดิ์ศรี
คงคำไทยเดินรางสร้างกวี
ด้วยหน้าที่เตือนตนเราคนไทย
ย่อมคำตอบผิดแผกด้วยแตกต่าง
คือช่องว่างยึดถือหรือไฉน
อย่าท้อแท้ระกำด้วยคำใคร
กำลังใจจากฉัน..ปลอบขวัญเธอ..
..
23 พฤษภาคม 2550 08:33 น.
กุ้งหนามแดง
ทรมานอุราด้วยยาพิษ
ปานจะปลิดชีวิตได้ทุกเมื่อ
ยามคิดถึงปวดร้าว..เศร้าจุนเจือ
ดังเลือดเนื้อแยกขาดประสาทกาย
กระแสรักไหลเวียนใจเจียนขาด
แต่มิอาจพบทางให้ห่างหาย
ยิ่งห่วงหาบอบช้ำยิ่งกล้ำกราย
ตามทำลายชีพจรถอนวิญญาณ์
ได้พบหน้าตรมตรอมก็พร้อมแลก
แม้กายแหลกดับลงที่ตรงหน้า
ไม่เสียดายจะบั่นวันเวลา
เพราะไร้ค่าอยู่ไป..ไม่มีเธอ
สิบหกปีสัญญา ณ.ผานี้
รอคนดีเท่านั้นฝันเสมอ
จะเคียงคู่ครองขวัญเมื่อวันเจอ
เพื่อเสนอรวมจิตนิจนิรันดร์..
.
21 พฤษภาคม 2550 19:28 น.
กุ้งหนามแดง
ผมนายโก้คอมมอนเรวหาเลวชั่ว
ขอมอบตัวเพื่อแก้ข้อกล่าวหา
เรื่องวัตถุระเบิดเปิดห้องมา
ปืนมีตราของใครก็ไม่รู้
เพราะย้ายออกปล่อยว่างค้างค่าเช่า
ส่วนกุญแจสำเนาให้คู่หู
แม่บ้านมีอีกดอกนอกในดู
อย่าเที่ยวตู่ลงดาบโยนบาปเลย
ตกใจที่ค้นพบจึงหลบหนี
มีคดีจึงเตลิดกลัวเปิดเผย
ขออาศัยใบบุญคนคุ้นเคย
ที่ผมเอ่ยล้วนตามความเป็นจริง
ส่วนผ้าโพกศรีษะเมื่อตะก่อน
เป็นละอ่อนพันธมิตรจิตสุงสิง
เรื่องการเมืองหวั่นหวาดอย่าพาดพิง
เป็นหลักฐานอ้างอิงยิ่งไม่ยอม
ไปสอบสวนอีกปมอาจสมหมาย
ย่อมหลงเหลือตัวร้ายที่ผ่ายผอม
งาบของหลวงมาแยกให้แปลกปลอม
ประกอบพร้อมขายขาดตลาดดำ!!!
..
21 พฤษภาคม 2550 08:28 น.
กุ้งหนามแดง
เรื่องก่อนเก่าไม่อยากจะรื้อฟื้น
ใครเป็นอื่นทิ้งขว้างทำห่างเหิน
พอเขามาร่วมทางเริ่มหมางเมิน
ต้องเผชิญชอกช้ำเพียงลำพัง
เป็นตัวเลือกฐานะย่อมฉะนี้
หากเซ้าซี้ทวงถามถึงความหลัง
เปล่าประโยชน์เกินแจงเสแสร้งฟัง
ไร้พลังหน่วงใจให้กลับมา
เมื่อเวลาล่วงเลยคนเคยรัก
กลายเป็นแค่รู้จักเจ็บหนักหนา
คนโลเลคนหนึ่งหวังพึ่งพา
ก็รังแต่น้ำตา...เป็นค่าครู..
..
15 พฤษภาคม 2550 08:03 น.
กุ้งหนามแดง
อีกเมื่อไรหมดเวรเลิกเข่นฆ่า
ต้องก้มหน้ารับกรรมไปถึงไหน
สันติภาพเปล่าเปลืองแล้วเมืองไทย
เขียนเสือให้วัวกลัวยิ่งรัวปืน
สมานฉันท์โปรยใต้คุ้มไหมเล่า
แทบหมดเหล่าหมดกอพะนอฝืน
จะหาความเกลียวกลมล้มทั้งยืน
ถูกหยิบยื่นความตายเป็นรายวัน
เคยคุกเข่าขอโทษโปรดละเว้น
ใช้น้ำเย็นเข้าลูบจุดธูปฝัน
กลัวผลร้ายตาต่อตาฟันต่อฟัน
ยังยืนกรานมุ่งมั่นประสานรอย
สมควรแก่เวลากลับมาคิด
กับคนผิดตั้งรับหรือปรับถอย
ใช้กฏหมายกี่ศพ.ทบ.ทยอย
ไทยยับย่อยยับเยิน..เพราะเมินโจร!!
..