9 ตุลาคม 2550 11:27 น.

"Hello..อัลมิตรา...."

จากบทกลอนล้ำลึกจึงนึกรัก
และรู้จักคนงามจากนามแฝง
สมถะเดินดินกินข้าวแกง
ไร้เคลือบแคลงคบหามานานปี

คำแนะนำเพื่อนซี้คอยชี้แนะ
เหมือนหมอแมะรักษาถูกวิถี
ไม่พูดให้ชอกช้ำกระหล่ำปลี
โรยผักชีไม่ทำนำถูกทาง

จากงูงูปลาปลาภาษาศาสตร์
ต้องหวั่นหวาดวลีอายผีสาง
ดูความหมายคำเกลื่อนแต่เลือนลาง
สัมผัสวางโด่เด่เสน่ห์ปราม

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าคำอาถรรพ์
ดึกดำบรรพ์แค่ไหนถึงใครหยาม
เชื่อมั่นในตัวตนบนนิยาม
ไมตรีงามล้ำหน้ากว่าเขียนกลอน

แม้สำนวนอ่อนหัดเพียรคัดส่ง
อ่านแล้วปลงอัลมิตราอย่าถอดถอน
เก็บไว้ขำยามว่างน่ะบังอร
เหมือนเรานอนนับดาว..คราวก่อนไง..
...

1246

love

comment

9 ตุลาคม 2550 08:33 น.

คิดถึง

คิดถึง..เรื่องของเราทุกเช้าค่ำ
คิดถึง..เป็นประจำสม่ำเสมอ
คิดถึง..วันแรกพบประสบเจอ
คิดถึง..เธอเรื่อยไปกระไรเชียว

คิดถึง..หนังร่วมดูตอนอยู่บ้าน
คิดถึง..ร้านเคยนั่งสั่งก๋วยเตี๋ยว
คิดถึง..สวนย่ำเดินเพลิดเพลินเชียว
คิดถึง..เสี้ยวเวลายื่นมาลี

คิดถึง..มือหยิบผักตอนตักกับ
คิดถึง..ผมดำขลับเมื่อจับหวี
คิดถึง..คำสนทนาตอนพาที
คิดถึง..มีเป็นตั้งยังคอยเติม

คิดถึง..อย่างแท้จริงเคยอิงแอบ
คิดถึง..แบบมั่นคงรอส่งเสริม
คิดถึง..แกมห่วงใยใจดวงเดิม
คิดถึง..เพิ่มทุกทีที่ห่างกัน

คิดถึง..กันบ้างไหมคนไกลถิ่น
คิดถึง..ยินบ้างไหมจากใจฉัน
คิดถึง..แล้วตอบด้วยช่วยยืนยัน
คิดถึง..คนร่วมฝันรอวันเคียง..