22 ธันวาคม 2551 10:57 น.
กุ้งหนามแดง
แม้มิใช่คนดีถึงที่สุด
มิใช่จุดสำคัญที่ฉันเห็น
คิดถึงเธอมิใช่เช้าสายเย็น
มิใช่เป็นบางช่วงที่ห่วงใย
มิใช่ฉันลำพังพลอยรู้สึก
ในส่วนลึกรักผลิหรือมิใช่
มิใช่ตาฟ้องฝากจากภายใน
เป็นใจนั่นมิใช่เริ่มฉายแวว
มิใช่หมายเพ้อพร่ำด้วยคำพูด
มิใช่สิ่งพิสูจน์จะหวานแวว
มิใช่สิ่งใหม่แปลกฤาแหวกแนว
แต่รักแล้วรู้นัยมิใช่น้อย
เวเลนไทน์วันนี้ยังมิใช่
อีกคำรักมิใช่ร้างใช้สอย
มิใช่เพียงวันห่างจะร้างรอย
หากรอคอยรับไว้มิใช่ลวง..
..
19 ธันวาคม 2551 14:38 น.
กุ้งหนามแดง
รู้สึกตัวรุ่งสางอย่างเคยคุ้น
แต่เหมือนหุ่นนอนนิ่งทิ้งสังขาร
อวัยวะมิฟังตามสั่งการ
เหมือนวิญญาณหลุดลอยทิ้งร่างลง
แสนอึดอัดหวั่นไหวแทบตายดิ้น
เกรงจะสิ้นชีวิตจิตไสส่ง
สมองเร่งรับรู้ให้อยู่ยง
ยากจะส่งเสียงได้ดังใจปอง
แน่นและหนักพลุ่งพล่านดังคานทับ
ไม่ขยับดังว่าช้าสนอง
ตั้งสติพุทโธธรรม.ครรลอง
จึงปลอดโปร่งแคล่วคล่องใครลองเชิง
ค่อยกระดิกนิ้วได้ปลายประสาท
กายสามารถพลิกได้นัยตาเบิ่ง
บรรยากาศซ้ำเกิดคิดเปิดเปิง
กลัวค้างเติ่งขวัญหายใจเต้นรัว
วินิจฉัยแพทย์จับนอนทับเส้น
เปลี่ยนประเด็นผีสางห่างสลัว
วิทยาศาสตร์อธิบายคลี่คลายกลัว
ระวังตัวห่างไกล...ห่วงไขมัน!!!
..
19 ธันวาคม 2551 09:50 น.
กุ้งหนามแดง
อยากจะเรียกคนดีว่า"ที่รัก"
แต่กระอักกระอ่วนทบทวนเขิน
เพราะสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนยากเลื่อนเกิน
เกรงเผชิญนินทากระทาชาย
ด้วยเป็นหญิงปิ๊งปั๊งกันทั้งคู่
ยากจะตู่ดองกันมันเสียหาย
จะเสียดุลย่อยยับแกมอับอาย
ฟ้าผ่าตายก่อนวัยอันสมควร
ขอแค่คำ"เพื่อนรัก"หักสวาท
ไม่ผิดพลาดสักนิดหากคิดหวน
พึ่งพากันหยอกล้อแถมก่อกวน
และชักชวนเพื่อนใหม่เขียนไทยกัน
สร้างผลงานสืบทอดปลอดจำกัด
เพศวัยวุฒิหรือวัดปราศชนชั้น
เถิดเขียนอ่านปรุงแต่งร่วมแบ่งปัน
"ที่รัก" นั้น อย่างไรยกให้"เธอ"
..
17 ธันวาคม 2551 18:10 น.
กุ้งหนามแดง
ขูดเลขเด็ดมือแดงใต้แป้งฝุ่น
ถามอาจารย์ให้วุ่นพึ่งคุณไสย
สถิติย้อนหลังดูตั้งไกล
หาความเป็นไปได้จะซ้ำรอย
ซองเลขชุดอุดหนุนปนครุ่นคิด
ฝากชีวิตกับหวยรวยจะฝอย
แทงเลขท้ายสองตัวเพิ่มตัวลอย
ดักหน้าหลังบวกถอยทุกทิศทาง
วันหวยออกเกาะติดวิทยุ
เดือดปะทุเปลื่ยนคลื่นอื่นขัดขวาง
สถานีผูกขาดประกาศกลาง
ไปห่างห่างร้อยวาเสียอารมณ์
เดี๋ยวไม่ถูกมีพาลบ้านจะแตก
เสียงวงล้อหมุนแกร๊ก แด่ก แด่ก ขรม
ไม่ฉิวเฉียดสักนิดหวิดเป็นลม
ร้องระงมตรองตรึกนึกแล้วเชียว
โยงเหตุการณ์บ้านเมืองเริ่มเปรื่องปราด
ตึกพินาศย่ำแย่ลืมแลเหลียว
พระผู้ใหญ่สืบอายุบรรลุเชียว
หน้าซีดเซียวสุดท้าย..เสียดายเงิน..
..
3 ธันวาคม 2551 12:15 น.
กุ้งหนามแดง
พ่อเคยถามรักพ่อสักแค่ไหน
เท่าฟ้าไงตอบพลางพร้อมกางแขน
พ่อยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ขาดแคลน
ก่อนสวมกอดกันแน่นสื่อแทนใจ
จงเชื่อฟังพ่อว่าเจ้าอย่าดื้อ
เดี่ยวพ่อซื้อการ์ตูนเล่มใหม่ใหม่
เงินเดือนออกคราวหน้าไม่ช้าไกล
โกงอดได้น่ะลูกแถมถูกตี
ค่าขนมพ่อให้ไปโรงเรียน
นำแลกเปลี่ยนของกินจนอิ่มหมี
หากไปซื้อของเล่นต้องเห็นดี
หยอดกระปุกเหลือมีรู้จักออม
เรียนหนังสือสำคัญหมั่นศึกษา
รู้คบหาเพื่อดีมีถนอม
การพูดจาพาทีประนีประนอม
ต้องอ่อนน้อมผู้ใหญ่ไหว้ทุกครั้ง
คำพ่อสอนมากมายตั้งหลายอย่าง
ไม่ทิ้งขว้างคิดตามถึงความหลัง
คือแนวทางชีวิตไม่ปิดบัง
เป็นพลังทุกคราวให้ก้าวเดิน..
..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1266
