3 มีนาคม 2552 14:06 น.

เมื่อข้าพเจ้าลอก

กุ้งหนามแดง

เรื่องการบ้านจนตรอกก็ลอกอยู่
ลับตาครูตอนเช้าก่อนเข้าแถว
คัดเฉพาะคนเก่งเล็งมีแวว
พอมีงานส่งแล้วค่อยโล่งใจ

ต้องแก้ผ้าเอาหน้ารอดทำปอดสั่น
กลัวคุณครูรู้ทันสุดหวั่นไหว
ครั้นตรวจถึงเล่มแล้วโดนเรียกไป
ใครลอกใครบอกมาอย่าเงียบงัน

เพื่อนคนนั้นเกรงใจได้แต่นิ่ง
ไม่ท้วงติงบุ่มบ่ามคำถามนั่น
ต่างก้มหน้ารับผิดปกปิดกัน
เกรงผิดนั้นตกต้องเพื่อนของเรา

สงสารเพื่อนร่ำร่ำได้สำนึก
และรู้สึกอับอายหลายอย่างเข้า
ไร้ปัญญาทำเองเก่งแต่เกลา
ยืมจมูกของเขามาหายใจ

สารภาพความผิดเมื่อคิดตก
ยกภูเขาจากอกเมื่อคิดใหม่
จะไม่ลอกอีกแล้วต่อนี้ไป
ควรถามไถ่เรียนรู้กอบกู้ตน

บทเรียนนั้นสอนใจไม่รู้ผ่าน
กระทำการสิ่งหนึ่งคำนึงผล
จะกระทบใครบ้างแม้บางคน
ต้องหาหนทางใดพร้อมใคร่ครวญ

ยืนอยู่บนลำแข้งแข็งแรงกว่า
มาดสง่ากว่ากันฉันคิดหวน
ยังหน้าม้านเมื่อคิดดังติดตรวน
จึงชักชวนหักเหสู่เสรี..
..

1801

love

comment

26 กุมภาพันธ์ 2552 11:48 น.

อย่า..อ้อมค้อม

กุ้งหนามแดง

ขอโทษน่ะคนดีที่เคยรัก
ต้องเสียหลักครั้งใหม่ลืมไถ่ถาม
เข้าใจว่าเธอสุขจึงคุกคาม
ซ้ำลุกลามเคียงคู่คอยดูแล

มอบหัวใจทั้งดวงให้ล่วงล้ำ
สำรอกความชื่นฉ่ำจนย่ำแย่
ยอมรักษาน้ำใจไม่เชือนแช
จนได้แปลความหมายว่าคล้ายกัน

ปฏิเสธบ้างไหม...ไม่เคยเกิด
จึงเตลิดตีเสมอเฝ้าเพ้อฝัน
ครึ่งชีวิตต่อไปใช้แบ่งปัน
โดยมีฉันกับเธอเสมอไป

แล้ววันนี้กับวลีขอตีจาก
ก็แค่อยากถามกลับยอมรับไหม
ที่ผ่านมานั้นล่ะเพื่ออะไร
เธอทำไมไม่ตอบให้ครอบคลุม

แสร้งปลอบโยนอย่างเก่าจะดีกว่า
แล้วยักท่าต่อไปอย่างนุ่มนุ่ม
เลี้ยงเยื่อใยให้อวบเพื่อควบคุม
ปล่อยฉันทุ่มเทต่อ..เพื่อขอคืน..
..

1536

love

comment

2 กุมภาพันธ์ 2552 10:12 น.

สังหรณ์

กุ้งหนามแดง

ตอนเป็นเด็กตัวเบากระเป๋าแห้ง
สติ๊กเกอร์สีแดงเด็กแผลงศร
รูปหัวใจแทนค่าความอาทร
มอบบังอรรับขวัญวาเลนไทน์

เธอไม่เคยคิดหลอกหรือบอกปัด
แค่อยากจัดลอกติดและคิดใหม่
จากอกเสื้อด้านซ้ายขอย้ายไป
กระเป๋าใส่หนังสือ..ถือให้น่ะ

ดอกกุหลาบเธอรับจากคนอื่น
ส่วนดวงตราเปียกชื้นกลับปล่อยปละ
คงความเชื่อเงินตราแพ้มานะ
วิริยะตามตื้อซื้อเวลา

เข้าสู่วัยทำงานทำการแล้ว
ยังไม่แคล้วย้อนรอยเขาคอยท่า
แหวนต่างวงต่างหน้าต่างราคา
เสนอมาให้รับพร้อมจับจอง

คุณค่าแห่งความหลังกับมั่งคั่ง
ไหนพรูพรั่งกว่ากันฝันผุดผ่อง
อาจผลลัพธ์คือฉันที่ฝันกอง
เหมือนเธอมองสติ๊กเกอร์ที่เลอะเลือน..
..

1782

love

comment

30 มกราคม 2552 09:57 น.

เจตนา

กุ้งหนามแดง

เธอแค่เดินจากไปอย่างเฉยเฉย
ไม่ว่าเลยกับวันที่หมางหมาง
ให้ฉันเห็นภาพเธอแค่ลางลาง
กับอ้างว้างที่เห็นเป็นนัยนัย

ไม่ต้องเอ่ยคำใดให้ช้ำช้ำ
เพื่อตอกย้ำสัมพันธ์แต่ไหนไหน
ความสำคัญฉันน้อยกว่าใครใคร
จะห่วงใยทำไมใจตรมตรม

ความทรงจำครบถ้วนส่วนลึกลึก
เมื่อย้อนนึกความหลังยังขมขม
บ้างยิ้มสุขซ่อนเร้นเป็นลมลม
หลายอารมณ์ชมเล่นเป็นเลาเลา

เธอก็แค่เปลี่ยนวันที่ผ่านผ่าน
เพียงต้องการวาระที่เหงาเหงา
ให้รับรู้โลกนี้สีเทาเทา
เพื่อคละเคล้ากมลคนเดิมเดิม..
..

1757

love

comment

29 มกราคม 2552 14:24 น.