28 เมษายน 2552 10:52 น.
กุ้งหนามแดง
เธอเขียนเพื่ออะไรก็แล้วแต่
ไม่เคยคิดตั้งแง่เลยสักหน
ขอเป็นเพียงผู้อ่านเพียงสักคน
ไม่อยากรู้เหตุผลว่าทำไม
แค่บทกลอนสักบทมาถ่ายทอด
อ่านตลอดทุกคำจะรู้ไหม
ขอเป็นผู้รับฟังเสมอไป
หากเธอไม่รังเกียจผู้ติดตาม
อาจทักทายเธอบ้างเป็นบางครั้ง
แต่เธออย่าคาดหวังตั้งคำถาม
ว่าเหตุใดไม่มาให้เห็นนาม
ย่อมเป็นความพอใจไม่ผูกพัน
ต่างก็เป็นอิสระมิแปรเปลี่ยน
ซึ่งผู้เขียนเช่นเธอต้องบากบั่น
เข้าถึงใจผู้อ่านถึงกระนั้น
พิสูจน์ฝันตัวตนคนกวี..
..
24 เมษายน 2552 12:43 น.
กุ้งหนามแดง
น้องก็งามผุดผาดคาดไม่ถึง
พิศตะลึงเกินกว่าคำว่าสวย
พี่อย่าได้ไสส่งและงงงวย
ว่าน้องป่วยทางใจนั่นไม่ดี
วันนี้ลงธรรมะอ่านหรือเปล่า
บทกลอนเศร้าทิ้งไว้ไกลเลยพี่
เปลืองทิชชู่เบอะบะแต่ละที
ชาวบ้านยี้ติเตียนเวียนเข้ามา
หวังพี่ปลอบน้องบ้างเชิญทางนี้
ไม่เซ้าซี้ขอบอกน่ะพี่หนา
ถึงจะอยู่ไกลสุดอยุธยา
คอยเวลาสามารถตัดขาดเธอ
เมื่อหนทางเป็นรองใจน้องแก้ว
คงไม่แป้วลำพังหวังเสมอ
คำรักแท้ตามฝากหลังจากเธอ
อย่าให้น้องรอเก้อ..เผลอน้อยใจ..
..
24 เมษายน 2552 09:31 น.
กุ้งหนามแดง
ข้าพเจ้าทดลองนั่งมองจิต
ด้วยความคิดผ่านเยื่อเนื้อสมอง
ไร้รูปแบบลอบทำอย่างลำลอง
คอยจับจ้องเคลื่อนไหวข้างในนั้น
เห็นอารมณ์ขึ้นลงไม่คงที่
บางสิ่งมียุกยิกค่อยพลิกผลัน
ยิ่งอยากรู้กลับหลงยิ่งงงงัน
นี่ตัวฉันหรือเปล่าไม่เข้าใจ
ใครหยิบจับปากกาขึ้นมาเขียน
ผู้ใดเปลี่ยนคำพ้องคัดกรองใส่
เป็นจิตหรือสมองครอบครองใจ
หรืออะไรสักอย่างระหว่างนี้
สักวันหนึ่งค้นพบคงจบเรื่อง
คงวางมาดปราดเปรื่องเรืองวิถี
หรืออาจจะหดหู่เมื่อรู้ดี
และบางทีเย้ยเยาะเพราะรู้ตัว..
..
..
23 เมษายน 2552 09:35 น.
กุ้งหนามแดง
ถึงตัวป่วนแฝงเงาที่เคารพ
ที่ได้พบแปลงนามหลายความเห็น
จะเป็นใครไม่ว่าอย่าเลือดเย็น
ฆ่าคนเป็นกิจวัตรมัดมือชก
แค่ไอพีเหมือนกันดันคิดลึก
เร่งชักศึกคำพูดตูดกระดก
ช่างคิดแผนนำเสนอสุดเพ้อพก
ช้ำหัวอกคนในถูกใส่ความ
ผู้ดูแลระบบจบปอสี่
หลากหน้าที่เลี้ยงตนงานล้นหลาม
ภารกิจรองรองน้องน้องยาม
นอนขบกรามทุกวันจนฟันทรุด
เขียนโคลงกลอนผ่อนคลายเห็นหลายบท
สุดสลดดุดันพลันสะดุด
คงจะเครียดเกินรับสัประยุทธ์
จึงต้องรุดออกหน้ามาชี้แจง
ขอแก้ต่างให้เพื่อนผู้เฝื่อนฝาด
ยุติข้อพิพาทบังอาจแถลง
แค่เบื้องหน้าปรากฏก็หมดแรง
คงไม่แกล้งชักหุ่นให้วุ่นวาย
มีเวลาว่างว่างคิดอย่างอื่น
ไปนอนหลับสักตื่นสดชื่นหาย
อย่านึกว่าไม่รู้..แค่ดูดาย..
เดี๋ยวเปลี่ยนใจจะอายไม่รู้ตัว!!!
...
22 เมษายน 2552 16:04 น.
กุ้งหนามแดง
ไร้ตำราข้างกายกระส่ายกระสับ
ขาดอาจารย์กำกับสนับสนุน
ความรู้สึกห่างไกลละไมละมุน
มีต้นทุนความหลังประดังประเด
เวลาว่างนึกสนุกขยุกขยิก
ยังแอบจิ๊กคำคมผสมผเส
เรียงเข้าวรรคจำหลักทุลักทุเล
คอยทุ่มเทตามฝันคะยั้นคะยอ
ว่าไปตามอารมณ์ผสมผสาน
จินตนาการบวกคิดประติดประต่อ
แปลงข่าวสารมากมีกุลีกุจอ
สวมบทหล่อตอบรักสะบักสะบอม
เฝ้าเรียงร้อยสัมผัสถนัดถนี่
เลือกวลีบรรจุทนุถนอม
ควานสระล้มลุกขมุกขมอม
คิดว่าพร้อมแต่ห่วยระทวยระทม
เป็นได้แค่หัวโจกกะโผลกกะเผลก
ความเป็นเอกดื้อด้านผสานผสม
มีแต่มุกฝืดฝืดพะอืดพะอม
ถึงโง่งมยังสู้ถูลู่ถูกัง
..