3 กันยายน 2548 21:40 น.
กุ้งถุงทอง
๏ ก้านยังจำเมื่อครั้ง..................ยังชู
ตูมดอกผลิพรั่งพรู....................คู่ต้น
หวงเสมอหนึ่งยอดพธู...............แสนรัก
ฟูมฟักรักเข้มข้น.....................ค่ำเช้าคอยเชย ฯ
๏ วันผันเผยผลิพ้น...................ฐานดอก
ต่างดอกต่างเงยงอก.................อวดโอ้
เบิกบานเบ่งกลีบออก................แสดงเด่น เกสร
งามงดหรูหราโก้......................กดก้านชูตน ฯ
๏ สรรสีปนปัดแต้ม...................ตนตัว
เกรงจะหม่นหมองมัว...............ไป่แจ้ง
โชยเฉลยกลิ่นบ่กลัว.................ใครคิด เด็ดดอม
มิคิดว่ารสแกล้ง........................แต่งต้องมีสลาย ฯ
๏ บุปผาฉายเฉิดไว้..................ประดับ
เพียงแต่ครู่หนึ่งนับ...................ร่วงร้าง
เพลาหมดเฉาอับ......................กลับสู่ ปฐพี
คงแต่ชื่อลืออ้าง........................ว่าเจ้าเคยงาม ฯ
๏ เฉกนามคนผู้ซึ่ง...................ตรึงตรา
กอปรกิจ กรรมดีมา..................ย่อมรู้
บุปผาอยู่กลางพนา...................พงเถื่อน ก็ดี
ยังอาจงามอวดผู้......................อยู่ใกล้ไพรสณฑ์ ฯ
๏ ชั่วชีพงามพ้นผ่าน.................สูญลง
ก้านกิ่งยังบรรจง.......................เสกสร้าง
พร้อมชูช่อใหม่คง -..................มั่นแน่ว แน่นา
วัฏจักรสัจธรรมอ้าง...................บ่งให้แลเห็น ๚๛
2 กันยายน 2548 22:31 น.
กุ้งถุงทอง
ลมปลิดใบไม้ร่วง..............ปรายโปรย
ก้านกิ่งไป่โอดโอย.............สะอื้น
เพราะชินเกิดแล้วโรย......อยู่ร่ำ
เป็นสิ่งธรรมดาพื้น............จบแจ้งจึงเฉย
เทียนย่อมสว่างแจ้ง...........ยามจุด
หากแต่ยากยื้อยุด..............เมื่อไหม้
เพียงชั่วครู่ดับดุจ...............เสียงชื่อ ลือดัง
ต่อสะสมมากไซร้................จบสิ้นสูญเสีย