19 ตุลาคม 2553 12:28 น.
กุ้งก้ามกราม
สายพิรุณสั่งลาฟ้าสีหม่น
สายธาราท่วมท้นหลากล้นเขื่อน
อุทกภัยพริบตาก็มาเยือน
ทุกบ้านเรือนขื่นขมจมบาดาล
หรือว่าฟ้าหม่นหมองจนร้องไห้
เพราะคนไทยร้างรักสมัครสมาน
ต่างกำหมัดจ้องจะด่าประจาน
สร้างหลักฐานลวงตาประชาชน
หรือว่าฟ้าเหม็นเน่าเหล่ามนุษย์
ยากยั้งหยุดเลวทรามหลากหลามล้น
แย่งสะสมความชั่วในตัวตน
จึงหลั่งฝนชะบาปให้หลาบจำ
หรือมนุษย์รุกล้ำธรรมชาติ
จนโลกขาดสมดุลเคยหนุนค้ำ
ก่อเกิดภัยพิบัติโศกนาฏกรรม
เพราะมนุษย์ขาดธรรมมุ่งทำลาย
อุทกธารจึงเชี่ยวเป็นเกลียวโถม
หลากจู่โจมสินทรัพย์เรือนลับหาย
ไร่นาสวนผลิตผลยืนต้นตาย
เคราะห์ซ้ำร้ายเมื่อยามหนี้ตามทวง
แต่ฟ้ายังปรานีอย่างที่สุด
ยามเซทรุดทดท้อมีพ่อหลวง
คอยหล่อหลวมหัวใจไทยทั้งปวง
ก้าวลุล่วงเภทภัยร่วมใจกัน
18 ตุลาคม 2553 15:48 น.
กุ้งก้ามกราม
เป็นผู้ชายพายเรือแม้นเหลืออด
ยังดีกว่าขับรถกล้ามหดหาย
ถึงใครว่าดักดานรักการพาย
แม้นไม่วายเรือล่มจมปากอ่าว
เป็นผู้หญิงยิงเรือน่าเบื่อไหม ?
คิดอย่างไรที่เห็นเรื่องเป็นข่าว
ผมเป็นชายไม่ปราดเปรื่องรู้เรื่องราว
วอนหนุ่มสาวโปรดสนองคลายข้องใจ
2 ตุลาคม 2553 22:45 น.
กุ้งก้ามกราม
เกิดเป็นชายต้องรักในศักดิ์ศรี
รู้ผิดชอบชั่วดีเป็นศรีศักดิ์
อย่าให้ความริยำมาพำนัก
เอาป้ายปักจับจองทุกห้องใจ
มีความคิดผุดผ่องกลั่นกรองคิด
สุจริตเที่ยงธรรมเถิดจำไว้
หากคิดชั่วถลำก่อกรรมใด
ย่อมสนองตนให้ต้องใช้กรรม
ตรองคำพูดทุกครั้งรู้ยั้งคิด
อย่าปล่อยจิตคลุ้มคลั่งผิดพลั้งซ้ำ
ปลาหมอตายเพราะปากมิหลาบจำ
แม้นเพ้อพร่ำปากไวมิได้ดี
อย่าหลีกเลี่ยงกระทำตามคำพูด
ปากใช่ตูดที่ใครเอาไว้ขี้
เมื่อปลดทุกข์สุขาขอลาที
การกระทำบ่งชี้ใครดีพอ
เกิดเป็นชายหัวใจอย่าให้พร่อง
รับผิดชอบมิต้องให้ร้องขอ
ทำสิ่งใดต้องรับมิรีรอ
ดีเพียงหล่อนั้นยากจะภาคภูมิ