30 กันยายน 2552 21:18 น.
กุ้งก้ามกราม
เธอน่ะแรดจริงจริงหยิ่งซะด้วย
คิดว่าสวยนักหนานะตาหวาน
เห็นหนุ่มหนุ่มหล่อล่ำเจ้าสำราญ
เธอรู้งานยั่วยวนป่วนอุรา
ทั้งหนุ่มแก่เห็นเธอต้องเพ้อพร่ำ
งานประจำแก้มแดงคือแต่งหน้า
ตัดต่อคิ้วผิวขัดดัดขนตา
เหมือนจะรำโนราห์อยู่หน้าบ้าน
ทั้งเพชรนิลจินดาสรรมาใส่
ทองเส้นใหญ่มูลค่ามหาศาล
หมั่นชม้ายชายตายิ้มหน้าบาน
แสนซาบซ่านยามพบได้สบตา
ดูสวยใสวัยปิ๊งหยิ่งซะด้วย
หากไม่รวยไม่หล่อล่ำทำเมินหน้า
สะบัดก้นหันหลังทุกครั้งมา
ใครก็ว่ากันแซดแรดจริงจริง
V
V
V
V
V
V
V
V
V
ขอบคุณภาพจากโอเคเนชั่น
25 กันยายน 2552 13:47 น.
กุ้งก้ามกราม
โลนคือปรสิตชนิดหนึ่ง
ไร้สิ้นซึ่งประโยชน์ทั้งโคตรเหง้า
รังแต่ตามรังควานรำคาญเรา
เกาะใครเข้าสุดห้ามซึ่งความคัน
ชอบเกาะติดเส้นขนจนแน่นหนา
ทั้งขนตาขนตัวทั่วทั้งนั้น
กัดกินเลือดเรานี้ทุกวี่วัน
เหมือนเมามันเกาะแน่นดั่งแค้นใจ
โดยเฉพาะซอกลับที่อับชื้น
ดูดเลือดกลืนมุดร่างเข้าวางไข่
ขยายพันธุ์ปรสิตแพร่พิษภัย
จนใครใครขยาดอนาถทรวง
เปรียบดั่งคนกักขฬะสิ้นประโยชน์
ความคิดโฉดเบาปัญญาจนน่าห่วง
เทียวระรานใครเขาช่วงเปล่ากลวง
ตราบชีพล่วงไร้ค่ายิ่งกว่าโลน
23 กันยายน 2552 20:32 น.
กุ้งก้ามกราม
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งเคยซึ้งสุข
แม้นมีทุกข์ต่างรู้สึกร่วมปรึกษา
ยามว่างงานร่วมสรวลเสร่วมเฮฮา
ตามประสาคนรักใคร่เข้าใจกัน
มีบางครั้งบางใครเข้าใจผิด
ถึงขัดแย้งแต่จิตมิปิดกั้น
อาจตึงเครียดบางคราเรื่องสารพัน
ร่วมคิดทำจำนรรจ์เรื่องบรรเทา
มาวันหนึ่งมีคนชอบก่นด่า
มีเพียงข้านั้นที่ไม่งี่เง่า
ส่วนพวกสูนั้นหนาปัญญาเบา
ล้วนขลาดเขลากระโหลกหนาปัญญาควาย
เอ่ยถ้อยคำหยามหมิ่นเหมือนสิ้นรัก
พร้อมหาญหักทุกคราน่าใจหาย
ตอบโต้ผู้คิดต่างหากย่างกราย
ข้อหาร้ายสาดสีย่ำยีพลัน
แล้วยกตนฉลาดมาตรฐาน
กระทำการทุกอย่างล้วนสร้างสรรค์
ข้าสิดีสูสิมั่วโดยทั่วกัน
ชาวบ้านนั้นแสนเบื่อจนเหลือเดา
เถิดปล่อยเขาพล่ามไปตามใจอยาก
เขาดีมากอย่างไรตามใจเขา
เราอยากอยู่อย่างไรตามใจเรา
ปล่อยให้เขาดีอยู่เพียงผู้เดียว
เป็นคนดีกว่าใครในหมู่บ้าน
แต่ไร้การยกย่องหรือข้องเกี่ยว
ภาคภูมิใจหรือไม่ตรองไว้เชียว
คนเล่าเสียว...ขอหลบจบนิทาน
20 กันยายน 2552 16:50 น.
กุ้งก้ามกราม
สาใจหรือในกรรมการห้ำหั่น
ไทยทั้งนั้นแข็งข้อเข้าต่อสู้
ต่างชาติคงเห็นเลิศล้วนเชิดชู
ผองศัตรูคงพรั่นเพริดชั้นเชิง
จึงก่อศึกสายเลือดล้นเดือดพล่าน
เข้าประหัตประหารห่ามจนเหลิง
ทำเพื่อไทยใครสั่งมาหรือระเริง
สุมกองเพลิงเผาไทยอยู่ในนั้น
วีรกรรมบรรพชนไหม้ป่นปี้
ลืมศักดิ์ศรีความเป็นไทยหรือไรนั่น
จึงกระทำย่ำยีตะบี้ตะบัน
แยกเลือดไทยต่างกันด้วยฉันทา
สายเลือดไทยทุกแหล่งล้วนแดงเข้ม
ร่วมเติมเต็มชาติไทยให้แกร่งกล้า
ขาว-น้ำเงินคือศาสน์-กษัตรา
ยึดมั่นมารวมในผืนไตรรงค์
หยุดแตกแยกร่วมทางร่วมสร้างสรรค์
จับมือกันร่วมจูงสู่สูงส่ง
หลอมใจรวมร่วมกันให้มั่นคง
ร่วมโบกธงงามสง่าให้...สาใจ
8 กันยายน 2552 15:12 น.
กุ้งก้ามกราม
เจ้าสามเกลอดื้อดึงตะบึงตะบอน
คิดยอกย้อนมิหลับกระสับกระส่าย
ไร้ความสุขทุกข์ท้นทุรนทุราย
จึงวุ่นวายในยุคขมุกขมัว
เกลอที่หนึ่งนั้นเลือกกระเสือกกระสน
โลภเสียจนหนทางสลดสลัว
เพียรกระทำข่มเหงมิเกรงมิกลัว
ผลกรรมชั่วทุกข์หนักสะบักสะบอม
เกลอที่สองโทสะทะลักทลาย
เพื่อสิ่งหมายจิตละทะนุถนอม
ไร้สิ้นซึ่งท่าทีประนีประนอม
ชีวิตย่อมสิ้นศรีทุกวี่ทุกวัน
เกลอที่สามโมหะประดาประเด็น
หลงเพียงเห็นอิ่มเอมเกษมกระสัน
ปล่อยจิตเหลิงโลกีย์ตะบี้ตะบัน
คงสักวันเหี่ยวหดระทดระทวย
ทั้งสามเกลอหัวขวดจะอวดจะอ้าง
ชวนหลงทางตลอดจนมอดจนม้วย
หากเท่าทันหายกลุ้มกระชุ่มกระชวย
เจริญด้วยปัญญาอเนกอนันต์
หน้าส่วนตัว
2707
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
