16 มีนาคม 2552 20:19 น.
กุ้งก้ามกราม
ฉันไม่ใช่คนดีดั่งที่คิด
มีพลั้งผิดพลาดบ้างในบางหน
แต่มิเคยมองข้ามความเป็นคน
ยังดิ้นรนก้าวย่างเส้นทางกรรม
บางครั้งใจถลำเพลินสำราญ
หลับฝันหวานอมยิ้มท้องอิ่มหนำ
หลงลำพองมองข้ามความชอกช้ำ
ได้ดื่มด่ำปลาบปลื้มจนลืมตัว
บางครั้งต้องหมองตรมทุกข์ถมทับ
นอนไม่หลับท้องไม่อิ่มเลิกยิ้มหัว
อุปโลกน์โชคชะตาจนน่ากลัว
เดินทางชั่วบางครั้งก็ยังคิด
บางครั้งโทษผู้อื่นทำขื่นขม
คนโสมมเหยียบย่ำมาล้ำสิทธิ์
แต่ตัวตนไม่รู้จักแม้สักนิด
มารู้ตัวเมื่อผิดยากบิดเบือน
บางครั้งหลงตัวเองอวดเก่งกล้า
ร้อนวิชาเบ่งใส่จนไร้เพื่อน
ใครอย่าหยามถามทักหรือตักเตือน
ยากกลบเกลื่อนสีหน้าคราอับจน
บางครั้งโทษดิน- ดาว-ฟ้า-จันทร์-อาทิตย์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ช่วยอำนวยผล
ชีวิตจึงต้องรับอัปมงคล
มาตั้งต้นอีกครั้งแทบคลั่งตาย
ฉันไม่ใช่คนดีดั่งที่เห็น
ก็เฉกเช่นปุถุชนคนทั้งหลาย
ที่มุ่งหวังอะไรไว้มากมาย
แต่สุดท้ายสุดขวางเส้นทางกรรม
11 มีนาคม 2552 17:20 น.
กุ้งก้ามกราม
นั่งหากลอนย้อนดูจากกูเกิ้ล
จนฟันเหยินหัวล้านก้นบานใหญ่
แคะขี้ตาจนฟ้าแจ้งเสียดแทงใจ
โธ่!..ไฉนกลอนเราไม่เข้าตา
ทั้งวันคืนคลั่งไคล้สุดใจห้าม
เลือกข้อความวางลงเจาะจงหา
ทุกถ้อยคำที่อ่านเลยผ่านมา
ไร้ทีท่าจะพ้องกลอนของเรา
พบเพียงกลอนผู้อื่นสะอื้นสะอึก
ถ้อยบันทึกงามนักสลักเสลา
ถูกคนคัดจัดทำหลายสำเนา
แอบอ้างเอาแจกจ่ายหลายสำนวน
แอบครุ่นคิดอิจฉาจนตาร้อน
ทุกบทกลอนเรานี้ตรองถี่ถ้วน
หลากหลายแนวมีครบจบกระบวน
แอบร้องครวญทำไมไม่ลอกวะ
อยากปีนขึ้นกำแพงตะเบ็งบอก
ไยไม่ลอกสักคำน่าขำว่ะ
มาเร็วมาเร็วไวลอกไปซะ
แล้วเราจะไปตอบว่าขอบคุณ
ไม่ต้องเอาแนวร่วมมารวมหัว
ไม่ต้องกลัวเรียกร้องหากองหนุน
ไม่ต้องอ้างที่มาด้วยการุญ
ไม่ต้องแบ่งใบบุญเจือจุนเรา
นั่งหากลอนย้อนดูจากกูเกิ้ล
จนฟันเหยินกบาลล้านกว่าเก่า
ไม่พักผ่อนนอนไม่หลับลืมหนัก-เบา
ทำไฉนนักลอกเขาจะเข้าตา....(จน)
8 มีนาคม 2552 22:05 น.
กุ้งก้ามกราม
ถ้าหากน้องถนัดเป็นมัจฉา
พี่จะเป็นคงคาให้อาศัย
ถ้าหากน้องบังอรเป็นหนอนรถไฟ
พี่จะเป็นลำไผ่ให้อยู่กิน
ถ้าหากน้องเป็นครกยามตกยาก
พี่จะขอเป็นสากฝากถวิล
ถ้าหากน้องอยากเท่เช่นnawin
พี่จะเป็นtaksinสิ้นลืมเลือน
ถ้าหากน้องเนื้อเย็นเป็นมีดหมอ
พี่จะขอเป็นแผลให้แล่เฉือน
ถ้าหากน้องอยากเด่นเช่นดาวเดือน
พี่จะเหมือนนภายามราตรี
ถ้าหากน้องทะเล้นอยากเป็นหนอง
พี่ขอจองเช้าเย็นจะเป็นฝี
ถ้าหากน้องบำเพ็ญเป็นแม่ชี
พี่ขอเป็นกุฎีให้พิงพัก
ถ้าหากน้องแน่วแน่เป็นแม่นาค
พี่จะเป็นพี่มากยากห้ามหัก
หากถ้าน้องเป็นว่าวจุฬายักษ์
พี่จะเป็นรอกชักผ่อนหนักกัน
ถ้าหากน้องเนื้อแน่นเจ้าเป็นลม
พี่จะเป็นยาดมได้กล่อมขวัญ
ถ้าหากน้องล่วงลับโดยฉับพลัน
พี่จะเป็นผู้เอาประกันชีวิต
6 มีนาคม 2552 22:56 น.
กุ้งก้ามกราม
ฉันก็เป็นเพียงคน...คนคนหนึ่ง
ไม่หวานซึ้งเช่นใคร...ใครใครเขา
บางถ้อยคำแค่อ้าง...อ้างอ้างเอา
หวังเพียงเธอได้เบา...เบาเบาใจ
บางครั้งเธอขุ่นเคือง...เคืองเคืองจิต
ฉันหงุดหงิดจึงง้อ...ง้อง้อให้
เพื่อรักเราจะท้อ...ท้อท้อไย
แม้นเรื่องใดก็ทน...ทนทนเอา
บางครั้งเธอดุด่า...ด่าด่าด่า
ฉันต้องทำใจกล้า...กล้ากล้าเข้า
บางครั้งต้องแสร้งซึม...ซึมซึมเซา
เพื่อรักเราทนอยู่...อยู่อยู่ไป
ฉันก็อยากทำดี...ดีดีบ้าง
ความเลวอยากเหินห่าง...ห่างห่างไว้
ด้วยเพราะรู้เธอรัก...รักรักใคร
ยามหมั่นไส้เพียงบ่น...บ่นบ่นบ่น
ฉันก็เป็นเพียงคน...คนคนหนึ่ง
ไม่หวานซึ้งหลากหลาย...หลายหลายหน
อาจไม่ดีเช่นหลาย...หลายหลายคน
แต่หลากล้นรักจริง...จริงจริงนะ
5 มีนาคม 2552 21:26 น.
กุ้งก้ามกราม
เพราะผมคิดไม่ออกจึงลอกครับ
จะมาจับผิดได้อย่างไรหรือ
อย่าประจานผมจนถูกคนลือ
ผมคนซื่อขอบอกใช่หลอกลวง
พยัญชนะไทยใครเล่าเป็นเจ้าของ
ไยจับจองตีตราทำท่าหวง
แค่ช่วยใช้ยังทำมาย้ำทวง
หรือว่าดวงผมตกจึงอกตรม
พรรคพวกมากลากมาช่วยด่ากราด
ใช่ประหลาดรู้ไหมถูกใจผม
เห็นใครใครคนอื่นต่างชื่นชม
แล้วคุณจะระทมขมขื่นไย
มิออกนามอ้างอิงความจริงนั้น
ก็ผมมันมิกล้าลากมาไว้
เพราะเกรงคุณอึดอัดเคืองขัดใจ
ที่ทำไปใครไม่รู้ผมรู้ดี
ผมมิได้อ้างว่าผมกล้าเก่ง
มาข่มเหงผมได้อย่างไรนี่
คุณต้องไปจัดการคนอ่านซี
เพราะเขาตีความไปเข้าใจเอง
จะตอกย้ำทั้งเดือนขอเตือนนิด
ผมมิผิดรับรองมิร้องเอ๋ง
ถึงรวมพลหญิงชายลายนักเลง
ก็มิเกรงเพราะว่าผมหน้าทน
ให้ผมลอกสักนิดผิดนักหรือ
ผมหัวตื้อสมองตันมาแต่ต้น
เขียนอะไรก็ยากลำบากลำบน
แล้วจะบ่นทำไมก็ไม่รู้