4 มีนาคม 2552 22:46 น.
กุ้งก้ามกราม
วัยมันททสกะ (แรกเกิดถึง ๑๐ ขวบ)
วัยเริ่มจะเรียนรู้ตามผู้สอน
ยืน-นั่ง-เดิน-พูด-เล่น-กินและนอน
ดุจไม้อ่อนดัดง่ายดั่งหมายปอง
วัยขิฑฑาทสกะ (อายุ ๑๐ ปีถึง ๒๐ ปี)
วัยพบปะเคล้าคลุกสนุกสนอง
ชอบร่าเริงเฮฮาคึกคะนอง
อาจลำพองพลาดพลั้งบางครั้งคราว
วัยวัณณทสกะ (อายุ ๒๐ ปีถึง ๓๐ ปี)
วัยจิตร้อนรุ่มทั้งหนุ่มสาว
เพลิดเพลินตามอารมณ์ทุกเรื่องราว
อาจปวดร้าวหากคิดเดินผิดทาง
วัยพลทสกะ (อายุ ๓๐ ปีถึง ๔๐ ปี)
วัยพละเข้มแข็งมีแรงสร้าง
เพื่อหลักฐานอุตสาหมิละวาง
สู่หนทางที่หวังเพื่อตั้งตัว
วัยปัญญาทสกะ (อายุ ๔๐ ปีถึง ๕๐ ปี)
วัยควรจะละวางเส้นทางชั่ว
รู้คุณ-โทษรู้เหตุ-ผลพ้นเมามัว
รอบรู้ทั่วด้วยสติการตริตรอง
วัยหานิทสกะ (อายุ ๕๐ ปีถึง ๖๐ ปี)
วัยพละเสื่อมล้าปัญญาพร่อง
เสื่อมแรงกายแรงใจสู่วัยทอง
ควรประคองอารมณ์เหมาะสมตน
วัยหานิทสกะ (อายุ ๖๐ ปีถึง ๗๐ ปี)
วัยเริ่มจะหลงลืมและสับสน
หูเริ่มตึงตาเริ่มฝ้าล้ากมล
เริ่มวังวนแห่งกรรมความลำบาก
วัยวังกทสกะ (อายุ ๗๐ ปีถึง ๘๐ ปี)
วัยพบปะนิยามความยุ่งยาก
"เท้า ๓ ขา ตา ๒ ชั้น ฟันนอกปาก"
โบราณฝากเอาไว้เพื่อใคร่ครวญ
วัยโมมูหทสกะ (อายุ ๘๐ ปีถึง ๙๐ ปี)
วัยก่อนจะเหี่ยวหดทั้งหมดถ้วน
สูญสติสิ้นจำจดหมดทั้งมวล
ทนอบอวลกลิ่นยาอนาทร
วัยสยนทสกะ (อายุ ๙๐ ปีถึง ๑๐๐ ปี)
วัยใกล้ละสังขารลมปราณอ่อน
ต้องรับแขกกินถ่ายบนที่นอน
เกาะกุมหมอนยิ้มหยันรอวันตาย
ทุกช่วงวัยควรจะไม่ประมาท
ใช้ชีวิตผิดพลาดอาจเสียหาย
เมื่อคิดได้ใจเพลียต้องเสียดาย
รู้ผิดชอบเมื่อสายตายทั้งเป็น
3 มีนาคม 2552 23:25 น.
กุ้งก้ามกราม
แอบคาดหวังมีใครให้คิดถึง
และตราตรึงรักกันมั่นเสมอ
ทุกวันคืนสุขล้นรักปรนเปรอ
ฉันและเธอคู่กันนิรันดร์กาล
แอบคาดหวังมีใครให้ความรัก
ได้ประจักษ์นิยามแห่งความหวาน
คอยห่วงหาห่วงใยไปเนิ่นนาน
ฉันและเธอพบพานประสานใจ
แอบคาดหวังมีคนคู่เคียงข้าง
ร่วมสรรค์สร้างในสิ่งที่ยิ่งใหญ่
คือครอบครัวอบอุ่นละมุนละไม
หวังมีใครเห็นค่าว่าคู่ควร
แอบคาดหวังมีใครเข้าใจกัน
ด้วยศรัทธาเชื่อมั่นมิปั่นป่วน
อยากมีใครคลายช้ำทุกข์คร่ำครวญ
หยอกเย้ายวนให้ยิ้มอย่างพริ้มเพรา
แอบคาดหวังมีใครห่วงใยยิ่ง
มอบรักจริงจากใจให้คลายเศร้า
รักษาใจโศกศัลย์ให้บรรเทา
ไฉนเล่าคลาดหวังทุกครั้งครา
2 มีนาคม 2552 00:52 น.
กุ้งก้ามกราม
พี่ล่องเรือหารักนานนักแล้ว
ทั้งเรือแจวเรือพายและเรือหาง
ยังมิเคยพบรักแม้สักนาง
แทบหมดบางร้างไร้สาวไม่มอง
ต้องซมซานหว่านรักมิพักผ่อน
ถึงแดดร้อนเรือน้อยยังลอยล่อง
ไร้จุดหมายพายจ้ำทั้งลำคลอง
ตาสอดส่องหาสาวแก้หนาวลม
จะมีสาวบ้านไหนสนใจบ้าง
คนอ้างว้างหัวใสแทบไร้ผม
ยามค่ำพลบตบยุงเห็นพุงกลม
แต่ชื่นชมรักเดียวหัวใจเดียว
น้ำพึ่งเรือเสือสางยังพึ่งป่า
ดาวคู่ฟ้าหินผาคู่ภูเขาเขียว
พี่นั้นยังหนุ่มฟ้อแถมหล่อเฟี้ยว
ไร้คู่เกี่ยวรักคุดสุดระอา
พี่ชาวเรือผิวคล้ำดูดำด่าง
หิดกลากเกลื้อนเรื้อนกวางสร้างปัญหา
จอดท่าไหนสาวไยไม่นำพา
ปล่อยวาสนาลอยไหลไปตามเรือ