8 กรกฎาคม 2551 21:35 น.
กุ้งก้ามกราม
รักประหนึ่งดาวระยับประดับฟ้า
แม้นบางคราดาวร้างลับห่างหาย
แต่บางคราวดาวกระจ่างงามพร่างพราย
เปี่ยมความหมายแฝงไว้นัยถ้อยคำ
รักประหนึ่งมหาชลาศัย
หล่อเลี้ยงให้ภพพื้นชุ่มชื้นฉ่ำ
คือเมตตาการุญน้อมหนุนนำ
จิตงามล้ำห่วงหาเอื้ออาทร
รักประหนึ่งสายลมชวยรวยระรื่น
ความชุ่มชื่นคืนกลับคลายดับร้อน
หากรักสมปรารถนาสิ้นอาวรณ์
ยากตัดรอนรักร้างห่างฤทัย
รักประหนึ่งหยดน้ำอำมฤต
ชโลมจิตขมขื่นฟื้นสดใส
ก่อเกิดความเข้มแข็งจากแรงใจ
มิโหยไห้ทดท้อทรมาน
รักประหนึ่งมาลีที่หอมหวน
กลิ่นยั่วยวนภุมราให้กล้าหาญ
แม้ร่างลับดับสิ้นไร้วิญญาณ
ปณิธานแห่งรักจักไม่สิ้น
รักประหนึ่งจันทร์งามอร่ามแสง
กระจ่างแจ้งสื่อความยามถวิล
ฝากคิดถึงห่วงใยคงได้ยิน
แม้ต่างถิ่นต่างหล้าฟากฟ้าไกล
รักประหนึ่งสุรีย์แสงอันแรงกล้า
สรรพสิ่งพึ่งพาอิงอาศัย
เพื่อสายพันธุ์สืบสานเนิ่นนานไป
และคงไว้นิยามแห่งความรัก
รักประหนึ่งพิรุณหลั่งราวสั่งฟ้า
เปรียบน้ำตาไหลตกยามอกหัก
ระทมทุกข์ฝังจำชอกช้ำนัก
มิประจักษ์แจ้งจริงสิ่งยื้อยุด
รักประหนึ่งมรสุมยามคลุ้มคลั่ง
คลื่นอารมณ์โถมถั่งยากยั้งหยุด
ไยหลงรสเสน่หาหนอมนุษย์
ต่างเร่งรุดไขว่คว้ามาครอบครอง
รักประหนึ่งเพลิงพิษริษยา
ต่างสรรหาเล่ห์กลความหม่นหมอง
ไร้ศีลธรรมนำจริตผิดทำนอง
รักเรียกร้องเร่าร้อนดั่งฟอนไฟ
รักประหนึ่งอะไรหลากหลายสิ่ง
ทั้งชายหญิงต่างสรรต่างฝันใฝ่
รักจริงแท้นั่นหรือคืออะไร
แล้วแต่ใครค้นหาจินตนาการฯ
6 กรกฎาคม 2551 17:22 น.
กุ้งก้ามกราม
แรกเกิดเราตะเบ็งเปล่งเสียงร้อง
ขณะคนทั้งผองยิ้มผ่องใส
ทุกแววตาตื่นเต้นเป็นแรงใจ
ยินดีให้เสน่หาเอื้ออาทร
แล้วไยจึงทดท้อต่อชีวิต
ปล่อยดวงจิตสับสนทุรนร้อน
เราเกิดมาครั้งหนึ่งพึงสังวร
อย่าให้ทุกข์กัดกร่อนจนอ่อนแอ
ความผิดหวังพลั้งพลาดอาจมีมาก
ล้วนคือขวากขวางกั้นในวันแพ้
อุปสรรคคือห่วงหลอนดวงแด
จงแน่วแน่แก้ไขหมั่นใคร่ครวญ
ทุกปัญหาหาใช่ไร้ทางออก
แม้นย้อนยอกขมขื่นยากคืนหวน
เพียงเปิดใจยอมพบและทบทวน
ทุกสิ่งล้วนมีมาเพื่อฝ่าฟัน
หากก้าวล่วงเส้นทางอย่างแกร่งกล้า
ด้วยดวงตาเห็นธรรมนำสุขสันต์
สรรพสิ่งผ่านมาล้วนสามัญ
ขวากหนามกั้นวันหน้าพร้อมท้าทาย
เถิดจงมีชีวิตลิขิตฝัน
คิดถึงวันเกิดมาหาความหมาย
แล้วจะมีรอยยิ้มอันพริ้มพราย
ในวันตายที่ใครใครร้องให้เรา
.....................................
ในวันที่เราเกิดเราร้องไห้ขณะใครใครยิ้มแย้มด้วยความยินดี
ในวันที่เราตายให้เรามีรอยยิ้มแห่งความสุข
และมีคนร้องไห้ให้เราด้วยห่วงหาอาลัย
อย่าตายไปอย่างไร้ความหมาย
เอื้องแซะภูงดงามอร่ามหรู แหล่งพำนักเจ้าอยู่บนภูผา รักแผ่นดินถิ่นกำเนิดเทิดบูชา มิหาญกล้าขายประเทศแม้เศษดิน
เอื้องเขาพระวิหารได้พานพบ ยอมสยบกมลรักจนสิ้น ด้วยตระหนักคุณค่าเป็นอาจิณ เอื้องคู่ถิ่นคามเขตประเทศไทย
เอื้องแซะดงงามพร้อมกลิ่นหอมกรุ่น ทดแทนคุณพนาถิ่นอาศัย คราคิมหันต์เบ่งบานตระการไพร มิปล่อยให้ใครหยามว่าทรพี
เอื้องแซะหอมสดใสรักษ์ไว้เถิด ถิ่นกำเนิดเทือกเขาตะนาวศรี แนวเขาใหญ่ถึงถิ่นปราจีนบุรี ล้วนมากมีเอื้องหอมให้ดอมดม
เอื้องแซะภูกระดึงตราตรึงจิต เปรียบมิ่งมิตรจำเพาะงามเหมาะสม ยามได้ยลเสน่หาสิ้นปรารมภ์ เฝ้าชื่นชมหลงเจ้าทุกเช้าเย็น
เอื้องคำปอนเหลืองอร่ามงามประดุจ- พระสัมพุทธเจ้าสอนเราเห็น- สัจธรรมสูงส่งคงประเด็น หมั่นบำเพ็ญจิตตนเพื่อพ้นทุกข์
เอื้องชะนีสง่าอิงคาคบ ประหนึ่งผู้ค้นพบประสบสุข ดับนิวรณธรรมที่ล้ำรุก เผชิญยุคขุกเข็ญจิตเห็นมรรค
เอื้องสุริยันผลิดอกเพื่อบอกย้ำ ดุจแสงธรรมส่องใจให้ประจักษ์ จิตมนุษย์วกวนชอบกลนัก ควรมีหลักเกาะเกี่ยวยึดเหนี่ยวไว้
เอื้องข้าวตอกงามเฉียบเปรียบศีล-ทาน โลกโอฬารมั่นคงสิ้นสงสัย ด้วยเมตตาการุญหนุนน้ำใจ บานไสวดั่งข้าวตอกดอกเอื้องงาม
เอื้องผาเวียงเคียงผาอิงอาศัย เปรียบฤทัยองอาจชาติสยาม แดงชาดคือเลือดนักสู้ทุกผู้นาม ขาวคือความผ่องใสจิตใจคน
เอื้องครั่งแสดเปรียบนิยามความสดใส ยิ้มละไมไร้เคลือบแฝงทุกแห่งหน โอ้สยามเมืองยิ้มพิมพ์ใจชน โลกสากลยอมรับประทับทรวง
โอ้...เอื้องกระนกเรียนเปรียบความรัก มอบใจภักดิ์หนักแน่นและแสนห่วง คู่เคียงครองตราบชีวาลาลับล่วง คนทั้งปวงควรรักมั่นฉันนกกระเรียน
เอื้องมะลิหอมกรุ่นเปรียบพระคุณแม่ แทนความหมายรักแท้มิแปรเปลี่ยน แม้นโลกนี้สับสนวกวนเวียน เจ้ายังเพียรผลิดอกหอมมิปลอมปน
เอื้องกิ่งดำสีคล้ำดูดำด้าน ดอกเบ่งบานเน้นชัดตัดลำต้น ประหนึ่งผู้พ้นทุกข์สุขกมล ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสให้ชื่นชม
เอื้องเงินแทนนิยามความรุ่งเรือง ด้วยปัญญาฟุ้งเฟื่องสิ้นเคืองข่ม ทั้งกายจิตผ่องศรีอภิรมย์ ทุกข์ระทมปลดเปลื้องเช่นเอื้องเงิน ขอบคุณภาพจาก http://www.orchidfoto.com/
หน้าส่วนตัว
5890
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
