28 พฤศจิกายน 2550 22:59 น.
กุ้งก้ามกราม
เช่นนี้หรือการกระทำย้ำว่ารัก
อาการหนักยังไม่สะใจนั่น
ซ้ำให้แหลกย่อยยับลงฉับพลัน
เอามีดหั่นเฉือนทิ้งหากชิงชัง
ถ้าเคืองแค้นคลุ้มคลั่งอย่ายั้งคิด
แค่ความผิดซุกซนแต่หนหลัง
คำชี้แจงพร้อมสรรพอย่ารับฟัง
เหยียบให้พังเธอจ๋าอย่าเอ็นดู
อย่าพูดพล่ามทำเพลงบรรเลงเข่า
ประเคนเท้า ศอก หมัด หรือกัดหู
จงตวาดให้ซึ้งขึ้นมึง-กู
ให้โลกรู้เสียทีเพราะมีเมีย
ทั้งที่รักเพียงเธอเสมอชีพ
จะ เค้น บีบ ทำไมจนใจเสีย
งานเธอมากตรากตรำซ้ำจนเพลีย
ใจละเหี่ยหน้าละห้อยรอยตีนกา
จึงหาคนช่วยงานที่บ้านให้
ด้วยจริงใจใช่หยามตามกล่าวหา
โถ..แม่คุณกระโดดลิ่วกริ้วโกรธา
คิดเข่นฆ่าเพราะหึงรักซึ้งใจ
หากนี่คือการกระทำย้ำว่ารัก
เธอหาญหักด้วยแค้นตอบแทนให้
จะไม่หนีไม่ห้ามหรอกทรามวัย
แต่ห่วงใยขาขาวขาวจะร้าวระบม
**************************
24 พฤศจิกายน 2550 23:16 น.
กุ้งก้ามกราม
คำสั่งสอนของแม่แต่วัยเยาว์
จำไว้เจ้าจงรักในศักดิ์ศรี
อย่าข่มเหงขืนจิตอิสตรี
หากย่ำยีลวงลิ้นสิ้นศักดิ์ชาย
ลูกผู้ชายอย่าเจ้าชู้หวังสู่สม
หากจิตจมตัณหาพาฉิบหาย
จักไร้สุขทุกข์ท้นจนวุ่นวาย
ครอบครัวแตกสลายอับอายคน
ความเป็นชายใช่ชี้ที่เมียมาก
หรือลมปากปล้อนปลิ้นลิ้นสับสน
เล่นเกมส์กามผลาญพล่าล่ากมล
แล้วหลงตนผู้กล้าชายชาตรี
คำสั่งสอนของแม่แม้เก่าแก่
ยังเที่ยงแท้ยึดมั่นถึงวันนี้
ถึงถูกหยาม งูตัวนิด พิษไม่มี
ฤๅศักดิ์ศรีผู้ชายคล้ายพิษงู
********************
16 พฤศจิกายน 2550 22:28 น.
กุ้งก้ามกราม
เพียงเพราะจนคนงามจึงหยามเหยียด
ข้อรังเกียจยากยอมรับถูกทับถม
ทุกวันนี้ด้อยค่าเยี่ยงอาจม
ใจขื่นขมยังคงหลงรักเธอ
เพียงเพราะคนรวยล้นฟ้ามาเกี่ยวข้อง
หว่านเงินทองพรอดพร่ำนำเสนอ
จึงมองฉันเช่นซากศพยามพบเจอ
ปล่อยฉันเพ้อหดหู่แต่ผู้เดียว
เพียงเพราะรถคันโตงามโก้หรู
เธอนั่งคู่เคียงเขาเฝ้าเกาะเกี่ยว
ลืมเบาะท้ายเคยซ้อนกันมั่นกลมเกลียว
ลืมแลเหลียวสองล้อมอเตอร์ไซค์
เพียงเพราะรถเขาแรงแซงรถฉัน
เธอจึงเดินจากกันน่าหมั่นไส้
รถพี่แรงไม่ถึงเลิกซึ้งใจ
แต่รู้ไว้เบิ้ลเครื่องไม่เปลืองน้ำมัน
เธอเบื่อกลิ่นจากท่อขอลาจาก
เสียงดังมากเหลืออดกับรถฉัน
เธอลืมวันเก่าก่อนตอนรักกัน
ลืมรถฉัน แรงไม่จัด แต่.. ประหยัดดี
************************
5 พฤศจิกายน 2550 21:56 น.
กุ้งก้ามกราม
ขออีกครั้งเถิดหนาอย่ายอมแพ้
ถึงท้อแท้รันทดอย่าหมดหวัง
หยุดชอกช้ำร่ำไห้เพื่อใครฟัง
รวมพลังฮึดสู้ทุกผู้คน
อดีตที่ผิดหวังแม้นยังหลอน
เก็บมาย้อนสอนใจให้เป็นผล
รู้เล่ห์เหลี่ยมหลาบจำย้ำกมล
น้ำคำคนสิ้นสัตย์ไร้สัจจา
กี่ครั้งที่เลอะเลือนเหมือนโง่เง่า
กี่ครั้งเขาซุกแอบแทบสิ้นท่า
กี่ครั้งแล้วผิดหวังดั่งเป็นมา
กี่ศรัทธาด้วยขลาดเขลามิเข้าใจ
เพราะหลงเล่ห์น้ำคำที่ฉ่ำหวาน
เพราะปลาบปลื้มเศษทานที่หว่านให้
เพราะหลงลืมเบื้องบรรพ์เหตุจัญไร
จึงถูกใครหยามย้ำสุดกล้ำกลืน
ขออีกครั้งเถิดหนาอย่าท้อถอย
ลบร่องรอยจากฝันอันขมขื่น
ยี่สิบสาม ธันวา มาหยัดยืน
ทวงสิทธิ์คืน อีกครั้ง หวังอีกครา ฯ
******************
หน้าส่วนตัว
1129
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
