8 ตุลาคม 2550 21:24 น.
กุ้งก้ามกราม
คนไม่สวยถอยไปไกลไกลหน่อย
คนสวยน้อยอย่าเอาหน้ามาเสนอ
หุ่นไม่ดีอย่ามีเอี่ยวเชียวนะเออ
หากเจอะเจอแฟนผมเข้าจะเฉาตาย
เธอแสนสวยผ่องผุดดุจนางฟ้า
กิริยางามแท้แม่โฉมฉาย
ได้ตำแหน่งเทพีเมื่อปีกลาย
ถ้วยรางวัลเรียงรายอีกหลายใบ
จมูกโด่งเชิดรั้นคิ้วคันศร
ขนตางอนงามเด่นดั่งเส้นไหม
ตากลมโตหวานซึ้งติดตรึงใจ
สองแก้มใสเอิบอิ่มยามยิ้มพราย
ปากอวบอิ่มนิ่มนุ่มชวนจุมพิต
งามต้องจิตผมเผ้ายาวสยาย
ผิวละมุนขาวผ่องต้องใจชาย
ทั้งใจกายงามพิสุทธิ์สุดพรรณนา
โอ้พบแล้วนวลปรางนางในฝัน
หุ่นอวบอั๋นของเจ้าดูเข้าท่า
หกสิบแปดแปดสิบเอ็ดเจ็ดสิบห้า
คือสัดส่วนแก้วตาน่ารักจัง
...............................
7 ตุลาคม 2550 22:15 น.
กุ้งก้ามกราม
จะให้บอกกี่ครั้งว่ายังรัก
มอบใจภักดิ์หนักแน่นแม้นไกลห่าง
มาเซ้าซี้กล่าวหาว่าอำพราง
เสแสร้งสร้างภาพลวงว่าห่วงใย
เธอเคยบอกเพราะสองเราเข้าใจกัน
จึงเชื่อมั่นฉันยิ่งกว่าสิ่งไหน
แล้ววันนี้เธอเห็นฉันเป็นอะไร
ความไว้เนื้อเชื่อใจจึงไม่มี
ทุกข้อหาก็ชี้แจงใช่แกล้งหลอก
สิ่งที่บอกออกจากใจใช่แล้วนี่
หากไม่เชื่อแล้วจะให้ทำไงดี
บอกฉันทีเถิดหนาอย่าแง่งอน
ทั้งเงินทองที่หาได้ก็ให้หมด
แถมมีรถใกล้พังยังต้องผ่อน
แอลซีดีที่ให้ไว้ดูละคร
ติดอิออนหลายงวดยังปวดกบาล
งานก็ยุ่งทุกวันเช้ายันดึก
จิตสำนึกห่วงเสมอเธออยู่บ้าน
กลัวกินอยู่ยากไร้ไม่สำราญ
เพราะติดงานจึงจำห่างใช่ร้างรา
จะให้บอกกี่ครั้งว่ายังรัก
จะหาญหักน้ำใจก็ไม่ว่า
ช่วยเฉลยสักคำก่อนอำลา
แจ้งข้อหาสักนิดฉันผิดอะไร
**************************
4 ตุลาคม 2550 21:28 น.
กุ้งก้ามกราม
โธ่!วันนี้รักฉันพลันลาร้าง
เธอทิ้งขว้างอย่างใจดำอำมหิต
เพราะพลั้งพลาดอะไรไม่ทันคิด
เธอรีบปิดหนทางสะสางใจ
เป็นเพราะฉันชั่วร้ายมากมายหรือ
ก็แค่ดื้อดึงดันน่าหมั่นไส้
พุงที่ยื่นสวยสง่าล้ำหน้าใคร
มีกลากให้เกากันมันส์เหลือเกิน
หน้าทู่ทู่หูกางกางคางย้อยย้อย
ปากห้อยห้อยงามรับกับฟันเหยิน
สิว กระ ฝ้า พร้อมสรรพนับกันเพลิน
ที่ดูเดิ้นไม่น้อยรอยตีนกา
คิ้วหนาหนาตาเหล่เหล่เท่ห์ใช่หยอก
มีบ้างหงอกประปรายทั้งซ้ายขวา
ผมดำขลับประมาณได้ด้วยสายตา
ราวพันห้าร้อยเส้นดูเด่นดี
บ้านงามหรูหลังใหญ่ไม่โม้นะ
ศิลปะลายไทยใส่เต็มที่
อยู่ร่มเย็นเป็นสุขทุกนาที
ตำแหน่งมียศเต็ม temple man
คนดูดีอย่างฉันมันผิดหรือ
เธอจึงรื้อความหลังอย่างคลั่งแค้น
แล้วสาปส่งขับไล่ไม่เป็นแฟน
เธอสุดแสนใจดำทำฉันลง
@@@@@@@@
.
3 ตุลาคม 2550 22:37 น.
กุ้งก้ามกราม
ลูกเอ๋ยลูกจงจำฟังคำพ่อ
ลูกจะไปเรียนต่อพ่อไม่ว่า
ถึงพ่อจะขัดสนจนเงินตรา
พ่อพร้อมหาเพื่อเจ้าได้เล่าเรียน
ขอเพียงลูกขยันหมั่นศึกษา
จุดมุ่งหมายแรงกล้าอย่าแปรเปลี่ยน
ก้าวสู่ฝันแม้นยากจงพากเพียร
อย่าวนเวียนทางชั่วกลั้วอบาย
แต่เมื่อลูกจากลามาเรียนต่อ
คำของพ่อเคยสดับกลับเลือนหาย
ทุกวันพ่อเหนื่อยยากลำบากกาย
ลูกสบายพรั่งพร้อมสิ่งมอมเมา
ข้าวที่กินของพ่อพออิ่มท้อง
ของลูกต้องเลือกสรรล้วนชั้นเหลา
น้ำดื่มพ่อในโอ่งดินตักกินเอา
ของลูกเล่าต้องน้ำใส่กลิ่นใบชา
วันเกิดพ่ออ้างว้างกลางท้องทุ่ง
ทั้งวันยุ่งเหนื่อยยากถากถางหญ้า
วันเกิดลูกเมาพับเที่ยวคลับบาร์
มั่วกามายาเสพติดอนิจจัง
พ่อตื่นมาสะสางงานค้างเก่า
ลูกหนีเรียนตั้งแต่เช้าเข้าโรงหนัง
อนาคตจบเห่ถึงเอวัง
ทิ้งความหวังไกลลับไปกับกาล
พ่อจ๋าพ่อลูกลืมคำพ่อพร่ำสอน
เมื่อวันก่อนจากลามาห่างบ้าน
รู้สำนึกเมื่อสายแทบวายปราณ
มีเพียงหลานไปฝากพ่อ....พร้อมขออภัย
**************************