8 กันยายน 2551 21:36 น.
กุ้งก้ามกราม
สีเหลืองคือคุณธรรมนำชีวิต
คือดวงจิตเห็นทางที่สร้างสรรค์
คือภักดีต่อมหาองค์ราชันย์
คือยึดมั่นพุทธศาสน์ปราศเร่าร้อน
สีแดงคือเลือดเนื้อพลีเพื่อชาติ
คือองอาจกล้าหาญชาญสมร
คือยึดมั่นความดีไร้นิวรณ์
คืออาทรคือความรักคือภักดี
หากสองสีมาร่วมรวมเป็นหนึ่ง
จะหมายถึงความยิ่งใหญ่ชาติไทยนี้
สุขสงบเยือนประชาทั่วธานี
สามัคคีคือพลังสร้างสังคม
หากสองสีขัดแย้งแย่งเป็นหนึ่ง
จะหมายถึงกลียุคทุกข์ขื่นขม
หากสองสีต่างแสดงนัยแล้งลม
ชาติจะล่มสลายอับอายคน
แล้วไยต้องแถลงคิดแบ่งขั้ว
ชาติมืดมัวหม่นไหม้ฤๅไม่สน
มาร่วมมือสร้างชาติปราศเล่ห์กล
เพื่ออนุชนได้เห็นความเป็นไท
2 กันยายน 2551 22:16 น.
กุ้งก้ามกราม
คนใกล้ชิดบอกข้ายาฆ่าปลวก
ตายยกพวกสิ้นโคตรนั้นโหดเหี้ยม
ถูกประณามหยามได้ว่าใจเกรียม
ต้องใช้เหลี่ยมลวงเล่ห์เพทุบาย
จะรบทัพจับศึกตรึกตรองหนา
โบราณว่าเกลือจิ้มเกลือฤทธิ์เหลือร้าย
ปรับยุทธวิธีมีมากมาย
หาคนตายแทนข้าเพื่อคว้าชัย
ข้าจึงปลุกปั่นปลวกอีกพวกหนึ่ง
ที่ซาบซึ้งตัวข้ามาแต่ไหน
เพื่อเป็นเกราะปกป้องคุ้มผองภัย
มาบรรลัยแทนข้าออกหน้าแทน
แล้วช่วงชิงโอกาสคำขาดยื่น
หากขัดขืนโทษหนักหลักฐานแน่น
จงออกไปให้สิ้นจากดินแดน
หากคลั่งแค้นมีสิทธิ์ผิดอาญา
คนใกล้ชิดบอกข้ายาฆ่าปลวก
ตายยกพวกสิ้นโคตรโหดนักหนา
ถูกประณามหยามให้ไร้ปัญญา
จึงหันมาแอบยิ้มเกลือจิ้มเกลือ
1 กันยายน 2551 22:31 น.
กุ้งก้ามกราม
ไอ้(อี)พวกนี้เป็นใครไยหาญฮึก
มายึดตึกยึดสนามสร้างความชั่ว
พวกอัปรีย์จัญไรข้าไม่กลัว
ช่างเย้ายั่วโมโหพวกโสมม
มาทำลายข้าวของโทษต้องฆ่า
ตาต่อตาฟันต่อฟันนั้นเหมาะสม
เอ็งรู้ไว้หากข้ามีอารมณ์
จะเหยียบจมธรณีให้บี้แบน
บรรยากาศดีดีที่ข้าสร้าง
เอ็งกลับขวางทุกครั้งน่าคลั่งแค้น
มันสมองเปรื่องปราดคงขาดแคลน
ทำเสียแผนที่วางช่างขัดใจ
ข้าเข้าอยู่ตึกนี้มินานนัก
ก็ทึกทักหยามข้าน่าหมั่นไส้
รู้เถิดหนาข้าคร้านประจานใคร
จดจำไว้ตัวข้าหาหวั่นเกรง
ด้วยอำนาจบาตรใหญ่ในมือข้า
จะกรีฑาทัพถล่มเข้าข่มเหง
จะบดบี้เฉือนเชือดเลือดละเลง
สร้างบทเพลงตำนานผลาญชีวัน
รีบชวนพวกเข้ามาอย่าขาดสาย
บ่อนทำลายเข้าไปข้าไม่หวั่น
คงไม่นานหรอกที่เห็นดีกัน
จะฉีดยาทุกวันกันปลวกเอย
24 สิงหาคม 2551 21:20 น.
กุ้งก้ามกราม
ชีวิตคนแม้ใครล้วนไม่เที่ยง
อย่ามัวเกี่ยงพลัดวันประกันพรุ่ง
จงเตรียมตนยอมรับพร้อมปรับปรุง
อย่ามัวมุ่งฟุ้งเฟ้อจิตเผลอไกล
เพียรกระทำความดีสู่ชีวิต
สิ่งพลั้งผิดผิดย่ำแย่รู้แก้ไข
อย่าปล่อยพระเทศน์บอกเหมือนหลอกใคร
ก่อนสิ้นใจให้คนเห็นว่าเด่นดี
อย่ารีรอค้นหาอริยสัจ
ปฏิบัติทางธรรมนำวิถี
เดินเข้าวัดทำบุญอุ่นฤดี
ก่อนวันที่ถูกหามตามพระมา
หมั่นสวดมนต์ไหว้พระก่อนจะสาย
จิตนำกายลุล่วงพ้นห่วงหา
กล่อมเกลาจิตผุดผ่องดั่งทองทา
สิ้นชีวาพระสวดให้ฤๅได้ยิน
ควรจะมีสัมมาคารวะ
ศิลปะการไหว้อย่าได้หมิ่น
รู้อ่อนน้อมถ่อมตนฝึกจนชิน
วันชีพสิ้นล้วนนอนท่ามือประนม
อย่าละเลยการุญกุศลจิต
พึงอุทิศอนุเคราะห์ตามเหมาะสม
อย่าหวังส่วนกุศลอันแล้งลม
ผู้ชื่นชมก้มกราบกรวดน้ำมา
ชีวิตคนแม้ใครไม่เที่ยงแท้
ล้วนเกิดแก่เจ็บตายไม่เว้นหน้า
สร้างความดีประดับไว้ในโลกา
เพื่อลูกหลานศรัทธาบวชหน้าไฟ
9 สิงหาคม 2551 18:01 น.
กุ้งก้ามกราม
ร้อยคำกลอนจากใจมอบให้เพื่อน
เพื่อลบเลือนโหยไห้อาลัยหา
สูญเสียแล้วผู้มีคุณอุ่นอุรา
คือบิดาผู้กำเนิดก่อเกิดกาย
เพิ่งไถ่ถามถึงกันเมื่อวันก่อน
ครั้งต่อกลอนเฮฮา....น่าใจหาย
เธอคงเศร้าโศกศัลย์สุดบรรยาย
ส่งข่าวร้ายถึงกันเช้าวันนี้
เพื่อนจงแกร่งแรงใจอย่าได้แผ่ว
พ่อหมดแล้วภาระและหน้าที่
ขอให้ท่านสู่สวรรค์หลับฝันดี
นับแต่นี้หมดทุกข์สุขสบาย
แม้นบิดาลาลับมิกลับแล้ว
แต่ดวงแก้วแห่งหทัยใช่ห่างหาย
ปรากฏการณ์เกิดแก่เจ็บและตาย
ใครจะหมายเลี่ยงหลบล้วนพบเจอ
ด้วยความอาลัยยิ่ง