16 มิถุนายน 2552 22:45 น.
กุ้งก้ามกราม
ในโลกยุคที่อ้างการสร้างสรรค์
เพื่อยืนยันเรื่องราวความก้าวหน้า
กับสิ่งที่เร่งรัดพัฒนา
เพื่อโลกางามล้ำยิ่งจำเริญ
เทคโนโลยีหลากล้นต่างค้นคิด
สิ่งประดิษฐ์สารพันต่างสรรเสริญ
สรรพศาสตร์หลายแขนงเร่งดำเนิน
กฎประเมินเกณฑ์กำหนดดูงดงาม
นี่นะหรือที่ว่าโลกาภิวัฒน์
สารพัดรีบรุดเกินฉุดห้าม
ใครคิดค้านเห็นข้องหมายป้องปราม
คงรับนามไดโนเสาร์เต่าล้านปี
เพราะมนุษย์มุ่งหมายภาพภายนอก
เพื่อบ่งบอกความสง่าเสริมราศี
ต่างละเลยวิวัฒน์ใจให้เด่นดี
สังคมที่แข่งขันรอวันทรุด
โลก...จึงงามตระการด้านวัตถุ
กว้าง...บรรลุเพลิดเพลินเกิดยั้งหยุด
ทาง...ธรรมกลับเสื่อมจากใจมนุษย์
แคบ...จนสุดหาทางก้าวย่างเดิน
9 มิถุนายน 2552 21:55 น.
กุ้งก้ามกราม
น้องหมูกะพี่หมี
สองคนมีสิเนหา
รักกันหลายเพลา
มาเช่าบ้านร่วมชานเรือน
วันหนึ่งแม่พี่หมี
ท่านใจดีมาเยี่ยมเยือน
หมีบอกหมูเพียงเพื่อน
นอนต่างห้องพี่น้องกัน
ผ่านไปสองเดือนกว่า
หมูถามว่าทัพพีฉัน
มันหายไปหลายวัน
หรือแม่ท่านติดมือไป
พี่หมีบอกน้องหมู
โทรถามดูจะดีไหม
น้องหมูบอกโทรไว
เป็นไฉนจะได้รู้
พี่หมีจึงโทรหา
คุณแม่จ๋าอย่าว่าหมู
สงสัยใคร่ถามดู
ทัพพีหมูเห็นไหมครับ
คุณแม่ไม่รีรอ
หยุดหัวร่อแล้วตอบกลับ
ลูกหมูแม่ยอมรับ
แม่ลังเลเรื่องสัมพันธ์
ใช่ว่าหมูกับหมี
ถึงขั้นมีอะไรกัน
สายตาทั้งสองนั้น
แม่ยืนยันใคร่ฟันธง
ว่าลูกรักกันนัก
ไม่อยากทักหรือเดาส่ง
หากลูกรักมั่นคง
ควรถนอมน้องนะเออ
ทัพพีที่ถามนั้น
แม่เชื่อมั่นหมูต้องเจอ
หากหมูนอนห้องเธอ
(ต้อง)...พบทัพพีบนที่นอน...(เธอ)
5 มิถุนายน 2552 21:45 น.
กุ้งก้ามกราม
หมาก็เซ่อแมวก็ซ่าหันหน้าสู้
เสือจะแก้สิงห์จะกู้ขู่เสียงกร้าว
กระทิงแค้นแรดเคืองทุกครั้งคราว
งูเห่ากร้าวพังพอนกัดฟาดฟัดกัน
แม่ผัวร้ายสะใภ้แรงเติมแต่งเรื่อง
ลูกเขยเคืองพ่อตาแค้นแสนขบขัน
น้องเมียงามพี่เขยง่วนชวนงงงัน
เมียจะฟาดผัวจะฟันดั่งฟั่นเฟือน
ไฟร้อนแรงแมงเม่าหลงชีพคงลับ
ขมิ้นกลับปูนกลอกยอกย้อนเกลื่อน
เหลืองร้อนแรงแดงร้อนเร่าดั่งเผาเรือน
ขัดแย้งเยือนสามัคคีแย่แพ้ยับเยิน
โทสะอัดสติอ่อนกร่อนจนอ่วม
กิเลสท่วมปัญญาทึบสิ้นสะเทิ้น
ตัณหาหน่วงสำนึกน่วมสุดดำเนิน
ยากเหลือเกินคิดกอบกู้แยกคู่กัด
2 มิถุนายน 2552 22:15 น.
กุ้งก้ามกราม
บทกลอนนี้มอบให้ใครคนหนึ่ง
เธอผู้ซึ่งมอบใจให้ถนอม
ด้วยศรัทธาต่อกันมิหวั่นตรอม
ชีวิตพร้อมฝากฝังมิลังเล
เพื่อบอกถึงคนไกลให้เชื่อมั่น
รักเรานั้นเพียงร่างที่ห่างเห
หัวใจที่เธอพร้อมยอมทุ่มเท
จะกล่อมเห่ร่วมเรียงคู่เคียงกัน
เพราะซาบซึ้งตรึงใจเธอให้เกียรติ
เต็มใจเจียดเมตตามารักฉัน
ไถ่ถามถึงทุกข์สุขทุกวี่วัน
ยังจำมั่นทุกห้วงเธอห่วงใย
จะคงมั่นสัญญาและหน้าที่
สมกับที่ยอดชีวามอบมาให้
ตราบสิ้นดินสิ้นฟ้า...สัญญาใจ-
จะตราไว้ไม่ลับชั่วกัปกัลป์
จึงร้อยบทกลอนนี้แด่...ที่รัก
จงตระหนักแก่ใจอย่าไหวหวั่น
รักที่ให้เกินร้อยถ้อยรำพัน
เพื่อกำนัลคนดี...สุดที่รัก
23 พฤษภาคม 2552 23:15 น.
กุ้งก้ามกราม
แค่คำรักคำเดียวมีเสียวไส้
คนอะไรคาดคั้นเช้ายันค่ำ
คุณความดีมากมายกลับหน่ายจำ
ถามซ้ำซ้ำซากซาก...เฮ้อ!...อยากตาย
ช่างใจร้ายหมายจะปะฉะดะ
เลิกเถิดนะศาลเตี้ยก่อนเสียหาย
เกิดของดีง่อยเปลี้ยจะเสียดาย
อาจเป็นแตงเถาตายอับอายคน
ที่หลบเลี่ยงเสียงอ่อยบ่อยบ่อยนั้น
เพราะว่าฉันเบื่อคำเธอพร่ำบ่น
ที่สะกิดตอนค่ำใช่จำนน
ยอมจำทนแตะเนื้อก็เพื่อเธอ
ใช่ขัดข้องเกินเอ่ยคำเผยรัก
หากเพียงสักแต่ว่าทำหน้าเหลอ
ชาตินี้ขอหลีกหลบไม่พบเจอ
มิอาจเจ๋อมาบอกคำหลอกลวง
เรื่องยึดเงินยึดบัตรขอผัดผ่อน
เรื่องงดบอลนอก-ในมิได้ห่วง
ขอต่อรอง...เล่นกองหน้าทะลุทะลวง
ยิงหนักหน่วงทุกแมทช์ทำแฮตทริก