16 สิงหาคม 2548 08:11 น.

หยุดเถอะ

กุ้งก้ามกราม

ฝนเอยฝนฝนเจ้าลาเมื่อหน้าแล้ง
ผืนดินแยกแตกระแหงทุกแห่งหน
ทั้งเทือกสวนไร่นาล้าเต็มทน
ผลิตผลทดท้อไม่พอกิน

ที่เบ่งบานเงยงอกคือดอกเบี้ย
จำใจเสียเพราะความหวังยังไม่สิ้น
โชคชะตาฝากไว้กับทรัพย์ในดิน
บ้างทิ้งถิ่นเพื่อปากท้องที่ร้องครวญ

ฝนเอยฝนฝนเจ้ามาเมื่อหน้าฝน
ไยหลั่งล้นมลายล่มจมนาสวน
เหมือนบาปซ้ำกรรมซัดวิบัติชวน
ทุกผู้ล้วนให้กลืนกล้ำยอมจำนน

ความหวังที่อ่อนล้าเมื่อหน้าแล้ง
ก็สิ้นแรงเมื่อคราถึงหน้าฝน
บ้างลาลับร่างใต้สายน้ำวน
ทิ้งผู้คนเบื้องหลังซังกะตาย

ธรรมชาติวิปริตใครผิดหรือ
มนุษย์คือผู้โลภล้นจนฉิบหาย
ธรรมชาติถูกรุกล้ำและทำลาย
ลืมความหมายระบบซึ่งการพึ่งพา

เพราะมนุษย์ไม่เคารพระบบนิเวศน์
จึงอาเพทล่มจมทุกหย่อมหญ้า
เหตุเลวร้ายจึงเหมือนย้ำเตือนมา
ถึงเวลา หยุดรุกล้ำและทำลาย

...........................................

สายน้ำแรงขุ่นข้นล้นทะลัก
นั่นหรือจักต้านน้ำใจคนไทยหรือ
มาร่วมแรงร่วมใจและร่วมมือ
เพราะเราคือพี่น้องทั้งผองไทย

ขอส่งใจไปช่วยชาวเหนือด้วยครับ/font>				
8 สิงหาคม 2548 08:02 น.

กระบี่พิชิตมาร

กุ้งก้ามกราม

  เมื่อจอมมารโลดแล่นแดนบู๊ลิ้ม
ข้าจักนั่งตีขิมได้อย่างไรหรือ
เห็นทีต้องออกมาขอประมือ
ให้โลกลือกันทั่วแม้ตัวตาย
       
ได้พินิจแล้วข้าผู้มาใหม่
ก็เข้าใจเรื่องราวเจ้ามารร้าย
คงผิดหวังซ้ำซากมามากมาย
จึงมุ่งหมายศึกษาวิชามาร
         
เร้นร่างร่ายเวทย์มนต์จนชาญศึก
แล้วหาญฮึกออกมาล่าล้างผลาญ        
หมายเหยียบย่ำหยามหลู่ผู้ร้าวราน
จ้องประจานเหยียบซ้ำทั้งน้ำตา
      
 เจ้ามองคนเลวร้ายไปเสียสิ้น  
ยอมยลยินแต่ตัวเจ้าดีเข้าท่า
เจ้าสูญสิ้นไม่เหลือเศษความเมตตา
พร้อมเข่นฆ่ามวลหมู่ผองผู้คน
     
ชีพจรเจ้าอาจธาตุไฟแทรก
ลมปราณแตกย่อยยับจึงสับสน
ความคิดอ่านจึงผันผกและวกวน
มองโลกล้นความล้มเหลวเลวระยำ
       
ไร้สิ้นรักไร้สิ้นใจจนตายด้าน
คิดก่อการชั่วโฉดโหดระห่ำ
มัวหมกมุ่นจนกร้านด้านสีดำ
เพราะเพลี่ยงพล้ำด้านสีขาวมายาวนาน
     
 จอมมารเอยรีบกลับใจยังไหวนะ
ฝ่ายธรรมะพร้อมอภัยให้ตัวท่าน
พร้อมช่วยฉุดให้หลุดล่วงจากบ่วงมาร
ให้พ้นผ่านมุมหมองของสังคม
    
 หากเจ้ายังดื้อดึงถึงที่สุด
หวังยื้อยุดฉุดโลกให้มลายล่ม
เห็นทีเจ้าคงไขว่คว้าแต่อาจม
ข้าจักก้มหัวให้หรืออย่าถือดี
     
ข้าจักเอาความดีเป็นที่ตั้ง
เติมพลังความจริงใจใส่เต็มที่
เพิ่มความรักเมตตาและปราณี
หลอมรวมเป็นกระบี่พิชิตมาร
				
27 กรกฎาคม 2548 03:17 น.

หัวใจรีไซเคิล

กุ้งก้ามกราม

ถ้าเธอมีชีวิตเพื่อผิดหวัง
กี่คราครั้งก็แพ้พ่ายอีกหลายหน
หากปล่อยใจเวียนว่ายในวังวน
จะหลุดพ้นทุกข์ได้อย่างไรกัน

ใจเอ๋ยใจที่ผิดหวังหลายครั้งก่อน
จงคิดย้อนเป็นบทเรียนเพียรสู่ฝัน
สติสร้างปัญญาเพื่อฝ่าฟัน
คงสักวันเธอจะยิ้มอย่างพริ้มพราย

จะซบหมอนสะอื้นไปทำไมเล่า
รู้หรือเปล่าว่ามีใครเขาใจหาย
อยากโอบอุ้มคนเปลี่ยวที่เดียวดาย
สุ่จุดหมายที่เธอหวังอีกครั้งครา

จงมีหวังกับเรียวรุ้งของพรุ่งนี้
ฝันเคยมีก็จะเกิดและเจิดจ้า
ทิ้งชีวิตที่เคยอาบคราบน้ำตา
รับเรียวรุ้งที่ขอบฟ้าอย่างท้าทาย

   ............................				
4 กรกฎาคม 2548 11:05 น.

ผู้ทำลาย

กุ้งก้ามกราม

มวลมนูษย์คือสัตว์อัจฉริยะ
มุมานะพัฒนามาต่อเนื่อง
วิทยาการก้าวมุ่งสู่รุ่งเรือง
แต่หลายเรื่องเจริญท่ามเสียงท้วงติง

อาหารก็สรรสร้างอย่างวิจิตร
ล้วนเบียดเบียนชีวิตสรรพสิ่ง
ความจำเป็นตรงข้ามความเป็นจริง
การทำลายเลยยิ่งทำเกินเลย

เครื่องนุ่งห่มเพื่อปิดกายให้อบอุ่น
ใช่เจือจุนความอยากฝากเฉลย
อย่าขันแข่งแต่งกันวุ่นจนคุ้นเคย
อย่าเมินเเฉยรักษ์โลกบ้างอย่างยั่งยืน

บ้านอาศัยยิ่งโก้หรูดูภูมิฐาน
ยิ่งเกิดการทำลายสรรพสิ่งอื่น
นานาสัตว์หนีมนุษย์สุดกล้ำกลืน
มีดาษดื่นสูญสลายสิ้นสายพันธุ์

เมื่อโรคร้ายรุมเร้าเอาชีวิต
มนุษย์คิดตัวยามาเสริมฝัน
ชีวิตจึงอยู่รอดได้สืบสายพันธุ์
ทรัพยากรจึงแบ่งปันไม่เพียงพอ

ปัจจัยเสริมสุขสบายอีกหลายอย่าง
ทำลายสิ่งที่โลกสร้างกี่อย่างหนอ
หากมนุษย์ไม่ยับยั้งไม่รั้งรอ
คงเกิดก่อการวิบัติเต็มอัตรา

ทรัพยากรมากมีที่โลกให้
จงรู้กินรู้ใช้รู้คุณค่า
ร่วมมือกันประหยัดและพัฒนา
ลบข้อหาที่มีอยู่ ผู้ทำลาย

.............................................				
29 มิถุนายน 2548 07:44 น.

เพราะรัก

กุ้งก้ามกราม

โชคชะตาหรือว่าฟ้าลิขิต
นำชีวิตให้เราสองปองประสงค์
แจ้งประจักษ์รักกันอย่างมั่นคง
เจตจำนงค์ร่วมสร้างอย่างมั่นใจ

ระยะทางแสนไกลไม่ขัดขวาง
ใจสองดวงเหมือนวางอยู่ใกล้ใกล้
รักที่เกิดจากนิยามความห่วงใย
นั้นทำให้ระยะทางไม่ห่างเลย

ยามพบเจอเธอต้องร่ำร้องไห้
สรวมกอดกันและกันไว้ไม่เอื้อนเอ่ย
ความรู้สึกเกินกว่าจะเปรียบเปรย
สองใจเลยอิงแอบแนบชิดกัน

ซบเอยซบหน้าลงณ ตรงนี้
ตรงอกที่ซื่อตรงและคงมั่น
ตรงอกที่มีเธอทุกคืนวัน
ตรงอกฉันที่มีไว้เพื่อให้เธอ

หยาดน้ำตาที่หลั่งล้นบนอกฉัน
เพราะสุขอันท่วมท้นแทบล้นเอ่อ
หรือหากทุกข์วันใดได้เพบเจอ
ฉันก็พร้อมเสมอจะปลอบใจ

เป็นเพราะเรานำพาและฟ้าลิขิต
นำชีวิตรักเราสองให้ผ่องใส
อุปสรรคระยะทางที่ห่างไกล
มิทำให้รักเราสองต้องจืดจาง

  ....................................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
Lovings  กุ้งก้ามกราม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
Lovings  กุ้งก้ามกราม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
Lovings  กุ้งก้ามกราม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกุ้งก้ามกราม