16 สิงหาคม 2544 06:23 น.
กุเรปัน
เจ็บที่ยังมีเธอในวันนี้
เจ็บที่ยังมีร่องรอยความปวดปร่า
เจ็บที่ฉันยังคงมีน้ำตา
ที่เจ็บก็เพราะว่ายังรักเธอ
16 สิงหาคม 2544 06:20 น.
กุเรปัน
วันที่ว่างเปล่าในวันนั้น
เธอกลับมาเติมมันในวันนี้
จากคนนั้นที่เปล่าเปลี่ยวนะคนดี
ในวันนี้กลับมีเธอในหัวใจ
ในวันนี้ขอเติมใจให้เธอบ้าง
ให้เธอไม่อ้างว้างนะรู้ไหม
ให้เธอมีฉันอยู่ในหัวใจ
ส่วนหัวใจฉันก็มีเธอเช่นกัน
16 สิงหาคม 2544 06:17 น.
กุเรปัน
เจ็บปวดเหลือเกิน
กับการที่ต้องเดินคนเดียวอย่างนี้
ขอได้ไหมขอเธอคนดี
ให้ถนนรักสายนี้
ไม่ได้มีฉันคนเดียว
15 สิงหาคม 2544 08:19 น.
กุเรปัน
อยากรู้ไหมว่าฝนคืออะไร
คือน้ำตาที่หลั่งไหลจากฉันนี้
อยากรู้ไหมว่าดินที่ยอมพลี
ให้เธอเหยีบบย่ำยีนี่อะไร
แผ่นผืนดินผืนนี้คือใจฉัน
ที่เธอเหยีบบย่ำมัน ทำลงได้
แม้จะโดนทำลายทำร้ายใจ
แต่รู้ไหมไม่รักใครนอกจากเธอ
15 สิงหาคม 2544 08:12 น.
กุเรปัน
ฟ้าวันนั้นก็ยังคงเหมือนวันนี้
แต่คนดีของฉันกลับไกลห่าง
กลับเป็นเขาที่มายืนอยู่ตรงกลาง
ไม่ใช่ฉันที่ยังคงยืนข้างเธอ