20 มกราคม 2545 17:02 น.
กุเรปัน
ฉันแค่คนธรรมดาคนนึง
ที่ซึ่งจะรักใครต่อใครก็ได้
ขอแค่คนนั้นเขารักฉันไม่ทำร้ายใจ
ฉันก็รักเขาได้เป็นธรรมดา
เธอผู้ซึ่งเคยทำลายทำร้ายฉัน
บอกว่ามันเป็นสิ่งที่ไร้ค่า
ที่จะรักคนอื่นที่ไกลตา
มากกว่าเธอนั้นหนาที่ใกล้ใจ
เธอนั้นคิดไปเองหรือเปล่า
ใครว่าเธอนั้นเล่าอยู่ใกล้ๆ
จริงๆแล้วเธอนั้นอยู่ไกลแสนไกล
ดูเหมือนคนที่อยู่ใกล้แต่ไม่เลย
ไม่เหมือนเขาคนนั้นที่ดีกว่า
ถึงแม้ว่าเขาจะจากไปเฉยๆ
แต่ใจเขาไม่ห่างจากฉันเลย
ไม่เหมือนเธอคนนี้เลยจริงๆ
18 มกราคม 2545 20:38 น.
กุเรปัน
นานมาแล้วนะกับโต๊ะตัวเก่า
แต่ฉันยังจำภาพของเราไม่ขาดหาย
ภาพที่เธอยังคงอยู่เคียงข้างกาย
ฉันยังจำมันได้ไม่รู้ลืม
ถึงเธอจะลืมมันแล้วนะ
แต่ฉันยังจะจำมันยังจำได้
แม้ว่าตอนนี้เธอมีใครๆ
ฉันจะจำมันจนตายเพราะรักเธอ
15 มกราคม 2545 18:14 น.
กุเรปัน
รักเขาใช่ไหม
ทำไมยังรัก
เราก็รู้จัก
ว่าเขารักใคร
ทำไมยังดื้อ
ก็รู้ใช่ไหม
เขาไม่สนใจ
เขาไม่รักเรา
โอ้ใจเราเอ๋ย
ไหนเลยเลือกเขา
โอ้ใจเบาๆ
รักเขาทำไม
ยิ่งเจ็บยิ่งรัก
เขานั้นมีใคร
ก็ยังฝันใฝ่
รักเขาข้างเดียว
11 มกราคม 2545 19:26 น.
กุเรปัน
วันนั้นที่เขาไปจากเธอ
เธอก็ยังคงเพ้อถึงแต่เขา
ที่ที่เขาเคยอยู่...แม้ไม่มีเเม้เงา
เธอก็ยังอยู่ที่เก่า ที่ของเขากับเธอ
เธอยังคงร้องไห้
และยังจำเขาได้เสมอ
ฉันรู้ดี แม้ทำได้เพียงปลอบเธอ
ไม่มีทางที่จะทำให้เธอลืมเขาไป
ดูแลเธอจนเธอหายดี
เธอบอกวันนี้มีรักฉันมาแทนค่า
เธอบอกมันมาลบรอยบน้ำตา
ฉันเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับเธอ
ฉันคงไม่ดีได้เท่าเขาหรอก
ยังคงบอกกับเธอไว้เสมอ
เขาเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับเธอ
ไม่ใช่ฉันหรอกเธอไม่ใช่เลย
5 มกราคม 2545 21:21 น.
กุเรปัน
รัก คือความเข้าใจ
รัก คือการให้
รัก คือความเสียสละ
รัก ไม่หวังสิ่งตอบแทน
รัก เป็นสิ่งสวยงาม
รัก แม้จะทำให้คนเจ็บปวด แต่ก็เต็มใจที่จะรัก
รัก ไม่เคยทำร้ายใคร แม้จะมีคนทำร้ายมันก็ตาม
หน้าส่วนตัว
990
