20 สิงหาคม 2546 01:58 น.
กุหลาบไร้ใจ
ก้อเธอให้ฉันแค่......คำว่าเพื่อน
ฉันนี้จึงเตือนใจ......ว่าอย่าหวั่นไหว
ถึงเธอห่างกันไปไกล........ก้ออย่าเสียใจ
เพราะเธอไม่เคยสนใจ
จะเสียน้ำตาไปใยเล่า
ก้อเท่าที่เธอให้มา......ก้อมากพอ
คือคำว่าเพื่อนที่แสนดี
กับหัวใจดวงนี้ที่ไม่ต้องการ
20 สิงหาคม 2546 01:53 น.
กุหลาบไร้ใจ
เวลานี้....มองท้องกว้างไกล
นึกถึงใครบางคนที่แสนไกล
อยากมีเธอข้างกาย
อยากให้มีวันนั้น......วันที่ฝันเป็น
มองดูท้องฟ้าที่สดใส
คืนวันที่ดี......มีเธอร่วมทางไปด้วยกัน
คืนวันที่สุขสันต์มีเธอและฉันคู่กัน
อยากให้ท้องฟ้าเป็นอย่างวันนั้น
วันที่สองเรามีแต่รอยยิ้มที่สุข
อยากทำทุกอย่างที่ดี
อยากทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม
นึกถึงบางคนที่ฉันรักดั่งดวงใจ
ฉันเสียดายที่วันนี้ไม่มีเธอ
มองท้องฟ้าที่สดใส.......มันเหงาทุกที่
นึกถึงบางคนที่เคยอยู่ตรงนี้
นึกถึงทุกนาที........ทุกลมหายใจ
นึกถึงคนแสนดี...ที่จากมาไกลแสนไกล
20 สิงหาคม 2546 01:48 น.
กุหลาบไร้ใจ
ไม่เคยคิดร้องไห้เมื่อพ้ายแพ้
ไม่เคยแคร์ชีวิตที่ไร้ค่า
ไม่เคยขอคืนคนที่ชัง
ไม่เคยหวังหมายปองคนหลายใจ
20 สิงหาคม 2546 01:45 น.
กุหลาบไร้ใจ
สิ่งหนึ่งที่เธอไม่รู้.......เก็บอยู่อย่างนี้มานานแสนนาน
อยากบอกตัวเอง......ไม่ให้รักเธอ
จะห้ามใจได้ไง...ฉันรู้ว่าไม่ควรรักเธอต่อ
แต่จะให้ทำยังไง......มันรักจนหมดใจ
ฉันนี้ก้อห้ามใจตัวเองไม่อยู่
ในเมื่อใจนี้......หมดใจที่ให้ไป
อยากมีใครสักคน....ที่เดินเข้ามาในใจฉัน
แล้วรู้ใจกัน......คงทำให้ฉันนี้เริ่มต้นใหม่
อยู่แห่งไหน......คนที่ฉันฝันหา
แต่พอมองเข้าไปที่ใจฉัน
ฉันนี้คงไม่ต้องการพบใครใคร
ฉันนี้ไฝ่ฟ้า......เพื่อใครถ้าไม่ใช่เธอ
เธออยู่แห่งไหน.......สุดขอบฟ้า
ฉันนี้จะตามไปหา........สุดสายตาก้อจะมองหาเธอ
ถึงแสนไกลฉันนี้ก้อจะไปตามหาเธอ
ฉันอยากกระซิบ..ท้องฟ้ากว้างใหญ่ว่าใจนี้
รักเธอเสียจนลืมไม่ลง
อยากกระซิบสายลมเบาเบา
เธอคือเจ้าของหัวใจฉันนี้เลยมา
ตื่นขึ้นมาทุกวันยังเหมือนเดิมทุกอย่าง
มองเวลา ทุกวินาที ทุกนาที......ที่ไม่มีเธอ
หนึ่งวันก้อหมด.....หมดใจที่เฝ้าหา
เธออยู่ไหน........สุดขอบใจนี้.....ก้อจะตามไปหาเธอ
20 สิงหาคม 2546 01:40 น.
กุหลาบไร้ใจ
ทำมัยเธอชอบเอ๋ยคำนั้น
คำว่ารักกัน......สงสารฉันหน่อยได้ไหม
ถ้าเธอไม่จริงใจ......อยากพูดมันออกมาอีก
มันเป็นคำที่บอกออกมาจากใจ....หรือแค่คำที่มักง่ายของเธอ
เธอรู้บ้างไหม......ว่าฉันว้าวุ่นแค่ไหน
ทุกครั้งที่ฉันได้ฟัง......
ทำมัยเธอชอบเอ๋ยคำนั้น
คำว่าขอโทษ........ผิดไปแล้ว
อย่างเธอฉันรู้ว่า.....เธอทำได้ทุกครั้งเลยไป
สงสารฉันมั้งได้ไหม.....อย่างทำแบบนี้เลย
ทุกครั้งเธอมีคนใหม่.....เธอทิ้งฉันไปยังไม่เหลือเยื่อใย
เมื่อเขาทิ้งเธอไป..เธอกลับมา.......อยากบอกเธอ
ฉันนี้มีหัวใจ.......ไม่ใช่ก้อนหิน.....หรือหินทราย
ที่ไร้หัวใจ......ฉันคนนี้ก้อมีหัวใจ
ไม่ใช่......อย่างเม็ดทราย.....ที่ไร้ค่า
ทำมัยเธอชอบเอ๋ยคำนั้น
เอ๋ยมาทำมัย.......ว่าเริ่มกันใหม่ได้ไหม
เป็นคำที่เธอแน่ใจแล้วหรือ...แต่ฉันไม่อยากฟังคำนี้อีก
ฉันรู้ว่าเธอมาเพื่อรักษาแผลใจ....เมื่อเธอหายดี
เธอก้อหนีฉันไป.......ฉันไม่อยากรับฟัง
ไม่อยากให้เธอจากไป.....ไม่อยากมีวันนั้นอีก
ทำมัยเธอชอบทำอย่างนั้น.....รู้ไหมว่าทุกครั้งที่เธอไป
ฉันนี้แทบขาดใจ.......เหมือนตายทั้งเป็น
สงสารกันหน่อยไหม.......ขอได้ไหม
ขอให้มันเป็นครั้งสุดท้าย.......ฉันอ่อนไหวเพียงใด
เธอหนีหน้าไป......ใจแทบขาดรอน
เจ็บจนแสนที่จะรับมันไหว.......ใจอ่อนล้าเช่นนี้
อยากมีวันนี้ตอลดไป........วันที่ไม่มีใครในชีวิตเธอ
มีแค่ฉันคู่กายใจเธอ........อย่างนี้เลยไป
หน้าส่วนตัว
684
