20 สิงหาคม 2546 02:27 น.
กุหลาบไร้ใจ
ลืมฉันคนนี้แล้วใช่ไหม
ถึงเงียบหายไปอย่างนี้
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้.......ทิ้งคนที่แสนห่วงใย
ทิ้งความปวดร้าวไว้ที่ฉัน
ทิ้งความสัมผันที่แสนเจ็บปวด.....ไว้ที่นี้
ทิ้งความอาลัย......ทิ้งความรักที่จริงใจ
ทิ้งเยื่อใยที่ขาดรอน
ทิ้งความฝันที่แสนหวาน
ทิ้งวันวานที่แสนสวย
ทิ้งทุกนาทีที่คนรอค่อย
ทิ้งใจที่มีค่า......ทื้งมันตรงนี้
ทิ้งมันไปกับใจ.....ที่ไร้คนสน
ทิ้งมันทุกอย่าง.......ทิ้งมันลงข้างทาง
เหมือนดั่งต้นไม้ทิ้งไร้ฝนที่โปรยปราย
20 สิงหาคม 2546 02:20 น.
กุหลาบไร้ใจ
มันยังไม่หนำใจใช่ไหม
ที่เธอควงใครต่อใครมาย้ำยี
เธอบอกแค่เพื่อนกัน.......พอที่ จบเสียทีได้ไหม
เลิกควงใครต่อใคร...มาให้ฉันเห็นเสียที
ครั้งนี้ฉันสุดทน.....เหลือที่จะทนแล้ว
เข้าใจกันบ้างไหม.......ว่ามีใครที่เจ็บ
ยังมีอะไรที่เธอไม่หนำใจ...ไหนบอกรักฉันไง
แล้วทำมัยถึงทำอย่างนี้...สงสารใจกันบางซิ
ว่าใครคนนี้เจ็บแทบขาดใจ
เพราะฉันไม่ดีพอสัมหรับเธอใช่ไหม
เธอจะทำกับฉันเหมือนตายทั้งเป็น
ครั้งนี้สุดท้าย......ที่ฉันขอเจอ
พอที่...จบกันเสียที
ยังมีอะไรไม่หนำใจ
หรือเธอคิดทำฉันให้ตาย
ปล่อยฉันไปได้ไหม
อย่ามีคำที่เธอต้องดึงฉันไว้ตรงนี้
ปล่อยฉันเถอะ.....ปล่อยฉันไป
ฉันนี้เจ็บแทนขาดใจ.......อยู่ตรงนี้
เรารักกันอยู่......ก้อแค่โลกของความฝัน
ปล่อยฉันไป.......กับชีวิตที่ฉันไม่มีค่าสัมหรับเธอ
20 สิงหาคม 2546 02:11 น.
กุหลาบไร้ใจ
รักที่จากไป................
เธอเดินมาบอกว่าจะไป
ฉันนี้แทบขาดใจ........เมื่อเธอบอกว่ามีใจให้กัน
แต่คงต้องไปจากตรงนี้.......เพราะเธอไม่ได้มีฉันแค่คนเดี๋ยว
เธอทำเพื่ออะไร.......แบ่งใจให้ฉัน
แล้วทิ้งกันไป........หมดเยื่อใยแล้วหรือ
บอกฉันคนนี้ได้ไหม.......เพราะอะไรจึงรักกัน
แต่เธอทิ้งเขาไม่ได้.......ใช่ซิ.....ฉันมันจน
เธอเลือกเขา.......ไม่โกรธเธอหลอก.....คนดี
ฉันคนนี้.......แค่เสียใจ......คงเหลือแค่ลมหายใจ
ที่ไร้ค่าแล้ววันนี้
รักที่จากไป...............
มองฟ้าก้อสดใส
ทำมัยฉันจึงเศร้า.........อ้างว้างอย่างอยู่เดี๋ยวดาย
มองฟ้ากว้างไกล.......อยากบอกใจว่าคิดถึง
คนที่ฉันจากมาไกล.....เธอคนนั้นที่เฝ้าคอย
รักเธอดั่งดวงใจ.....คงทำได้แค่คนห่างไกล......ยามนี้
หมดแล้วเยื่อใย......หมดแล้วสายใยรัก
หมดแล้วคนที่เฝ้ารัก.......หมดแล้วใจที่ให้ไป
20 สิงหาคม 2546 02:07 น.
กุหลาบไร้ใจ
โอ๋ใจเอ๋ยใจ........คิดถึงเขาไปใยเล่า
ในเมื่อเขาทิ้งเราแล้ว
คิดถึงเขาทำมัย........ไม่เจ็บใช่ไหม
เขาทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย
เจ็บไหมใจนี้.......ที่โดนเขาหลอกเลยไป
เจ็บแทบขาดใจ.........เมื่อเธอไร้เยื่อใย
น้ำตาไหลริน......เมื่อเธอเอ๋ยจะไป
โอ๋ใจเอ๋ย.......รักเธอแล้ว
ใยมาบอกจะไป.......แล้วฉันนี้เล่า
เห็นใจดวงนี้บ้างไหม.......รักเธอหมดใจ
แล้วทิ้งกันไปไม่เหลือเยื่อใยให้คิดถึง
บอกใจดวงนี้ได้ไหม.....ฉันผิดตรงไหน
เธอจึงทิ้งฉันอย่างนี้........หรือฉันนี้ไม่ดี
ขอเถอะน่า......ขอเวลาฉันหน่อยได้ไหม
ขอแค่เวลาสักนาทีใหฉันทำใจ
แม้เธอจะไปฉันไม่รั้งเธอไว้
ฉันรู้ว่ารั้งเธอไว้คงมีแต่ช้ำ
เมื่อเธอจะไปขอแค่คำออกจากใจ
รักฉันนี้ได้ไหม.......แค่ความใจจากเธอ
โอ๋ใจเอ๋ยใจ.......ตัดใจจากเขาไม่ได้
รักมากไป......หมดใจที่ให้
รักเธอจะไม่หยุดยั้ง.......ไม่เคยเพื่อใจไว้เจ็บ
ถึงยามนี้จึงไม่เหลือหัวใจให้ใคร
เหลือแค่ความอาลัยจากฉัน
เหลือแค่ความช้ำที่ซ้อนอยู่ใจนี้เลยมา
เหมือนดังสายลมที่อ้างว้าง
ที่สิ้นหนทางที่พักพิง
เหมือนดังใจหญิงที่หมดสิ้นแม้รักจริง
20 สิงหาคม 2546 02:01 น.
กุหลาบไร้ใจ
คิดถึงคนแสนไกล
เธอเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้
คิดถึงคนแสนดี.......ยามนี้ที่อ้างว้าง
คิดถึงฉันบ้างไหม
คิดถึงคนที่แสนไกล
คิดถึงคำหวานที่ออกมาจากใจ
คิดถึงคนไกลที่เฝ้าคอย