22 มกราคม 2550 22:13 น.
กุหลาบหิมะโปรย
ขอบคุณเธอนะ......กับความรักที่เธอให้มา
ให้เธอรู้ไว้ว่า.........เธอมีค่าสำหรับชีวิตฉัน
ต่อให้กาลเวลาจะหมุนไป.....แต่ความรู้สึกนั้น
จะไม่มีวัน....จางหายไปกับกาลเวลา
สิ่งดี ๆ .....ที่เธอมอบให้กัน
มันมากเกินว่าคำนั้น.......คำว่าฉันรักเธอ
มากกว่าสิ่งใด ๆ ........ที่จะบรรยายความรักของเธอ
อยากให้เธอรู้ไว้เสมอ......ว่าเธอคือคนสำคัญที่สุดในหัวใจ
2 มกราคม 2550 00:08 น.
กุหลาบหิมะโปรย
เหม่อมองความเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง
บนเส้นทางความเหงาสุดเหว่ว้า
โรยด้วยกลีบความเศร้าเคล้าน้ำตา
ปะปนด้วยความเย็นชาของเงาใครบางคน
บนถนนสายเก่าที่เคยเดิน
ต้องเผชิญกับลมหนาวที่อ้างว้าง
เพียงแค่ใบไม้ปลิวกลับเคว้งคว้าง
บนเส้นทางสายเก่าที่เดียวดาย