30 พฤษภาคม 2550 10:50 น.
กุหลาบหิมะโปรย
เวลาจะหมุนผ่านไปนานเท่าไหร่
ทุกอย่างที่เปลี่ยนไปยังคงเหมือนเดิม
ยังคงเป็นฉันที่นั่งอยู่ในมุมห้องมุมเดิม
ยังคงมองรูปเธอคนเดิม แล้วคิดถึงเธอ
เคยโทรไปหาเธอเวลานี้
ยังจำได้ดีกับดอกไม้ที่เธอส่งให้ฉัน
แม้วันนี้เราอาจไม่มีทางได้พบกัน
แต่หัวใจฉันไม่เคยหยุดรักเธอ
โลกยังคงหมุนไปในทิศทางเก่า
ถนนที่เคยมีเราตอนนี้แสนอ้างว้าง
ฉันเดินคนเดียวเหมือนคนเดินหลงทาง
ยืนเคว้งคว้างที่จุดเดิมที่เรารักกัน
คิดถึงอ้อมกอดเดิม ๆของเธอ
ให้ฉันอบอุ่นเสมอกับสัมผัสนั้น
ยังคงคิดถึงรอยยิ้มที่เธอเคยมีให้กัน
มือที่คอยกุมมือฉันในวันที่เหงาใจ
แต่โลกความจริงมันโหดร้ายเกินไป
เกินกว่าที่หัวใจจะยอมรับมัน
รู้ตัวดีว่าไม่ใช่คนสำคัญ
และได้แต่ฝันถึงเงาของเธอ
............................
22 มีนาคม 2550 23:46 น.
กุหลาบหิมะโปรย
ความรักฉันเริ่มจากรอยยิ้มของเธอ
ความรักของเธอจบลงที่น้ำตาของฉัน
ทุกสิ่งทุกอย่างวันนี้เราต้องจบกัน
เราคงไม่อาจเดินร่วมกันจับมือกันด้วยดี
จากวันนี้เราคงเป็นแค่เส้นขนาน
เป็นทางผ่านที่ไม่มีวันจะพบเจอ
เธออาจจะเจอคนที่ดีเลิศเลอ
ทิ้งคนที่รักเธอ....ทุกข์ เศร้า เคล้าน้ำตา
22 มกราคม 2550 22:13 น.
กุหลาบหิมะโปรย
ขอบคุณเธอนะ......กับความรักที่เธอให้มา
ให้เธอรู้ไว้ว่า.........เธอมีค่าสำหรับชีวิตฉัน
ต่อให้กาลเวลาจะหมุนไป.....แต่ความรู้สึกนั้น
จะไม่มีวัน....จางหายไปกับกาลเวลา
สิ่งดี ๆ .....ที่เธอมอบให้กัน
มันมากเกินว่าคำนั้น.......คำว่าฉันรักเธอ
มากกว่าสิ่งใด ๆ ........ที่จะบรรยายความรักของเธอ
อยากให้เธอรู้ไว้เสมอ......ว่าเธอคือคนสำคัญที่สุดในหัวใจ
2 มกราคม 2550 00:08 น.
กุหลาบหิมะโปรย
เหม่อมองความเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง
บนเส้นทางความเหงาสุดเหว่ว้า
โรยด้วยกลีบความเศร้าเคล้าน้ำตา
ปะปนด้วยความเย็นชาของเงาใครบางคน
บนถนนสายเก่าที่เคยเดิน
ต้องเผชิญกับลมหนาวที่อ้างว้าง
เพียงแค่ใบไม้ปลิวกลับเคว้งคว้าง
บนเส้นทางสายเก่าที่เดียวดาย