2 กุมภาพันธ์ 2553 11:50 น.
กุหลาบน้ำตา
***โอ้อนาถหวาดหวั่นพลันระทึก
ถ้อยสบถโฉดทราม ณ ยามดึก
หากกาลใดระลึกร้าวดวงจินต์***
***พิศสถานผ่านหาดอำมหิต
ห้วงหนึ่งแห่งความคิดอยากลืมสิ้น
แต่สาส์นเสียงกรีดทรวงร่วงเรี่ยดิน
น้ำตารินหลั่งหล่นลงปนทราย***
***พิศอัมพุท ณ อัมพรสะท้อนระทด
เกลือกกาฬมัวหมดหมองมิหาย
จันทร์ยังจมระทมหนอท้อทั้งกาย
ชีพจวนวายวูบหวิดเพียงนิดเดียว***
***อับปางอัปรีย์ธุลีอุบัติ
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดสุดรั้งเหนี่ยว
ยาวิเศษเฉทใดไร้จะเยียว
ดั่งควงเคียวเคว้งคว้างกลางพนา***
***พิษร้ายพ่ายรักกระอักโลหิต
รักนี้ทวีพิษจนจิตหว้า
เวเหวี่ยงเลี่ยงแล้วยังไล่มา
ดั่งมัจจุราชพิฆาตฆ่าให้จาบัลย์***
***ควานหาปลายแห่งทางระหว่างชีวิต
ชีพก็หวิดเวียนว่ายปลายอาสัญ
ปลายแห่งชีพดับวูบลงเพรียบพลัน
สรรพางค์สั่นหวั่นว่าจะอาลัย***
***หากเลือกได้เลือกแล้วแหละความรัก
เลือกที่จินต์ผูกสมัครมิผลักไส
เลือกที่รักเป็นรักแท้...แหละบางใคร
บ้างตอบ...เถิดใจจะรอฟัง***
***อย่าให้เคียดกระเดียดแค้นเหมือนรักนี้
อย่าให้รักอัปรีย์ชี้ความหลัง
อย่าให้รัก...หละเลี่ยนเปลี่ยนเป็นชัง
เพลงรัก...หลังจากนี้ให้ดีจริง***
***ฤๅความช้ำต้องควบอยู่คู่เคียงรัก
เคียงกันอยู่อย่างอุปสรรคยากสาดทิ้ง
แต่กลเล่ห์หลอมไล้ยากไหวติง
ปล่อยทุกสิ่งตามชะตาเวลากรรม***