22 กรกฎาคม 2550 20:57 น.
กุหลาบน้ำตา
***สักการะเทพไท้ ณ ทั่วทิศ
จงสถิต ณ สถานวิมานสรวง
ทุกเอกองค์จงประทับ ณ กลางทรวง
จงปราบปวงมารสลดให้หมดไป***
***ท่านสร้างข้าขึ้นมาด้วยการณ์กิจ
ท่านสร้างจิตเสกสรรให้หวั่นไหว
ท่านสร้างร่างพร้อมสรรพสำหรับวัย
ท่านสร้างใครล้วนใครไว้มากมวล***
***กำหนดทางวิถีจรอาทรณ์อุทิศ
วิปริตด้วยเหตุร้ายโศกกำสรวล
ชนประกอบ ณ รอบข้างมิคร่ำครวญ
ท่านประมวลอย่างประหม่าให้ข้าตรม***
***คงเพราะกรรมกระทำมาแต่เบื้องบรรพ์
ท่านจึงสรรรันทดโศกอย่างสาสม
แม้แต่รักพลาดก้าวร้าวระทม
ข้าจำชมด้วยเทพท่านบันดาลชะตา***
20 กรกฎาคม 2550 20:31 น.
กุหลาบน้ำตา
***หยาดพิรุณพร่างพรมห่มพิภพ
เพียงหยดย้อยกระทบลงกลบหิน
อีกหยาดกระจายแจกแทรกดิน
ลมเหนือเจือรินระรานใจ***
***ลมใดเมฆินทร์ขอบรอบนภา
ตั้งเค้าเย้ากายาหวั่นไหว
ระริกร่านซ่านจินต์สักปานใด
โปรดเถิดส่งใครมาเคียงครอง***
***คร่ำครวญคะนึงจิตคิดหนัก
ความเอ๋ยความรักจักหมอง
เปรยพิรุณสิ้นแล้วซึ่งชนปอง
เร่งพินิจตริตรองมองตน***
***จริงหรือคือชายที่พ่ายรัก
เจ็บจริงช้ำหนักสักกี่หน
กำสรวลโศกเศร้าเคล้าระคน
เพลงครวญ ณ หยาดฝนจึงหล่นโปรย***
6 กรกฎาคม 2550 21:22 น.
กุหลาบน้ำตา
*** คลื่นทะเลกระเซ็นซัดสาดโทรมฝั่ง
คลื่นประดังถาโถมประโคมเสียง
คลื่นแทรกทรายลงทรุดรุดรายเรียง
คลื่นชิวหาแว่วสำเนียงแต่เพียงกาย ***
*** คลื่นความรักถักร้อยรอยระลึก
คลื่นกระแสความรู้สึกนึกใจหาย
คลื่นวาจาถาโถมทุรนทุราย
คลื่นคิดถึงคลี่คลายมิวายวาง ***
*** คลื่นคร่ำครวญตอกย้ำกำสรวลโศก
คลื่นวิโยคโศกสลดมิสะสาง
คลื่นทรงจำย้ำเสมือนมิเลือนจาง
คลื่นเสน่หาเหินห่างให้ร้างจินต์ ***
*** คลื่นคีตากังวานโสตเพื่อสืบศาสตร์
คลื่นเสนาะเสียงระนาดคีตศิลป์
คลื่นรติมิยั้งหยุดอยากฟังยิน
คลื่นน้ำตารวยรินเมื่อสิ้นเธอ ***
2 กรกฎาคม 2550 20:44 น.
กุหลาบน้ำตา
***แว่วยินเสียงคีตศาสตร์ให้หวาดจิต
คะนึงคิดพินิจหวนถึงความหลัง
เสียงระนาดประหลาดโสตสดับฟัง
ยามรติคราครั้งพลั้งอุรา***
***ระลึกถึงคีตกรผู้อ่อนหวาน
กำเนิดเสียงแห่งตำนานผ่านภาษา
เพลงคุกพาทย์พญาเดินเพลินวิญญา
ล้วนคุณค่าแห่งความหลังยังติดตรึง***
***คีตกรประดิษฐ์เสียงขึ้นแทนรัก
บรรจงปักลงกลางจิตยากเอ่ยถึง
เมื่อพรากเสียงห่างกายคล้ายคะนึง
คีตศิลป์ยังหวานซึ้งคะนึงชาย***
***นึกอ้อมกอดสอดก่ายฝ่ายเรือนร่าง
แต่ยามนี้เหินห่างให้ใจหาย
อยากหวนกลับประทับถิ่น ณ เรือนชาย
ฝากห้วงฟ้าดารารายอย่าหมายลืม***
หน้าส่วนตัว
1130
