31 มกราคม 2550 21:16 น.
กุหลาบน้ำตา
รักมากไหมใช่หรือรักที่ส่งมอบ
รักแทนตอบด้วยจิตใจอย่างไรหนอ
รักแค่ไหนใช่หรือรักที่เฝ้ารอ
รักมากพอหรือรักมันน้อยไป
.................................................................
รักอย่างไรได้ชื่อว่ารักแท้
ต้องดูแลอย่างไรให้สมหวัง
รักมากไปใคร่กลัวรักทลายพัง
กลัวรักพลั้งพลาดผิดติดตัวตน
......................................................................
อุตส่าห์รักส่งรักจนหมดจิต
รักเป็นพิษคร่าตนต้องหม่นหมอง
รักที่เป็นไปได้เพียงทดลอง
รักเกินสองต้องนั่งเศร้าเคล้าน้ำตา
.....................................................................
วิถีรักทางขนานมักนานเนิ่น
เป็นส่วนเกินในทางรักอนาถา
รักที่มอบตอบแทนรักด้วยน้ำตา
ล่วงเวลาเลยลึกล้ำต้องช้ำใจ
........................................................................
รักมากไปมากรักมักพลาดผิด
ทางต้องติดหล่มรักหักสลาย
รักเกินมากเกินพอรอความตาย
รักมุ่งหมายเพียงล่อหลอกให้ช้ำทรวง
...........................................................................
23 มกราคม 2550 21:04 น.
กุหลาบน้ำตา
การนำรักไปสู่รักใช่เรื่องง่าย
รักที่ชายมอบให้หญิงจริงเสมอ
คอยสร้างรักถักเรียงร้อยคอยบำเรอ
รักเสนอต่อฝ่ายหญิงแบบจริงจัง
.......................................................................
ชายรักหญิงหญิงก็รู้อยู่เต็มอก
เปรียบเปรยยกนางโมราเลือกฆ่าผัว
มีชายใหม่มาให้รักจักฝากตัว
รักเย้ายั่วระเริงรักมักโศกตรม
...........................................................................
นิทานรักสามเศร้ายังไม่จบ
รักประสบความผิดหวังพลั้งความหมาย
รักที่มอบตอบแทนทั้งใจกาย
รักเป็นร้ายหมายร้างหักรักโรยรา
.........................................................................
มีรักสองครองรักมักชูชื่น
รักกล้ำกลืนกลับเลวร้ายเมื่อชายขวาง
รักที่ชายมอบให้หญิงต้องทิ้งวาง
ลบรอยทางระหว่างรักลงปักใจ
..........................................................................
นิยามรักของสามรักมักต้องจบ
รักประสบเหตุจากรักมักผิดหวัง
รักที่สร้างเป็นทางรักร้างหักพัง
รักพลาดพลั้งตั้งรักผิดจนติดตัว
.....................................................................
23 มกราคม 2550 20:48 น.
กุหลาบน้ำตา
ดำรงตน ณ สังคมนิยมเพื่อน
ไม่จางเจือนเจอประสบพบความเหงา
สังคมดีคบเพื่อนดีที่ตัวเรา
มิมีเศร้าโศกสลดหมดกำลัง
............................................................................
คำว่าเพื่อนเพื่อนคือเพื่อนคอยเตือนจิต
คำว่าเพื่อนพลาดพลั้งผิดมิคิดหนี
คำว่าเพื่อนเพื่อนรักเพื่อนนั่นแหละดี
คำว่าเพื่อนจากวจีมีตัวตน
...............................................................................
เพื่อนร่วมกินร่วมหรรษาหาได้ง่าย
เพื่อนติดกายยามเรามีดีหนักหนา
ยามเราหมดทรัพย์และสินล้วนชินชา
เพื่อนหมดเงินเพื่อนหมดค่าราคาลง
..................................................................................
เพื่อนที่แท้แน่จริงสิ่งหายาก
เพื่อนหมู่มากยากประสบพบความหวัง
หาเพื่อนใจให้ชีวิตปิดกำบัง
หาเพื่อนพลั้งผิดค่าเพื่อนคอยเตือนตน
....................................................................................
คบเพื่อนดีเป็นศรีแก่ผู้คบ
เมื่อเพื่อนจบจากกันจิตหวั่นไหว
มีเพื่อนชั่วละเลงช้ำกระหน่ำใจ
เพื่อนจากไวใจจากจบพบความดี
.......................................................................................
23 มกราคม 2550 20:28 น.
กุหลาบน้ำตา
ต้นชีวิตเจริญวัยเพราะใจช่วย
มนุษย์ม้วยมรณังเพราะสังขาร
มนษย์เลวเหลวแหลกเพราะสันดาน
มนุษย์ผลาญเผาเรือนร่างเพราะสร่างโทรม
..................................................................................
รากหยั่งลึกลงชั้นดินดินเข้าช่วย
รากจะสวยงอกสาขาธาราสรง
รากยึดติดมิดพ้นให้ต้นทรง
ใบปรกปรงงามประดับระยับตา
..............................................................................
กระทำชั่วเพราะกลัวบาปทาบตามติด
กระทำผิดติดที่ใจไม่ปรารถนา
กระทำดีมีแต่ได้ไร้นินทา
กระทำช้าเพระกลัวช้ำกระหน่ำทรวง
..............................................................................
มนุษย์เราเจริญวัยเพราะนมแม่
รักที่แท้ที่แม่มอบตอบความหมาย
จากมนุษย์กินนมสัตว์จัดวุ่นวาย
ใจจึงคล้ายเดรัจฉานประมาณตน
.................................................................................
บรรพชนคนรุ่นหลังรักษาชาติ
มิพลั้งพลาดหลงมัวเมาเอาชาติขาย
ปุถุชนคนรุ่นใหม่ไม่ละอาย
หมดความหมายในเชื้อชาติอาจลืมเลือน
................................................................................
องค์สมเด็จพระปิยะละเลิกทาส
ไทยผงาดได้เปนไทสมศักดิ์ศรี
ไทสมัยปัจจุบันบั่นราคี
ยอมผิดผีเผลอเป็นทาสชาติต่างแดน
..............................................................................
การเปนไทสมค่าไทยได้เป็นชาติ
ป่าวประกาศว่าชาติตนพ้นบัดสี
ยิ้มระเริงรื่นระรนอ้างตนดี
ไร้ราคีร้างราคะสละเลือน
............................................................................
ชื่อว่าคนตนมั่นใจว่าจะเรียก
จงสำเหนียกต่างตระหนักอย่าพักถอน
การเป็นคนสมค่าคนหรือแน่นอน
จงอาวรณ์เวียนวินิจพิจารณา
..........................................................................
21 มกราคม 2550 19:56 น.
กุหลาบน้ำตา
มองรากเหง้าชาวมนุษย์แล้วหยุดคิด
ว่าคุณผิดมามากแล้วนั้นถูกไหม
มองจากตัวจรดตีนแล้วตั้งใจ
วินิจฉัยค่ามนุษย์ที่เกิดมา
...........................................................................
เป็นมนุษย์อย่าเป็นได้แค่เพียงชื่อ
หัดหารือกับรากเหง้าเข้าปัญหา
อย่าโอ้อวดสำรวจตนพ้นอัตรา
มองเห็นค่าแล้วจึงหยุดยุติการ<
......................................................................../font>
หน้าส่วนตัว
1057
