5 มีนาคม 2550 15:46 น.
กุหลาบน้ำตา
องก์ที่ ๒ กาพย์เห่รัตนมงคลตำนาน
เมืองศรีธรรมราช นามนคร
เจิดจรัสเกริกจร จงผอง
องค์พระธาตุตรากร แก่ชน
ลังกาถาปัตย์จำลอง ลงฤกษ์เบิกธาตุ นครนา
พระบรมธาตุเรืองยศ ตามกำหนดองค์กษัตริย์
แบบลังกาสถาปัตย์ เนื่องด้วยปราชญ์มาแปรแปลง
สี่เสาเย้าฐานปัทม์ กระแจะจัดด้วยรัตน์แฝง
จันทันดั่นแสดง ประดับดั้งตั้งไว้รอง
จั่วปูนบัณฑูรณ์ภัทร กระหนกหนัดจัดเครื่องสอง
หน้าตงลงสอดครอง มิได้คลาดนิวาสวาง
นามเสาอันมงคล เทพเบื้องบนก่นผีสาง
ล้วนเสาแต่เครื่องราง รุจิรัตน์ประพัฒน์พงษ์
เสาแรก"พรหมพิทักษ์" ประดับศักดิ์สลักหงส์
ครองถิ่นติณณรงค์ นิราราศประพาสเยือน
เสาสอง"เรืองราหุล" ราชสกุลเสมอเหมือน
ครองเย้าเฝ้าถิ่นเรือน กิจจารัตน์สงัดภัย
เสาสามงามเชื้อสาย พระ"นารายณ์เรืองภพ"ไตร
เสาสี่มีคุณไสย สนองเพทด้วยเวทตรา
ชัยฤกษ์นามเสาสี่ "จินตปาฏี"มีภาษา
ตรึกจำตามธรรมา ประทุมมาศราชวรรณ
5 มีนาคม 2550 15:35 น.
กุหลาบน้ำตา
องก์ที่ ๑ ร่ายยอพระเกียรติปฐมกษัตริย์แห่งศรีธรรมราชนคร
ศรีธรรมราชนคร นามเมืองจรเกริกไกร พิศมัยองค์ปฐมกษัตริย์
แห่งปัทมวงศ์ราชา ศรีธรรมาโศกราช พระยุคลบาทปรากฏ
โอรสธรรมปรัพตาเจ้า องค์เยาวภาศรีสอง ครองตามพรลิงค์นคร
ยึดธรรมพรทศพิธ มหิตลาเมศวร ครองจวนประเทศราช
ท่าเรือหาดทรายแก้ว เลิศแพร้วพรรณราย กระจายจัดองค์พัสดี
นครศรีธรรมราช นามประกาศเมืองใหม่ เทิดไท้ตามราชดำริ
องค์ทวิกษัตริย์เรืองศรี พระเจ้าชีวกราช แรกพระธาตุบรมชัย
เครื่องกราบไหว้เทวา เทวดาแห่งชั้นสรวง ล่วงเข้ายามปฐมฤกษ์
เริ่มเบิกธาตุองค์ศาสดา ประทับตราผอบเงิน แบบเครื่องเขินขัตติยราช
แผ่ประกาศเรืองยศ ต้องตามราชกำหนด บรมนารถเรืองศรี องค์เอย
1 มีนาคม 2550 18:40 น.
กุหลาบน้ำตา
เลือกจะเกิดกำเนิดกายฝ่ายชั้นสูง
เปรียบดั่งยูงเลือกชุดขนบนร่างสวย
เปรียบปักษิณบินวิหคกกถิ่นรวย
บุญไม่ช่วยโชคไม่ตอบมอบถิ่นดี
เลือกจะโตโก้หรูชูฐานะ
เปรียบดั่งพระเลือกวัดสิ่งบัดสี
เปรียบน้ำเค็มกำหนดรสกฏสรีร์
ชนเลือกขั้นชั้นผู้ดีมีถมไป
เลือกจะเป็นเห็นดีนั่นมีสิทธิ์
เปรียบลูกคิดเลือกคำนวณชวนแจ้งไข
เปียบหิ่งห้อยตัวน้อยนิดผลิตไฟ
ประพฤติงามตามวิสัยดั่งใจปอง
เลือกจะมองของมีค่าราคาเด่น
ต้องเลือกเฟ้นเค้นคัดสัดส่วนของ
อย่าผลีผลามตามใจตนจนลำพอง
ควรตริตรองไตร่สติดำริตน
เลือกจะเดินประเมินทางที่ขวางกว้าง
อย่าปล่อยวางกำหนดบาทจนพลาดผล
ทางยิ่งแปลกแยกยิ่งมากยากนิพนธ์
อย่ามัวตรอมจอมจำนนแก่ผลกรรม
เลือกจะคิดสิทธิ์ของตนบนกรอบสุข
ร้างความทุกข์บุกเหตุร้ายระส่ายระสำ
การพิเคราะห์ให้เหมาะความตามรูปธรรม
โปรดน้อมนำคำสั่งสอนองค์ศาสดา
เลือกจะตายฝ่ายพื้นที่รุจีศาสตร์
ไร้สามารถที่จะสร้างทางวาสนา
พินิจ..ทุกขัง..อนิจจัง..อนัตตา
กำหนดกาลผ่านเวลาหมดค่าลง
1 มีนาคม 2550 18:17 น.
กุหลาบน้ำตา
การพินิจนิสัยคนใช่เรื่องง่าย
ทั้งเพศหญิงแลเพศชายยิ่งสับสน
การกระทำย้ำคำพูดพิสูจน์คน
จะแจ้งผลคนชั่วดีเพื่อชี้แจง
บ้างแข็งข้อย่อหยาบคิดจาบจ้วง
คิดหลอนลวงหลอกยั่วไปทั่วแขวง
สันดานชั่วเลวประจักษ์มักแสดง
เป็นกำแพงแห่งความผิดติดตัวไป
บ้างอวดรู้ชูตนบ่นว่าเก่ง
บาปบานเบ่งเขย่งขยาดอำนาจนิสัย
รู้เพียงนิดคิดว่ามากยากทำใจ
อวดตนได้ด้วยใจหยิ่งในสิ่งทราม
บ้างเสแสร้งแกล้งทำหน้าว่าเจนจัด
แต่อึดอัดเมื่อปุจฉาท้าคำถาม
ทำเสือสู้รู้ถูกผิดจริตงาม
กลับแหลกเหลวเลวลามสิ้นความดี
บ้างพูดจาท้าทายสิ่งร้ายชั่ว
หยอกยอนยั้วขั้วกระเดียดเป็นเสียดสี
พูดให้โทษโขลดเขลาเคล้าราคี
พูดย่ำยีเหยียดหยามยากปรามตน
บ้างยุยงบ่งชี้จนผลีผลาม
พูดลวนลามหยามหยาบกำราบผล
พูดยั่งแยงแกล้งไม่รู้ต่อหมู่ชน
นิยามคนประเภทนี้ " ธุลีดิน "
บ้างทำตัวยั่วยศต่อกฎราษฎร์
รู้สิ่งพลาดแต่เพ้อเจ้อละเมอถวิล
ระเกะระกะละลดหมดชาชิน
ผิดล้ำเหลื่อมเสื่อมสิ้นซึ่งขื่อแปร
27 กุมภาพันธ์ 2550 19:36 น.
กุหลาบน้ำตา
รามราชท้ายน้ำ เป็นเรื่องเล่าของปู่ย่าตายาย เท็จจริงอย่างไร
กุหลาบน้ำตา ไม่สามารถรู้ได้ ว่ากันว่า เป็นเรื่องราวการเดินทาง
ของเจ้าเมืองนครศรีธรรมราช ( พระเจ้าศรีธรรมโศกราช ) โดยเสด็จ
ทางชลมารค ณ คลองเลียบเมือง และเมื่อมาถึง บ้านท้ายน้ำ ได้เกิด
เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น โปรดติดตามต่อไป ในกาพย์ห่อโคลง นะครับ
กุหลาบน้ำตา ลองนำคำเล่าขาน มาแปลงเป็นกานท์กลอน
ศรีธรรมโศกกษัตริย์ รามราช
เสด็จเยือนถิ่นทรงประพาส เรือหลวง
จากเลียบเมืองถึงบ้านกาศ ท้ายน้ำ
ถือฤกษ์เก้าเดินดวง ดารดาษราชรัตน์ เรือนา
ถือฤกษ์นพรัตน์ จอมกษัตริย์ยุรยาตร
จากเลียบเมืองบ้านกาศ ถิ่นท้ายน้ำย่ำฟ้าสาง
พร้อมพลทหารรักษ์ ประดับศักดิ์อัษฎางค์
ราชรัตน์นามเรือกลาง ถือมงคลประโคมครัน
เรือล่อง ณ ทางถิ่น ปักษีบินระกาขัน
พร้อมสรรพราชภัณฑ์ รพีภัทรกระจัดเรียง
ผ่านไทรและโพธิ์พฤกษ์ ย่ำยามดึกสงัดเสียง
หมู่ภมรอ่อนสำเนียง ยุรยาตร ณ กลางชล
พระพายส่ายโหยหวน ดูเรรวนแลสับสน
มองทั่วทุกตัวคน ยิ่งเคลือบแคลงสำแดงเดช
พระพายโหยโรยเรื้อ เรือหลวง
จันทราทรเด่นดวง ดื่นดาษ
ยามราตรีกาลลวง ลึกลับ
ดั่งเทพสำแดงประกาศ กู่ก้องร้องชัย
สายชลไหลวนกลับ ดั่งเปรียบกับกึ่งอาเพศ
ฤกษ์ลดหมดสังเกต เสมือนเหตุจะร้ายแรง
ฝนบ้าเมฆาคลั่ง ทุ้งกระทั่งสิ้นคลังแสง
เดชฤทธิ์ผิดสำแดง ระเดียดาษจะฟาดฟัน
เรือหลวงโคลงแคลนคลอน ท้ายเรือร่อนระส่ายสัน
ธงริ้งปลิวอนันต์ ดูอนาถเกินคาดคิด
กิ่งพฤกษ์ผนึกหัก บรรจงปักบนเรือติด
การณ์ร้ายกลายเป็นพิษ สุดจะพร่ำหรือคร่ำครวญ
เหรามานอนขวาง ณ ชลกลางดูผันผวน
ชนม์ชีพเหมือนติดตรวน สุดจะตรึกรำลึกลา
อ้าโอษฐ์เหมือนโกรธจัด หางสะบัดขัดช่วงขา
ร่อนกายฝ่ายธารา สายชลร่ายเป็นกลายเกลียว
พลทหารพาลเข้ายุทธ แขนขาหลุดดูน่าเสียว
เลือดทรุดสุดจะเยียว ถ้าเข้ายั้งต้องพลั้งตาย
เลือดสาดชาดแดงสด สุดสลดทรุดสลาย
เลือดหลากธาราราย ทั้งชลสายเลือดกายกอง
เหราขวางทางชล ชลาราศ
อาเพศกลายร้ายกาจ กึ่งสลอน
พลทหารพาลถึงฆาต คราคร่ำ
ทุกข์หลากยากจะย้อน ยลเบื้องเมืองหลวง นครนอ
เหรามุดยุดเรือ จนหางเสือขาดสยอง
พลทหารพาลลงกอง เกลือกกลิ้งกลับลงทับกัน
จอมกษัตริย์สุดขัดจิต รำลึกคิดผิดสิ่งสรรพ์
พลฆาตอนาถครัน สุดจะครวญหวนถึงดวง
ถอดทรงบรรจงกราบ ศิโรราบพิธีหลวง
ร่ายเวชเดชกลลวง ฤาจะเลื่อนหรือเคลื่อนกาย
โอมศรีรุจิเรจ ฤทธิ์อาเพศวินาศสลาย
จอมเหราเพรียกพากาย หาย ณกลางชลธี
ฤทธิ์เวชจอมกษัตริย์ เหราบัดบ่ายร่างหนี
เหตุร้ายกลับกลายดี ด้วยฤทธีเจ้านคร
ฟ้าสางสร่างทั่วหล้า พื้นนภาประภัสสร
ด้วยเดชฤทธิรอน รามราชจอมณรงค์
รามราช ณ ท้ายน้ำ มุ่งจะนำจุดประสงค์
เมืองนครสิธำรงค์ ฉลองราชประกาศไกล
นิยายแต่เบื้องบรรพ์ มาเสกสรรค์พิศมัย
ลูกหลานจึ่งเข้าใจ บรรจงน้อมประนอมคุณ