20 พฤศจิกายน 2549 14:34 น.
กุมภ์
ก่อนหลับตานอนพักในคืนเหงา
หากเธอเศร้าซึมเซาเฝ้าสงสัย
ค่ำคืนนี้กลางดึกนึกถึงใคร
จงปล่อยใจลื่นไหลในราตรี
ใต้แสงดาวพราวระยิบกระพริบจ้า
ใกล้เวลาดาราคล้อยจะลอยหนี
พักสายตาได้แล้วหนา"คุณคนดี"
ต่อจากนี้เป็นหน้าที่ของฉันเอง
เพียงเธอพักหลับตาฉันมาเฝ้า
เป็นเหมือนเงาเฝ้าฝันใช่ข่มเหง
ยามนิทราฉันจะมาหาเธอเอง
หากวังเวงแค่ครั้งคราในบางคืน
ใต้ปีกฝันซ่อนความฝันอันอบอุ่น
หอมละมุนกรุ่นกลิ่นฝันอันสดชื่น
ความหวังดีอีกไมตรียังหยัดยืน
ไม่เคยขืนส่งใจไปใกล้ใกล้เธอ
คนเฝ้าฝันอย่างฉันทำหน้าที่
นำฝันดีมาให้เธอเสมอ
แม้บางคืนขาดหายใช่เผลอเรอ
เพียงเพราะเจอภาระกิจติดเรื่องงาน
ต่อคืนนี้ตลอดไปในทุกค่ำ
ขอส่งคำคิดถึงมาประสาน
จะอยู่เฝ้าฝันเธอนั้นนานนาน
เธออย่าคร้านให้ฉันเฝ้าเท่านั้นพอ........
20 พฤศจิกายน 2549 12:17 น.
กุมภ์
ความห่วงไยจากคนไกลอยู่ปลายฟ้า
อาบวิญญาเธอส่งมาเป็นของขวัญ
ในสายลมกระซิบแผ่วแว่วรำพัน
เป็นจำนรรฝากลมพามาปลอบใจ
ลมหายใจที่เข้าออกบอกคิดถึง
ห้วงคะนึงความคิดถึงที่ส่งให้
ข้ามขอบฟ้าฝากลมพามาห่มใจ
ฉันรับได้ความรู้สึกอันแสนดี
บางค่ำคืนยามดึกดื่นอาจเหงาเหงา
เพื่อนคือเงาอารมณ์เศร้าไม่หน่ายหนี
ในคืนหนาวใต้แสงดาวพราวคีรี
หนึ่งไมตรี"คุณคนดี"ฝากลมมา
ความทุกข์ท้อทรมานคือห่างหาย
เหมือนแหนงหน่ายเพราะฉันหายไม่มาหา
ใช่เป็นสุขที่หายไปหลายเพลา
เหมือนร้างลาจากกันไปคนใจดำ
ไม่แก้ตัวกลัวเธอนั้นจะยิ่งโกรธ
คำขอโทษโอดครวญไปยิ่งน่าขำ
เพียงบทกลอนใช่ยอกย้อนแทนน้ำคำ
คนใจดำขอนำกลอนช่วยผ่อนคลาย
จะทุกข์สุขจากนี้ไปจะเคียงข้าง
ไม่ขอร้างลาจากเธอให้ขวัญหาย
มิตรไมตรีสิ่งดีดีอีกมากมาย
มีความหมายในอุราค่าตราตรึง
แม้เวลาอาจมีน้อยไม่เหมือนก่อน
เพียงบทกลอนจากใจนึกระลึกถึง
จะส่งกลอนห่มลมฟ้าดาวดึงษ์
ฝากไปถึง"คุณคนดี"ที่อยู่ไกล
หวังว่าเธอยังใจดีไมตรีตอบ
ยังคงมอบความหวังดียินดีให้
คนภูผาจะรีบมารับน้ำใจ
จากนี้ไปไม่ขอไกลให้สัญญา..............
1 ตุลาคม 2549 22:35 น.
กุมภ์
กรุ่นกลิ่นกวัดไกว ดอกโมกสาย
พรรณพรายพวงพุ่ม เป็นกลุ่มขาว
สวยสดสาวใส ดอกใบพราว
ริ้วราวระรื่น ดั่งตื่นลม
เอื้อยเอยอกอุ่น ละมุนอ่อน
เอ่ยอ้อนแอบอิง ทุกสิ่งสม
หนาวเหน็บหนักหนา คราอกตรม
ขมขื่นขลุกขลัก คนรักลา
สายสวยสดใส สายใยโมก
ชื่นโชคชวนชม ภิรมย์หล้า
ร่มรื่นรวยริน ส่งกลิ่นมา
แช่มช้าชดช้อย ลอยลมไกล
ลมลาลายล้อม คอยกล่อมขวัญ
วานวันแวววาม วาบหวามไหว
กายไกลใกล้กัน ทุกวันไป
จิตใจจ่อมเจ่า เฝ้ารอเธอ
เขนยขอนของ ใครครองหนุน
นิ่มนุ่นนวลเนา ทำเราเผลอ
ปลิดปลิวปลดปล่อย คอยละเมอ
เพียงเพ้อพร่ำพลิ้ว ปลิวลมรัก
ฝากฝังฝันไฝ่ ในสายฝัน
หวานหวั่นหวิวไหว ในใจหนัก
เนิ่นนานแน่ใน คนไกลนัก
ทวงทักทัดทาน อยู่นานวัน
โมกมอบมิตรมา ขออย่าเศร้า
แนบเนาเนิ่นนาน บนธารฝัน
ค่าคู่ควงเคียง ลองเสี่ยงกัน
วาดวันว่าไว้ ไม่สายเกิน
26 กันยายน 2549 11:33 น.
กุมภ์
แดนไกลไพรกันดาร ห้วยละหารลัดเลาะไป
สายธารยังรินไหล ดั่งสายใยไม่ขาดตอน
แดนไพรในป่ากว้าง กันดาร
ธารใหญ่ห้วยละหาร บ่าล้น
รินไหลดั่งสายธาร รัดเกี่ยว สายใย
ไหลเอ่อละเมอพ้น ท่วมท้น ใจเรา
หุบเขาไพรรกร้าง ดูอ้างว้างกลางหุบดอน
เปลี่ยวเปล่าในสิงขร สายลมจรช่วยพัดไป
หุบเขาไพรป่าร้าง ห่างไกล
ป่าใหญ่กลางพงไพร เปลี่ยวร้าง
เดียวดายเหม่อมองไป ไพรเถื่อน สิงขร
วอนเอ่ยรำเพยบ้าง บ่นเย้า สายลม
คนเดียวเดี่ยวเอกา ยากจะหาคนเข้าใจ
ชีวิตคนบ้านไกล จะมีใครหนอนำพา
เพียงลำพังอ้างว้าง เดียวดาย
คนหนึ่งหาความหมาย ค่าล้น
อยากหาคู่เคียงกาย หมายว่า ตัวเธอ
เผลอปล่อยใจสืบค้น ห่างร้าว ดวงแด
จมจ่อมในวิมาน แดนกันดารไกลสุดตา
สวรรค์กลางพนา อยากเชิญมาอยู่ร่วมกัน
จมจ่อมใต้แผ่นฟ้า บาดาล
หากแต่เป็นวิมาน ห่างฟ้า
สวรรค์ป่าทิพย์ยาน ไกลห่าง
บ้านป่าในแดนหล้า ใคร่ให้ มาเนา
ที่นี่วิมานดิน ที่อยู่กินของตัวฉัน
เหนื่อยยากสารพัน ทุกคืนวันฝันไม่ลง
วิมานดินถิ่นนี้ อยู่กิน
ซ่อนอยู่ในแดนดิน ห่างเร้น
พอเพียงดั่งทรัพย์สิน เลอค่า
เหน็ดเหนื่อยมิว่างเว้น ค่ำนี้ ฝันลวง
กลัวเธอจะเหนื่อยยาก เกรงลำบากหากเธอหลง
ใช่มานั่งปลดปลง ในป่าดงวิมานดิน
เกรงเธอจะเหนื่อยล้า ลำเค็ญ
ทนอยู่อย่างเคยเป็น เช่นนั้น
ลำบากกว่าเคยเห็น เฉกเช่น จ่อมจม
คงห่างคนละขั้น ห่างชั้น วิมาน
วิมานดินงดงาม วิแวววามไฝ่ถวิล
วิมานบนผืนดิน วิมานถิ่นดินแดนดอย
วิมานดินห่างชั้น งดงาม
แสงส่องวิแวววาม ส่องหล้า
บนผืนแผ่นดินตาม หาค่า จิตใจ
ไพรป่าในคืนล้า เด่นหล้า แสงเดือน
26 กันยายน 2549 09:24 น.
กุมภ์
ขอขอบคุณในไมตรีที่หยิบยื่น
ทุกวันคืนมอบสิ่งดีหาไดเหมือน
มากน้ำใจอวยพรให้ไม่แชเชือน
แม้เป็นเดือนที่นับได้คล้ายเป็นปี
ขอขอบคุณในดอกไม้น้ำใจสวย
รินระรวยละอองสวยด้วยแสงสี
คือแสงทองอำพันผ่องผ่านกวี
และคือสีที่เป็นศรีสลักใจ
ขอขอบคุณที่ห่วงใยคนไกลบ้าน
ไม่เคยคร้านสร้างตำนานรักใสใส
แม้นไกลห่างระยะทางแต่หัวใจ
ผูกพันใกล้จนคล้ายจับรับด้วยมือ
ขอขอบคุณ"คุณคนดี"เป็นที่หนึ่ง
คนที่ซึ่งเป็นกำลังให้ยึดถือ
ความสำเร็จใช่พลิกฟ้าด้วยฝ่ามือ
หากคุณคือกำลังเสริมที่เติมเต็ม.............
หน้าส่วนตัว
1241
