12 ตุลาคม 2547 13:18 น.
กุมภาพันธ์
โอ้โฉมงามยามเย็นเพริศพริ้งนัก
ยากจะหักห้ามใจใฝ่ฝันหา
ทั้งรูปคิ้วริ้วปากชักตรึงตรา
แม่แก้วตาสวยใสหาใครปาน
ทั้งท่วงท่ากิริยาช่างน่ารัก
ใคร่จักทักคนงามจากสวรรค์
หากสองเราอิงแอบแนบชิดกัน
ชั่วนิรันรักเธอเสมอไป
12 ตุลาคม 2547 11:02 น.
กุมภาพันธ์
จำใจจากสถานการศึกษา
ร่ำเรียนมาสี่ปีมีสุขสรรค์
มีทั้งทุกข์และสุขสลับกัน
วันจากกันวันเศร้าเคล้าน้ำตา
อีกไม่นานหรอกหนากลับมาใหม่
มากราบไหว้คุณครูผู้ปรึกษา
พึงรำลึกบุญคุณท่านครูบา
ภายภาคหน้าลูกศิษย์ยาอย่าลืมครู
11 ตุลาคม 2547 15:08 น.
กุมภาพันธ์
แสงแดดส่องท้องทุ่งยามรุ่งเช้า
แลรวงข้าวเหลืองทองมองสุกใส
สุดลูกหูลูกตาและกว้างไกล
ผ่องอำไพผืนนาพาชื่นบาน
วันเก็บเกี่ยวเกลียวกราวชาวลงแขก
ช่วยกันแบกช่วยหามตามแบ่งสรร
เสียงเคียวตัดต้นข้าวพัลวัน
สายสัมพันธ์พี่น้องก้องผืนนา
11 ตุลาคม 2547 13:27 น.
กุมภาพันธ์
ต้นไม้พลิ้วลู่ไหวตามสายลม สุดงามสมสดใสใบสีเขียว
อย่าตัดต้นโค่นไพรให้วายเชียว ไม้ต้นเดียวมีค่ากว่าที่เป็น