เที่ยวกันมันส์นะเว้ย พวกแก ไปเที่ยวไม่เหลียวแล นี่บ้าง ปล่อยไว้ไม่แยแส สุดโศก ฉันโกรธแกเท่าช้าง หนุ่มครั้งตกมัน แกบอกฉันรีบร้อน เหลือคณา แว่บหนึ่งก็เลิกลา กลับบ้าน เออ! ถ้าอยากกลับช้า ก็บอก จะต่ออีกกี่ร้าน ไม่คร้านหรอกหนา แกว่าฉันอีกเจ้า จู้จี้ จุกจิกเกินทุกที ทุกครั้ง ฉันก็แค่ปากดี ไปเท่า นั้นเอง ลืมคิดลืมจิตยั้ง ปากไว้ไม่ทัน ฉันรู้แกอยากได้ ฉันไป ด้วยนา เพราะเพื่อนแกใช่ไหม ที่ห้าม มันยิ่งไม่ถูกใจ ฉันอยู่ เดี๋ยวจะด่าให้มันคร้าม แลกด้วยเลือดหญิง