11 พฤศจิกายน 2545 15:31 น.
กีรติ
.....ยามนี้กายหน่ายร้อนหนาวกร่อนกัด
พระพายลิ่วพริ้วปัดพัดอุ่นหาย
เฝ้าฝันใฝ่ไออุ่นจุนเจือกาย
หวังเย็นย้ายคลายห่างสรรพางค์พรรณ
.....พลางกอดก่ายกายตัวพัวพันเข้า
ค้นหาเค้าความร้อนถอนหนาวสั่น
บังเกิดจิตคิดถึงคะนึงพลัน
ดวงแก้วตาข้านั้นอยู่อันใด
.....โอ้ข้าเจ็บเหน็บหนาวร้าวเพียงนี้
กานดาพี่นี่หนาวเหน็บเจ็บเพียงไหน
นึกประจักษ์รักเจ้าจนจับใจ
หนาวนี้ต้านทานไหวหรือไม่ทน
.....พลันนึกแค้นความหนาวกร้าวในจิต
ข้ายามนี้ชีวิตมิคิดสน
ใคร่เข่นฆ่าหน้าหนาวร้าวกมล
ข้าแค้นจนใจขาดมาตรอัคคี