21 พฤษภาคม 2546 11:37 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
---- เอา array มาเก็บความรัก
---- เอา buffer มาพักใจไว้
---- เอา struct มาใส่ความห่วงใย
---- แล้ว save เก็บไว้ในหัวใจเธอ
---- complie ความปรารถนาดี
---- ที่ execute ไว้เสมอ
---- ยามใดที่ interrupt แล้วพบเจอ อยากจะ copy หน้าเธอไว้ทุกมุม
---- ls ดูความจริงใจ
---- ftp ความคิดถึงไปทั่วกลุ่ม
---- declare ความห่วงหาให้ครอบคลุม
---- แล้ว click ปุ่มเพื่อส่งความหวังดี
---- del ความบาดหมางของสองใจ network เชื่อมใยใจที่ล้นปรี่
---- ให้ ram เก็บความรู้สึกที่มี
---- ใช้ pointer ชี้สายสัมพันธ์ เก็บค่าความสุขลง file
---- แล้ว move ย้ายค่าความโศกศัลย์ ทิ้งไปใน bin โดยพลัน
---- เหลือ quota ไว้แค่ฉันกะเธอ
21 พฤษภาคม 2546 11:17 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
น อ น กั บ ศ พ
=== เมื่อคืนฝันสยองตีสองกว่า
=== ฝันไปว่านอนซบกับศพผี
=== นอนขึ้นอืดค้างตายมาหลายปี
=== เหมือนปิศาจอเวจีที่น่ากลัว
=== เหม็นซากศพ อบอวลไปทั่วห้อง
=== ไม่กล้ามองต้องคู้คด นอนหดหัว
=== ตกใจตื่นขนลุกซู่ ดูรอบตัว
=== เห็นชัวร์ ๆ เมียนอนตด สลดใจ
21 พฤษภาคม 2546 11:11 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
ย า ม เ ธ อ ยิ้ม
=== ยามเธอยิ้ม ปานอีแร้งแย่งหมาเน่า
=== ยามเธอเศร้า ช่างละม้ายคล้ายกับผี
=== ยามเธอยิ้ม ช่างยั่วยวนกวนตีนดี
=== ยิ้มอีกทีเตะคอพับหลับคาตีน
20 พฤษภาคม 2546 11:56 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
...มีคน2คนเป็นเพื่อนกัน...ต่างร่วมเดินทางไปในทะเลทราย...
ระหว่างทาง...เกิดโต้เถียงขัดแย้งไม่เข้าใจกัน
เพื่อนคนหนึ่ง...พลั้งลงมือ...ตบหน้าอีกฝ่าย
คนถูกทำร้ายัง...เจ็บปวด...แต่ไม่เอ่ยวาจา...กลับเขียนลงบนผืนทรายว่า
วันนี้...ฉันถูกเพื่อนรักตบหน้า
พวกเขายังคงเดินทางต่อ...กระทั่งถึงแหล่งน้ำ
พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำ...ชำระกาย...พลันคนที่ถูกตบหน้ากลับจมน้ำ...
เพื่อนอีกคนไม่รั้งรอ...เข้าช่วยชีวิตน
คนรอดตาย...ยังคงไม่เอ่ยวาจา...กลับสลักลงไปบนหินใหญ่...
วันนี้...เพื่อนรักช่วยชีวิตฉันไว้
อีกคนไม่เข้าใจ...ถามว่า...
เมื่อถูกฉันตบหน้า...เธอเขียนลงทราย...แล้วทำไมเมื่อครู่...ต้องสลักบนหิน
อีกคนยิ้มพราย...กล่าวตอบ
เมื่อถูกเพื่อนรักทำร้าย...เราควรเขียนมันไว้บนทราย
ซึ่งสายลมแห่งการให้อภัย...จะทำหน้าที่พัดผ่าน...ลบล้างไม่เหลือ แต่เมื่อมีสิ่งที่ดีมากมาย...บังเกิด
เราควรสลักไว้บนก้อนหินแห่งความทรงจำในหัวใจ...ซึ่งจะไม่มีสายลมแรงเพียงใด...ลบ ล้างทำลาย....
19 พฤษภาคม 2546 18:21 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
....รักอื่น..รักไดเท่า..แม่ข้า....
....รักของท่าน..นั้นเกินค่า..หามิได้
....รักของแม่..รักนั้นยิ่ง..กว่าสิ่งใดสิ่ง
....ขอสรรเสริญ..พระคุณไซร้...แม่ค่าเทิญ..