24 พฤษภาคม 2546 08:43 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
หากว่าเธอนั้นยังรู้สึกเจ็บ
ยังไม่เท่าแค่ปลายเล็บเท่าที่ฉันได้
อยากให้เราลืมทุกสิ่งให้ผ่านไป
ปล่อยให้สายลมแห่งการอภัย.....ช่วยพัดพา
อาจมีสิ่งหลาย ๆ สิ่งที่บังเกิด
จงลืม ๆ มันเถิดแก้วใจจ๋า
แสนเสียดายวันเวลาที่ผ่านมา
ให้สายลมช่วยพัดพาความหมางใจ
อยากให้เราทั้งสองคนเข้าใจกัน
อย่าได้ลืมความสัมพันธ์ของเราได้
แม่ว่ามันจะมีอุปสรรคได ๆ
ขอสองเราจงอย่าได้หวั่นไหวเลย
มองท้องฟ้าในวันนี้ดูสดใส
คงมีสายลมแห่งการอภัยบ้างนั้นหนา
อยากให้สายลมช่วยมาพัดพา
ให้สองเรานั้นได้มาอยู่คู่เคียง
24 พฤษภาคม 2546 08:43 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
หากว่าเธอนั้นยังรู้สึกเจ็บ
ยังไม่เท่าแค่ปลายเล็บเท่าที่ฉันได้
อยากให้เราลืมทุกสิ่งให้ผ่านไป
ปล่อยให้สายลมแห่งการอภัย.....ช่วยพัดพา
อาจมีสิ่งหลาย ๆ สิ่งที่บังเกิด
จงลืม ๆ มันเถิดแก้วใจจ๋า
แสนเสียดายวันเวลาที่ผ่านมา
ให้สายลมช่วยพัดพาความหมางใจ
อยากให้เราทั้งสองคนเข้าใจกัน
อย่าได้ลืมความสัมพันธ์ของเราได้
แม่ว่ามันจะมีอุปสรรคได ๆ
ขอสองเราจงอย่าได้หวั่นไหวเลย
มองท้องฟ้าในวันนี้ดูสดใส
คงมีสายลมแห่งการอภัยบ้างนั้นหนา
อยากให้สายลมช่วยมาพัดพา
ให้สองเรานั้นได้มาอยู่คู่เคียง
23 พฤษภาคม 2546 16:44 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
....เธอนั้นเหมือน แสงจันทร์ วันฟ้าใส....
....เธอนั้นเหมือน แสงไฟ ยามสิ้นหวัง....
....เธอนั้นเหมือน เทียนน้อย ทรงพลัง....
....สร้างความหวัง ส่องสว่าง ชี้ทางเดิน....
....ถึงแม้ฉัน ไม่ค่อยมี เวลาว่าง....
....ถึงแม้ฉัน ค่อนข้าง จะ busy....
....ถึงแม้ฉัน ไม่ค่อยโทร หาคนดี....
....อยากบอกเธอ ทุกวินาที คิดถึงเธอ...
....อยากบอกเธอ ว่าเธอนั้น สำคัญแค่ใหน....
....อยากบอกเธอ ในหัวใจ ไม่เคยห่างเหิน...
....อยากบอกเธอ ฉันรักเธอ รักมากเหลือเกิน....
....จะร่วมสร้าง ร่วมทางเดิน ไปพร้อม ๆ กัน....
....คงไม่อาจ มีสิ่งใด มาขัดขวาง....
....เราจะร่วม สร้างความหวัง อันสดใส....
....อนาคตของ สองเรานั้น ต้องยาวไกล....
....________ ________ _________......
22 พฤษภาคม 2546 17:29 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
....เอนกายลงนอน กอดหมอนเขียงข้าง
....คิดถึงหน้านวลนาง สุดอ้างว้าง หัวใจอาวรณ์
....กลิ่นหมอนใบเก่า ที่เจ้านั้นเคยหนุนนอน
....บัดนี้ไม่มีงามงอน เขาจรหนีจางจากไกล....
....บนเตียงเคยมี น้องนี้เคียงข้าง
....ห่มผ้าคลายหนาวให้นาง
....คิดถึงเรือนร่าง แทบขาดใจ
....เจ้าจากพี่ ทิ้งไว้แต่รอยอาลัย
....ตั้งแต่เธอจากไป รู้ไหมใครปวดระบม
....จงคืนกลับมา สู่รังรักเล่า
....พี่นั้นต้องการเพียงเจ้า
....ห้องนอนหมอนเก่าที่เคยเอนกาย
....ให้มันเหมือนเดิม เป็นสุดที่รักของชาย
....ตราบชั่วฟ้าดินมลาย
....ขาดเธอเคียงกาย พี่คงสิ้นลม
21 พฤษภาคม 2546 16:52 น.
กีตาร์สายหนึ่ง
....อาจเป็นเพราะ หัวใจฉัน มันอ่อนไหว....
....อาจเป็นเพราะ ความห่างไกล ที่ห่างเหิน....
....อาจเป็นเพราะ เธอทิ้งฉัน นานเหลือเกิน....
....เราจึงต้อง เลือกทางเดิน คนละทาง....
....อาจเป็นเพราะ ความสัมพันธ์ ที่ฉันให้....
....อาจเป็นเพราะ ความในใจ ที่เหนี่ยวรั้ง....
....อาจเป็นเพราะ ตอนฉันพูด เธอไม่ฟัง....
....อย่ากักขัง ความรู้สึก ของตนเอง....
....หรือเป็นเพราะ เธอมีใคร ไม่ได้บอก....
....หรือเป็นเพราะ เธอกลับกลอก หลอกลวงฉัน....
....หรือเป็นเพราะ เธอทำแสร้ง แกล้งหลอกกัน....
....สายสัมพันธ์ คงต้องหมด หดหายไป....
....หรือเป็นเพราะ ที่ว่าเธอ เป็นผู้หญิง....
....หรือเป็นเพราะ ที่ฉันหยิ่ง ศักดิ์ศรีฉัน...
....ไม่ว่าเหตุ หรือผลใด มาประชัน.....
....เธอกับฉัน จึงต้องจบ พบทางเดิน.......
หน้าส่วนตัว
1370
